محتوای ندای آسمانی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

| عنوان پاسخ‌دهنده = ۱. حجت الاسلام و المسلمین سلیمیان؛

| تصویر = 136863.JPG

::::::«بیشترین شمار روایات در این زمینه، مربوط به احادیثی است که در آن محتوای [[ندای آسمانی]]، معرفی [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} است. [[شیخ صدوق]] از [[امام رضا]]{{ع}} نقل کرده است: {{متن حدیث|"وَ هُوَ الَّذِي يُنَادِي مُنَادٍ مِنَ السَّمَاءِ بِاسْمِهِ..."}}<ref>... و او کسی است که از آسمان ندا کننده‌ای او را به نام ندا می‌کند ...؛ کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، ص ۳۷۱، ح ۵.</ref>

::::::البته در برخی روایات نیز گفته شده محتوای [[ندای آسمانی]] حقانیت [[امام علی|علی]]{{ع}} و رستگاری شیعیان او است. [[محمد بن علی حلبی]] می‌گوید: شنیدم از [[امام صادق]]{{ع}} که فرمود: {{متن حدیث|«يُنَادِي مُنَادٍ مِنَ السَّمَاءِ أَوَّلَ النَّهَارِ أَلَا إِنَّ عَلِيّاً وَ شِيعَتَهُ هُمُ الْفَائِزُون‏»}}<ref>منادی در اول روز از آسمان ندا می‌کند: بدانید علی و شیعیانش رستگارانند؛ الکافی، ج ۸، ص ۳۱۰.</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت (کتاب)|درسنامه مهدویت]]، ج۳ ، ص ۱۲۳.</ref>.

| عنوان پاسخ‌دهنده = ۳. حجت الاسلام و المسلمین زمانی؛

| تصویر = 13681083.jpg

::::::*«مضمون [[ندای آسمانی]] را می‌توان به دو قسمت اخباری و انشائی تقسیم کرد. مراد از محتوای اخباری، مطالبی است که قالب دستوری ندارد و برای آگاهی مخاطبان است و مراد از محتوای انشایی، مطالبی است که قالب دستوری دارد و شنونده را به انجام اموری فرا می‌خواند.

:::::#'''محتوای اخباری:''' بیشترین مطالبی که به عنوان محتوای اخباری در روایات [[ندای آسمانی]] مطرح شده، معرفی [[حضرت مهدی]]{{ع}} به نام و نسب است و پس از آن، در ندای دوّم، برحق بودن [[امام علی|حضرت علی]]{{ع}} و پیروانشان مطرح می‌شود تا کسانی که [[حضرت مهدی]]{{ع}} را با نام و نسب نشناخته اند، به وسیله شیعیان [[امام علی|حضرت علی]]{{ع}} که در جهان شناخته شده‌اند، ایشان را بشناسند. در این قسمت، به دو روایت صحیح السند اشاره می‌شود. [[هشام بن سالم]] درباره [[ندای آسمانی]] از [[امام صادق|امام جعفر صادق]]{{ع}} نقل می‌کند که ایشان فرمود: {{متن حدیث|" هِيَ‏ الصَّيْحَةُ مِنَ‏ السَّمَاءِ بِاسْمِ‏ صَاحِبِ‏ الْأَمْرِ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}}<ref>آن صیحه از آسمان به اسم  صاحب الامر{{ع}} خواهد بود؛ تفسیرالقمی، ج۲، ص۱۱۸.</ref>. هم چنین [[محمد بن علی حلبی]] گوید [[امام صادق|امام جعفر صادق]]{{ع}} می‌فرمود: {{متن حدیث|" يُنَادِي‏ مُنَادٍ مِنَ‏ السَّمَاءِ أَوَّلَ‏ النَّهَارِ أَلَا إِنَ‏ عَلِيّاً وَ شِيعَتَهُ‏ هُمُ‏ الْفَائِزُون‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}} <ref>منادی از آسمان در ابتدای  روز، ندا می‌دهد: آگاه باشید همانا علی {{ع}} و شیعه او، همان رستگاران هستند؛ کافی، ج۸، ص۳۱۰، ح۴۸۴.</ref>.

