منجی نزد مسیحیان کیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

::::::'''متن دوم''': شما نیز آماده باشید زیرا زمانی که تصور نمی‌کنید [[فرزند]] [[انسان]] می‌آید<ref>انجیل متی، اصحاج ۲۴، آیه ۲۹.</ref>. انجیل‌های [[مسیحیت]] به این مقدار بسنده ننموده، بلکه [[نشانه‌های ظهور]] را نیز که [[زمینه‌ساز]] و بشارت‌دهنده [[ظهور منجی]] و [[مصلح]] است [[بیان]] کرده‌اند. در [[انجیل]] [[مرقس]] آمده است: وقتی او- یعنی [[مسیح]]- روی کوه زیتون مقابل معبد [[سلیمان]] نشسته بود، پطرس و [[یعقوب]] و [[یوحنا]] و اندراوس هریک پرسیدند: این چه زمانی است؟ (یعنی [[ظهور]] شما) و نشانه پنهانی آن چیست؟ [[مسیح]] پاسخ داد و گفت: بسیاری به نام من می‌آیند و ادعا می‌کنند که مسیح‌اند و بسیاری را [[گمراه]] می‌کنند. هنگامی که صدا و [[اخبار]] [[جنگ]] را شنیدید پریشان نشوید زیرا حتمی است و ناگزیر باید آن روی بدهد، اما انجام کار هنوز نرسیده است، زیرا ملتی علیه [[ملت]] دیگر به پا می‌خیزد و [[حکومتی]] علیه [[حکومت]] دیگر، در مناطق مختلف [[زلزله]] رخ می‌دهد، خشک‌سالی و [[هراس]] اتفاق می‌افتد. اینها ابتدای درد و [[مصیبت]] است. شما [[احتیاط]] کنید زیرا به مجالسی کشانده می‌شوید که در آنجا مجبور به [[مقاومت]] هستید و به خاطر من رودرروی [[حاکمان]] و [[امیران]] قرار می‌گیرید. هرگاه آن آلودگی که [[دانیال]] [[نبی]] {{ع}} از آن سخن گفته را دیدید آن آلودگی‌ در جایی [[شایسته]] نیست به وجود آمد، در این هنگام کسانی که [[یهودی]] هستند، بایستی به کوه‌ها [[پناه]] ببرند و کسی که روی پشت‌بام است به داخل [[خانه]] نمی‌رود و حتی چیزی از [[خانه]] برنمی‌دارد و کسی که در دشت است به پشت سر بازنمی‌گردد تا حتی لباسش را بردارد، وای بر [[زنان]] آبستن و شیرده در آن روزگار. اگر آن موقع کسی به شما گفت: "[[مسیح]] اینجاست" یا "او آنجاست" [[باور]] نکنید، زیرا مسیح‌های دروغین و [[پیامبران]] دروغین زیادی می‌آیند تا [[مردم]] را [[گمراه]] کنند و حتی برخی دست به کارهای عجیب و شگفت‌انگیز می‌زنند، [[آگاه]] باشید و دقت کنید، اکنون من همه‌چیز را پیشتر به شما می‌گویم"<ref>انجیل مرقس، اصحاح ۱۳، آیه ۳.</ref>.

::::::[[اعتقاد به منجی]] و [[مصلح]]، تنها اختصاص به [[دین مسیحیت]] ندارد و به همین [[دلیل]]، "ویل دورانت" می‌گوید: [[عقیده]] مشترکی وجود دارد که باعث [[وحدت]] گروه‌های پراکنده [[مسیحیت]] در اقصی نقاط [[جهان]] گشته است و آن اینکه [[مسیح]] [[فرزند]] خداست و او بازمی‌گردد تا حکومتش را در [[زمین]] برپا کند و هرکه به او [[ایمان]] داشته باشد [[بهشت]] سرمدی نصیبش می‌گردد<ref>المسیح فی القرآن و التوراة و الانجیل، ص ۵۳۳.</ref>»<ref>[[سید نذیر حسنی|حسنی، سید نذیر]]، [[مصلح کل ۱ (کتاب)|مصلح کل]]، ص۲۵-۲۷.</ref>.

{{پاسخ پرسش  

::::::[[انجیل لوقا]] در فراز دیگری، [[مسیحیان]] را به فعالیت‌های دین‌مدارانه و روشن نگه داشتن [[ارزش‌های دینی]] فرا می‌خواند تا زمینه برای [[ظهور]] دوم [[مسیح]] [[منجی]] فراهم گردد: کمرهای خود را بسته، چراغ‌های خود را افروخته بدارید، شما مانند کسانی باشید که [[انتظار]] آمدن آقای خود را می‌کشند... پس شما نیز مستعد باشید؛ زیرا در ساعتی که [[گمان]] نمی‌برید، [[پسر انسان]] می‌آید<ref>انجیل لوقا، باب ۱۲، بندهای ۴۱-۳۵.</ref>.

