مصحف فاطمه: تفاوت میان نسخهها
←مصحف فاطمه{{س}} و محتوای آن
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
حماد بن [[عثمان]] میگوید: از [[امام صادق]]{{ع}} پرسیدم مصحف فاطمه{{س}} چیست؟ فرمود: هنگامی که [[خداوند متعال]] پیامبرش را [[قبض روح]] فرمود، آنچنان [[حزن]] شدیدی بر [[فاطمه]]{{س}} وارد شد که جز [[خدا]] نمیداند. پس [[خداوند]] فرشتهای را نزد او فرستاد که غمش را تسلیت داده با او سخن گوید، او نزد [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} شکایت نمود، آن حضرت فرمود: هرگاه آن را احساس نموده و صدا را شنیدی به من بگو. پس [[فاطمه]]{{س}} او را از آمدن [[فرشته]] [[آگاه]] گردانید. پس [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} تمامی آنچه را که میشنید، مینوشت تا آنکه از آن مصحفی پدید آمد. سپس فرمود: [[آگاه]] باش که در آن هیچ چیزی از [[حلال]] و [[حرام]] نیست، ولی در آن [[علم]] همۀ چیزهایی است که در آینده واقع خواهد شد<ref>{{متن حدیث|إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى لَمَّا قَبَضَ نَبِيَّهُ ص دَخَلَ عَلَى فَاطِمَةَ مِنْ وَفَاتِهِ مِنَ الْحُزْنِ مَا لَا يَعْلَمُهُ إِلَّا اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فَأَرْسَلَ إِلَيْهَا مَلَكاً يُسَلِّي عَنْهَا غَمَّهَا وَ يُحَدِّثُهَا فَشَكَتْ ذَلِكَ إِلَى أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ ع فَقَالَ لَهَا إِذَا أَحْسَسْتِ بِذَلِكَ فَسَمِعْتِ الصَّوْتَ فَقُولِي لِي فَأَعْلَمْتُهُ فَجَعَلَ يَكْتُبُ كُلَّمَا سَمِعَ حَتَّى أَثْبَتَ مِنْ ذَلِكَ مُصْحَفاً قَالَ ثُمَّ قَالَ أَمَا إِنَّهُ لَيْسَ فِيهِ مِنْ الْحَلَالِ وَ الْحَرَامِ وَ لَكِنْ فِيهِ عِلْمُ مَا يَكُونُ}}؛ صفار، محمد بن حسن، بصائرالدرجات، ج۱، ص۱۵۷.</ref>.<ref>ر.ک: [[سید حبیب بخاراییزاده|بخاراییزاده، سید حبیب]]، [[علم غیب امامان از نگاه عقل کتاب و سنت (پایاننامه)|علم غیب امامان از نگاه عقل کتاب و سنت]]، ص ۱۶۳ ـ ۱۷۰؛ [[محمد بیابانی اسکوئی|بیابانی اسکوئی، محمد]]، [[امامت ۵ (کتاب)|امامت]]، ص ۱۴۷؛ [[سید علی موسوی|موسوی، سید علی]]، [[تبیین و بررسی گستره علم امام از دیدگاه علامه طباطبایی و امام خمینی (پایاننامه)|تبیین و بررسی گستره علم امام از دیدگاه علامه طباطبایی و امام خمینی]]، ص ۴۵؛ [[محمد زمان رستمی|رستمی، محمد زمان]] و [[طاهره آلبویه|آلبویه، طاهره]]، [[علم امام ۲ (کتاب)|علم امام]]، ص ۱۴۷.</ref> | حماد بن [[عثمان]] میگوید: از [[امام صادق]]{{ع}} پرسیدم مصحف فاطمه{{س}} چیست؟ فرمود: هنگامی که [[خداوند متعال]] پیامبرش را [[قبض روح]] فرمود، آنچنان [[حزن]] شدیدی بر [[فاطمه]]{{س}} وارد شد که جز [[خدا]] نمیداند. پس [[خداوند]] فرشتهای را نزد او فرستاد که غمش را تسلیت داده با او سخن گوید، او نزد [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} شکایت نمود، آن حضرت فرمود: هرگاه آن را احساس نموده و صدا را شنیدی به من بگو. پس [[فاطمه]]{{س}} او را از آمدن [[فرشته]] [[آگاه]] گردانید. پس [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} تمامی آنچه را که میشنید، مینوشت تا آنکه از آن مصحفی پدید آمد. سپس فرمود: [[آگاه]] باش که در آن هیچ چیزی از [[حلال]] و [[حرام]] نیست، ولی در آن [[علم]] همۀ چیزهایی است که در آینده واقع خواهد شد<ref>{{متن حدیث|إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى لَمَّا قَبَضَ نَبِيَّهُ ص دَخَلَ عَلَى فَاطِمَةَ مِنْ وَفَاتِهِ مِنَ الْحُزْنِ مَا لَا يَعْلَمُهُ إِلَّا اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فَأَرْسَلَ إِلَيْهَا مَلَكاً يُسَلِّي عَنْهَا غَمَّهَا وَ يُحَدِّثُهَا فَشَكَتْ ذَلِكَ إِلَى أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ ع فَقَالَ لَهَا إِذَا أَحْسَسْتِ بِذَلِكَ فَسَمِعْتِ الصَّوْتَ فَقُولِي لِي فَأَعْلَمْتُهُ فَجَعَلَ يَكْتُبُ كُلَّمَا سَمِعَ حَتَّى أَثْبَتَ مِنْ ذَلِكَ مُصْحَفاً قَالَ ثُمَّ قَالَ أَمَا إِنَّهُ لَيْسَ فِيهِ مِنْ الْحَلَالِ وَ الْحَرَامِ وَ لَكِنْ فِيهِ عِلْمُ مَا يَكُونُ}}؛ صفار، محمد بن حسن، بصائرالدرجات، ج۱، ص۱۵۷.</ref>.<ref>ر.ک: [[سید حبیب بخاراییزاده|بخاراییزاده، سید حبیب]]، [[علم غیب امامان از نگاه عقل کتاب و سنت (پایاننامه)|علم غیب امامان از نگاه عقل کتاب و سنت]]، ص ۱۶۳ ـ ۱۷۰؛ [[محمد بیابانی اسکوئی|بیابانی اسکوئی، محمد]]، [[امامت ۵ (کتاب)|امامت]]، ص ۱۴۷؛ [[سید علی موسوی|موسوی، سید علی]]، [[تبیین و بررسی گستره علم امام از دیدگاه علامه طباطبایی و امام خمینی (پایاننامه)|تبیین و بررسی گستره علم امام از دیدگاه علامه طباطبایی و امام خمینی]]، ص ۴۵؛ [[محمد زمان رستمی|رستمی، محمد زمان]] و [[طاهره آلبویه|آلبویه، طاهره]]، [[علم امام ۲ (کتاب)|علم امام]]، ص ۱۴۷.</ref> | ||
== پرسشهای وابسته == | == پرسشهای وابسته == |