منجی نزد مسیحیان کیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

| عنوان پاسخ‌دهنده = ۶. نویسندگان کتاب [[نگین آفرینش ج۲ (کتاب)|نگین آفرینش]]؛

| تصویر = 991395.jpg

::::::«[[حضرت عیسی]]{{ع}} در سرزمینی متولد شد که به تازگی زیر [[سلطه]] [[رومیان]] قرار گرفته بود و در آن عصر، [[یهودیان]] به شکل نامطلوبی زیر یوغ بیگانگان قرار داشتند. نهضت‌های نافرجامی در گوشه و کنار [[فلسطین]] انجام شد؛ ولی بی‌رحمانه [[سرکوب]] شد. در چنین فضائی [[نهضت]] [[حضرت عیسی]]{{ع}} برای [[نجات]] [[یهود]] شکل گرفت و بازماندگان نهضت‌های پیشین جذب این [[آیین]] شدند؛ زیرا اندکی پیش از [[قیام]] [[حضرت عیسی|عیسی مسیح]]{{ع}}، [[حضرت یحیی|حضرت یحیی بن زکریا]]{{ع}} [[پیامبر]] پر آوازۀ [[بنی اسرائیل]] در میان [[یهود]] [[قیام]] کرد و به آنان [[بشارت]] داد که: "[[توبه]] کنید زیرا [[ملکوت]] [[آسمان]] نزدیک است".<ref> متّی ۲: ۳؛ مرقس ۴: ۱؛ لوقا ۳: ۳.</ref> از دیدگاه [[بنی اسرائیل]]، [[ملکوت]] [[آسمان]] گونه‌ای از [[حکومت الهی]] بود که [[آرمان]] [[مقدس]] آنان به شمار می‌رفت و بسیاری از [[ایمان]] آوردندگان به [[حضرت مسیح]]{{ع}} [[یقین]] داشتن که وی به زودی [[پادشاه]] یک [[آرمان]] [[شهر]] خدایی خواهد شد؛ ولی وقتی دیدند که [[حضرت عیسی|عیسی]]{{ع}} آرزوی آنان برای [[قیام]] یک [[مسیح]] [[پیروز]] را برآورده نکرد و در تشکیل [[حکومت]] آرمانی [[بنی اسرائیل]] ناکام ماند و در نهایت به [[صلیب]] کشیده شد گفتند این [[دلیل]] است بر اینکه او نه [[مسیحای موعود]]، بلکه یکی از مدعیان بی‌شمار مسیحایی در [[تاریخ]] [[یهود]] بوده است؛ ولی [[یاران]] او گفتند: اولاً او آمده بود تا [[قربانی]] [[گناهان]] [[بشر]] شود و ثانیاً به زودی برای واپسین [[داوری]]، [[رجعت]] خواهد کرد و این دو مسئله، زیربنای [[مسیحیت]] شد.

::::::بنابراین مهم‌ترین باوری که در [[دین مسیحیت]] وجود دارد [[اعتقاد]] به [[رستاخیز]] و [[آرمان]] بازگشت [[عیسی]] در [[آخر الزمان]] است که زیربنای [[اندیشه]] [[مسیحی]] و [[تبلیغ]] مبلغان [[مسیحی]] بوده است. [[مسیحیان]]، کریسمس را [[جشن]] میلاد [[خداوند]] و نجات‌دهندۀ خود می‌دانند. سال [[مسیحی]] در فضایی آکنده از [[امید]] و [[انتظار]] و [[دعا]] برای بازگشت [[حضرت عیسی]]{{ع}} آغاز می‌شود. به آنان توصیه شده است که: "کمرهای خود را بسته، چراغ‌های خود را افروخته دارید و شما مانند کسانی باشید که [[انتظار]] آقای خود را می‌کشند که چه وقت از [[عروسی]] مراجعت می‌کند، تا هر وقت که آید و در را بکوبد، بی‌درنگ برای او باز کنند"<ref> لوقا ۱۲: ۳۵ – ۳۶.</ref>»<ref>[[محمد امین بالادستان|بالادستان، محمد امین]]؛ [[محمد مهدی حائری‌‎پور|حائری‌‎پور، محمد مهدی]]؛ [[مهدی یوسفیان|یوسفیان، مهدی]]، [[نگین آفرینش ج۲ (کتاب)|نگین آفرینش]]، ج۱، ص ۶۵ - ۶۶.</ref>.