::::::برخی از [[مسیحیان]] معتقدند که پیش از [[ظهور]] دوم [[حضرت مسیح]]{{ع}} آخرین [[نبرد]] [[تاریخ]] که [[معروف]] به [[جنگ]] "هارمجدون"<ref>شایان ذکر است که در متون مقدس یهودیان، واژه "هارمجدون" یا "آرماگدون" فقط یک بار آمده (انجیل یوحنا، باب ۱۶، بند ۱۷) و محل وقوع این جنگ نیز، غرب رودخانه اردن، در دشت جزرال، میان جلیله و سامریه ذکر شده است. اما درباره این که در جنگ نهایی آرماگدون، چه کسانی با هم می‌جنگند، در متون مقدس چیزی بیان نشده است؛ ولی در ادبیات سیاسی مسیحیت معاصر، برخی، بر اساس مکاشفه یوحنای رسول، نبرد نهایی را همان "نبرد هسته‌ای" می‌دانند و برخی از افراطیون مسیحی تلاش می‌کنند آرماگدون یا نبرد نهایی خیر و شر را در دوران بعد از جنگ سرد و به نبرد دنیای غرب با جهان اسلام تفسیر کنند.</ref>  یا "[[آرماگدون]]" یعنی [[جنگ]] [[آخرالزمان]] است اتفاق خواهد افتاد و با بازگشت [[حضرت مسیح]] ([[ظهور]] دوم) این فجایع خاتمه می‌یابد»<ref>[[قنبر علی صمدی|صمدی، قنبر علی]]، [[آخرین منجی (کتاب)|آخرین منجی]]، ص ۱۸ - ۲۰.</ref>.

{{پاسخ پرسش  

:::::#در [[انجیل]] [[یوحنا]] (باب ۱۴، [[آیه]] ۳۰) چنین می‌خوانیم: "و الان قبل از قوع به شما گفتم تا وقتی که واقع گردد، [[ایمان]] آورید. بعد از این بسیار با شما نخواهم گفت، زیرا که [[رئیس]] این [[جهان]] می‌آید و در من چیزی ندارد".

::::::با توجه به [[آیات]] فوق و [[آیات]] دیگری که متذکر نشدیم، معلوم می‌شود که از دیدگاه [[عهد جدید]] و قدیم نیز [[پسر انسان]] (که منظور [[مصلح کل]] است) خواهد آمد و [[شر]] و [[ظلم]] و [[ظالم]] از بین رفته و [[صالحان]] [[وارث زمین]] خواهند شد، گرچه [[یهود]] آن [[مصلح کل]] را از بنی‌ [[اسرائیل]] و [[نصاری]] از عیسویان و یا خود [[عیسی مسیح]] می‌دانند، ولی مهم آن است که در اصل مدعا با ما همراه هستند که بالاخره [[مصلح]] کلی خواهد آمد»<ref>[[حبیب‌الله طاهری|طاهری، حبیب‌الله]]، [[سیمای آفتاب (کتاب)|سیمای آفتاب]]، ص۱۸ -۱۹.</ref>.

{{پاسخ پرسش  

:::::#در [[انجیل]] [[یوحنا]] از [[حضرت مسیح]] می‌خوانیم: "من طالب [[مجد]] و [[عظمت]] خود نیستم در آنجا کسی است که آن را می‌طلبد و [[حکم]] می‌کند"<ref>انجیل یوحنّا، ص۳۱۷، رقم۵۰.</ref>.

:::::#از عباراتی که در [[انجیل]] متّی آمده به خوبی استفاده می‌شود که [[فرزند]] [[انسان]] در آن عبارات غیر از [[حضرت مسیح]] است که در [[آخر الزمان]] به جهت پیاده کردن [[ملکوت]] [[خداوند]] [[ظهور]] کرده و [[عیسی بن مریم]] او را متابعت و مشایعت خواهد نمود»<ref>[[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|موعودشناسی و پاسخ به شبهات]]، ص۱۱۴، ۱۱۵.</ref>.

{{پاسخ پرسش  

:::::#[[مکاشفات]] [[یوحنا]].