| عنوان پاسخ‌دهنده = ۴. حجت الاسلام و المسلمین رمضانیان؛

| تصویر = 13681082.jpg

:::::*«محتوای [[ندای آسمانی]]، معرفی [[حضرت مهدی]] {{ع}} است. [[امام رضا]]{{ع}} فرمودند: {{متن حدیث|"...وَ هُوَ الَّذِي يُنَادِي مُنَادٍ مِنَ السَّمَاءِ بِاسْمِهِ"}} <ref>و او کسی است که ندا دهنده به نام او ندا می‌دهد؛ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمۀ، ص ۳۷۱، ح ۵.</ref>. [[امام رضا]]{{ع}} درباره [[امام مهدی]]{{ع}} می‌فرمایند: "او کسی است که منادی از آسمان برای او ندا می‌دهد که همه مردم می‌شنوند: {{متن حدیث|"أَلَا إِنَّ حُجَّةَ اللَّهِ قَدْ ظَهَرَ عِنْدَ بَيْتِ اللَّهِ فَاتَّبِعُوهُ فَإِنَّ الْحَقَّ مَعَهُ وَ فِيهِ"}}<ref>آگاه باشید که حجت خدا در خانه خدا ظهور کرد، او را اطاعت کنید، به راستی که حق با او و در اوست؛ کمال‌ الدین، ص ۳۷۲.</ref>.  

:::::متحوای [[ندای آسمانی]] حقانیت [[حضرت علی ]]{{ع}} و رستگاری [[شیعیان]] او است. [[امام صادق]] {{ع}} فرمودند: {{متن حدیث|"يُنَادِي مُنَادٍ مِنَ السَّمَاءِ أَوَّلَ النَّهَارِ أَلَا إِنَّ عَلِيّاً وَ شِيعَتَهُ هُمُ الْفَائِزُونَ"}}<ref> منادی در اول روز از آسمان ندای می‌دهد: بدانید علی وشیعیان رستگارانند؛ محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج ۸، ص ۳۱۰.</ref>»<ref>[[علی رضا رمضانیان|رمضانیان، علی رضا]]، [[شرایط و علائم حتمی ظهور (کتاب)|شرایط و علائم حتمی ظهور]]، ص ۳۵.</ref>.