::::::و به [[دلیل]] همین حضور در فرهنگ‌های گوناگون، و در [[عقاید]] و کتاب‌های [[امت‌ها]] و ملت‌هاست، که در یکی از زیارت‌های [[حضرت حجت بن الحسن]]{{ع}}، چنین آمده است:[[سلام]] بر [[مهدی]]، که [[امت‌ها]] از او سخن گفته‌اند، همو که همه [[اقوام]] و [[افکار]] را متحد می‌کند، و زیر یک [[پرچم]] گرد می‌آورد<ref>{{متن حدیث|السَّلَامُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم‏}}</ref>»<ref>[[محمد رضا حکیمی|حکیمی، محمد رضا]]، [[خورشید مغرب (کتاب)|خورشید مغرب]]، ص ۵۷-۵۸.</ref>.

{{پاسخ پرسش  

::::::«[[حضرت عیسی]]{{ع}} در سرزمینی متولد شد که به تازگی زیر [[سلطه]] [[رومیان]] قرار گرفته بود و در آن عصر، [[یهودیان]] به شکل نامطلوبی زیر یوغ بیگانگان قرار داشتند. نهضت‌های نافرجامی در گوشه و کنار [[فلسطین]] انجام شد؛ ولی بی‌رحمانه [[سرکوب]] شد. در چنین فضائی [[نهضت]] [[حضرت عیسی]]{{ع}} برای [[نجات]] [[یهود]] شکل گرفت و بازماندگان نهضت‌های پیشین جذب این [[آیین]] شدند؛ زیرا اندکی پیش از [[قیام]] [[حضرت عیسی|عیسی مسیح]]{{ع}}، [[حضرت یحیی|حضرت یحیی بن زکریا]]{{ع}} [[پیامبر]] پر آوازۀ [[بنی اسرائیل]] در میان [[یهود]] [[قیام]] کرد و به آنان [[بشارت]] داد که: "[[توبه]] کنید زیرا [[ملکوت]] [[آسمان]] نزدیک است".<ref> متّی ۲: ۳؛ مرقس ۴: ۱؛ لوقا ۳: ۳.</ref> از دیدگاه [[بنی اسرائیل]]، [[ملکوت]] [[آسمان]] گونه‌ای از [[حکومت الهی]] بود که [[آرمان]] [[مقدس]] آنان به شمار می‌رفت و بسیاری از [[ایمان]] آوردندگان به [[حضرت مسیح]]{{ع}} [[یقین]] داشتن که وی به زودی [[پادشاه]] یک [[آرمان]] [[شهر]] خدایی خواهد شد؛ ولی وقتی دیدند که [[حضرت عیسی|عیسی]]{{ع}} آرزوی آنان برای [[قیام]] یک [[مسیح]] [[پیروز]] را برآورده نکرد و در تشکیل [[حکومت]] آرمانی [[بنی اسرائیل]] ناکام ماند و در نهایت به [[صلیب]] کشیده شد گفتند این [[دلیل]] است بر اینکه او نه [[مسیحای موعود]]، بلکه یکی از مدعیان بی‌شمار مسیحایی در [[تاریخ]] [[یهود]] بوده است؛ ولی [[یاران]] او گفتند: اولاً او آمده بود تا [[قربانی]] [[گناهان]] [[بشر]] شود و ثانیاً به زودی برای واپسین [[داوری]]، [[رجعت]] خواهد کرد و این دو مسئله، زیربنای [[مسیحیت]] شد.

::::::بنابراین مهم‌ترین باوری که در [[دین مسیحیت]] وجود دارد [[اعتقاد]] به [[رستاخیز]] و [[آرمان]] بازگشت [[عیسی]] در [[آخر الزمان]] است که زیربنای [[اندیشه]] [[مسیحی]] و [[تبلیغ]] مبلغان [[مسیحی]] بوده است. [[مسیحیان]]، کریسمس را [[جشن]] میلاد [[خداوند]] و نجات‌دهندۀ خود می‌دانند. سال [[مسیحی]] در فضایی آکنده از [[امید]] و [[انتظار]] و [[دعا]] برای بازگشت [[حضرت عیسی]]{{ع}} آغاز می‌شود. به آنان توصیه شده است که: "کمرهای خود را بسته، چراغ‌های خود را افروخته دارید و شما مانند کسانی باشید که [[انتظار]] آقای خود را می‌کشند که چه وقت از [[عروسی]] مراجعت می‌کند، تا هر وقت که آید و در را بکوبد، بی‌درنگ برای او باز کنند"<ref> لوقا ۱۲: ۳۵ – ۳۶.</ref>»<ref>[[محمد امین بالادستان|بالادستان، محمد امین]]؛ [[محمد مهدی حائری‌‎پور|حائری‌‎پور، محمد مهدی]]؛ [[مهدی یوسفیان|یوسفیان، مهدی]]، [[نگین آفرینش ج۲ (کتاب)|نگین آفرینش]]، ج۱، ص ۶۵ - ۶۶.</ref>.

{{پرسمان منجی در اندیشه مسیحیان}}