| عنوان پاسخ‌دهنده = ۵. آقای کامل سلیمان؛

| تصویر = 151955.jpg

::::::«'''[[رسول اکرم]] {{صل}} می‌فرماید:'''"به هنگام [[خروج قائم]] {{ع}} [[منادی آسمانی]] از [[آسمان]] بانگ می‌زند: هان ای مردمان! [[خداوند]] مهلت [[ستمگران]]، [[منافقان]] و پیروانشان را قطع کرد و [[بهترین]] [[امت محمد]] {{صل}} را به [[پیشوایی]] و [[سرپرستی]] شما برگزید، خود را در [[مکه]] به او برسانید که او [[مهدی]] {{ع}} است"<ref>{{متن حدیث|" أَلَا يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّ اللَّهَ قَدْ قَطَعَ مُدَّةِ الْجَبَّارِينَ وَ الْمُنَافِقِينَ وَ أَتْبَاعُهُمْ ، وَ وَ لَا كَمْ الجابر خَيْرِ أُمَّةِ مُحَمَّدٍ ، أَلْحِقُوهُ بِمَكَّةَ فَإِنَّهُ الْمَهْدِيِّ‏‏"}}؛ ارشاد مفید، ص ۳۳۶؛ الملاحم و الفتن، ص ۱۱۵؛ الحاوی للفتاوی، ج ۲، ص ۱۶۰؛ اختصاص مفید، ص ۲۰۸؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۴؛ [[منتخب الاثر (کتاب)|منتخب الاثر]]، ص ۴۹۹؛ المهدی، ص ۹۰؛ بشارة الاسلام، ص ۱۷۷.</ref>. "منادی از [[آسمان]] بانگ برمی‌آورد: [[امیر]] شما فلانی اوست و آن همان [[مهدی]] {{ع}} است"<ref>{{متن حدیث|" فَيُنَادِي مُنَادٍ مِنَ السَّمَاءِ أَيُّهَا النَّاسُ إِنَ‏ أَمِيرَكُمْ‏ فُلَانٌ‏ وَ ذَلِكَ‏ هُوَ الْمَهْدِي‏‏‏"}}؛ بشارة الاسلام، ص ۱۷۷.</ref>. این نشانه آسمانی شاید همان کف دستی باشد که در [[آسمان]] ظاهر خواهد شد، و منظور از [[منادی آسمانی]]، پیک [[وحی]]، [[جبرئیل امین]] است که در میان [[زمین]] و [[آسمان]] بانگ برمی‌آورد و صدایش در تمام نقاط [[زمین]] به گوش [[مردم]] می‌رسد، اگر برخی از کوته‌نظران در امکان چنین حادثه‌ای [[تردید]] کنند، ما تردیدی نداریم که بانگ پیک آسمانی از صدای فرستنده‌های بشری ناتوان‌تر نیست که در نقطه‌ای از [[جهان]] صدایی پخش می‌کنند و در دورترین نقطه [[جهان]] صدایشان شنیده می‌شود، و تردیدی نداریم که صدای رسای [[حضرت بقیة الله]] {{ع}} هنگامی که در کنار [[خانه خدا]] بلند شود در تمام نقاط [[جهان]] به گوش [[دوست]] و [[دشمن]] خواهد رسید!. "بانگی در [[ماه رمضان]] شنیده می‌شود، [[آتش]] جنگی در ماه [[شوال]] برافروخته می‌گردد، قبیله‌ها در ماه ذیحجه به [[جنگ]] برمی‌خیزند، و نشانه آن اینستکه [[حجاج]] را [[غارت]] کنند و فاجعه بزرگی در منی روی می‌دهد و افراد بیشماری کشته می‌شوند و خون‌ها روان می‌شود و بر جمرات می‌ریزد"<ref>{{متن حدیث|" سَيَكُونُ فِي رَمَضَانَ صَوَّتَ، وَ فِي شَوَّالٍ معمعة، وَ فِي ذِي الْحِجَّةِ تحارب الْقَبَائِلِ. وَ عَلَامَتُهُ أَنْ يَنْهَبُ الْحَاجِّ، وَ تَكُونُ ملحمة مِنِّي وَ تُكْثِرُ فِيهَا القتلي وَ تُسِيلُ فِيهَا الدِّمَاءِ، حتي تَسِيلُ دِمَاؤُهُمْ عَلِيِّ الْجَمْرَةَ ‏‏‏"}}؛ الحاوی للفتاوی، ج ۲، ص ۱۶۱؛ بشارة الاسلام، ص ۳۴؛ الملاحم و الفتن، ص ۳۳.</ref>. یعنی این فاجعه در اثنای مراسم [[حج]] در منی روی می‌دهد و [[خون]] [[حجاج]] بر روی جمرات در محل رمی جمرات می‌ریزد!.

::::::'''[[امیر مؤمنان]] {{ع}} می‌فرماید:'''"هنگامی که [[منادی آسمانی]] بانگ برآورد که [[حق]] با [[آل محمد]] {{صل}} است، نام [[مقدس]] [[مهدی]] {{ع}} بر سر زبان‌ها می‌افتد و [[محبت]] او در دل‌ها جای می‌گزیند و دیگر کاری جز یاد او نخواهند داشت"<ref>{{متن حدیث|" إِذَا نَادِيَ مُنَادٍ مِنَ السَّمَاءِ : إِنَّ الْحَقِّ فِي آلِ مُحَمَّدٍ ، فَعِنْدَ ذَلِكَ يَظْهَرُ الْمَهْدِيِّ عَلِيُّ أَ قَوَّاهُ النَّاسِ ، وَ يَشْرَبُونَ حُبِّهِ ، وَ لَا يَكُونُ لَهُمْ ذِكْرَ غَيْرِهِ ‏‏‏"}}؛ الحاوی للفتاوی، ج ۲، ص ۱۴۰؛ [[منتخب الاثر (کتاب)|منتخب الاثر]]، ص ۱۶۳؛ بشارة الاسلام، ص ۱۸۳؛ کشف الغمه، ج ۳، ص ۳۲۴؛ الامام المهدی، ص ۲۲۱؛ المهدی، ص ۹۶؛ نور الأبصار، ص ۱۷۲؛ الزام الناصب، ص ۲۵۷.</ref>.