پرش به محتوا

منجی نزد مسیحیان کیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '\: \:\:\:\:\:\:(.*)\s' به ': $1 '
جز (جایگزینی متن - '\. \:\:\:\:\:\:(.*)\s' به '. $1 ')
جز (جایگزینی متن - '\: \:\:\:\:\:\:(.*)\s' به ': $1 ')
خط ۱۸: خط ۱۸:
[[پرونده:Pic259.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[عبدالمجید زهادت]]]]
[[پرونده:Pic259.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[عبدالمجید زهادت]]]]
::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[عبدالمجید زهادت]]'''، در کتاب  ''«[[معارف و عقاید ۵ ج۲ (کتاب)|معارف و عقاید ۵ ج۲]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[عبدالمجید زهادت]]'''، در کتاب  ''«[[معارف و عقاید ۵ ج۲ (کتاب)|معارف و عقاید ۵ ج۲]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::«[[حضرت عیسی]]{{ع}} در سرزمینی متولد شد که به تازگی زیر [[سلطه]] [[رومیان]] قرار گرفته بود و در آن عصر، [[یهودیان]] به شکل نامطلوبی زیر یوغ بیگانگان قرار داشتند. اندکی پیش از [[قیام]] [[عیسی مسیح]]{{ع}}، [[حضرت یحیی بن زکریا]]{{ع}} در میان [[بشارت]] داد که: "[[توبه]] کنید زیرا [[ملکوت]] [[آسمان]] نزدیک است"<ref>متّی ۲: ۳؛ مرقس ۴: ۱؛ الوقا ۳: ۳.</ref>.
 
«[[حضرت عیسی]]{{ع}} در سرزمینی متولد شد که به تازگی زیر [[سلطه]] [[رومیان]] قرار گرفته بود و در آن عصر، [[یهودیان]] به شکل نامطلوبی زیر یوغ بیگانگان قرار داشتند. اندکی پیش از [[قیام]] [[عیسی مسیح]]{{ع}}، [[حضرت یحیی بن زکریا]]{{ع}} در میان [[بشارت]] داد که: "[[توبه]] کنید زیرا [[ملکوت]] [[آسمان]] نزدیک است"<ref>متّی ۲: ۳؛ مرقس ۴: ۱؛ الوقا ۳: ۳.</ref>.


از دیدگاه [[بنی‌اسرائیل]]، [[ملکوت]] [[آسمان]] گونه‌ای از [[حکومت الهی]] بود که [[آرمان]] [[مقدس]] آنان به شمار می‌رفت و بسیاری از [[ایمان]] آورندگان به [[حضرت عیسی]]{{ع}} [[یقین]] داشتند که وی به زودی [[پادشاه]] یک [[آرمان]] [[شهر]] خدایی خواهد شد؛ ولی وقتی دیدند که [[عیسی]] آرزوی آنان برای [[قیام]] یک [[مسیح]] [[پیروز]] را برآورده نکرد و در نهایت به [[صلیب]] کشیده شد گفتند این [[دلیل]] است بر اینکه او نه [[مسیحای موعود]]، بلکه یکی از مدعیان بی‌شمار مسیحایی در [[تاریخ]] [[یهود]] بوده است؛ ولی [[یاران]] او گفتند: اولاً او آمده بود تا [[قربانی]] [[گناهان]] [[بشر]] شود و ثانیاً به زودی واپسین [[داوری]]، [[رجعت]] خواهد کرد و این دو مسئله، زیربنای [[مسیحیت]] شد.
از دیدگاه [[بنی‌اسرائیل]]، [[ملکوت]] [[آسمان]] گونه‌ای از [[حکومت الهی]] بود که [[آرمان]] [[مقدس]] آنان به شمار می‌رفت و بسیاری از [[ایمان]] آورندگان به [[حضرت عیسی]]{{ع}} [[یقین]] داشتند که وی به زودی [[پادشاه]] یک [[آرمان]] [[شهر]] خدایی خواهد شد؛ ولی وقتی دیدند که [[عیسی]] آرزوی آنان برای [[قیام]] یک [[مسیح]] [[پیروز]] را برآورده نکرد و در نهایت به [[صلیب]] کشیده شد گفتند این [[دلیل]] است بر اینکه او نه [[مسیحای موعود]]، بلکه یکی از مدعیان بی‌شمار مسیحایی در [[تاریخ]] [[یهود]] بوده است؛ ولی [[یاران]] او گفتند: اولاً او آمده بود تا [[قربانی]] [[گناهان]] [[بشر]] شود و ثانیاً به زودی واپسین [[داوری]]، [[رجعت]] خواهد کرد و این دو مسئله، زیربنای [[مسیحیت]] شد.
خط ۳۰: خط ۳۱:
| پاسخ‌دهنده = سید نذیر حسنی
| پاسخ‌دهنده = سید نذیر حسنی
| پاسخ = حجت الاسلام و المسلمین دکتر '''[[سید نذیر حسنی]]'''، در کتاب ''«[[مصلح کل ۱ (کتاب)|مصلح کل]]»'' در این‌باره گفته است:
| پاسخ = حجت الاسلام و المسلمین دکتر '''[[سید نذیر حسنی]]'''، در کتاب ''«[[مصلح کل ۱ (کتاب)|مصلح کل]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::«[[ایمان]] به این نظریه- [[ظهور]] [[مصلح]] [[موعود]]- منحصر به [[یهودیان]] نبوده بلکه [[مسیحیان]] نیز با بشارت‌های [[انجیل]] به آن [[ایمان]] دارند. از جمله انجیل‌هایی که صریحا به این [[بشارت‌ها]] اشاره داشته‌اند، می‌توان موارد زیر را نام برد:
 
«[[ایمان]] به این نظریه- [[ظهور]] [[مصلح]] [[موعود]]- منحصر به [[یهودیان]] نبوده بلکه [[مسیحیان]] نیز با بشارت‌های [[انجیل]] به آن [[ایمان]] دارند. از جمله انجیل‌هایی که صریحا به این [[بشارت‌ها]] اشاره داشته‌اند، می‌توان موارد زیر را نام برد:
:::::#'''[[انجیل]] [[یوحنا]]''': در آن آمده است: [[حقیقت]] را به شما می‌گویم او زمانی می‌آید و آن هنگامی است که مردگان صدای [[پسر خدا]] را می‌شنوند و شنوندگان زنده می‌شوند ... از آن شگفت‌زده نشوید، او در زمانی می‌آید که تمام کسانی که در قبرها خفته‌اند، صدایش را می‌شنوند و [[نیکوکاران]] از قبرها، برای [[زندگی]] جاودانی بیرون می‌آیند و بدکاران نیز برای [[رستاخیز]] خارج می‌شوند تا به حساب آنها رسیدگی شود<ref>انجیل یوحنا، ۵، ۲۵- ۲۸.</ref>.
:::::#'''[[انجیل]] [[یوحنا]]''': در آن آمده است: [[حقیقت]] را به شما می‌گویم او زمانی می‌آید و آن هنگامی است که مردگان صدای [[پسر خدا]] را می‌شنوند و شنوندگان زنده می‌شوند ... از آن شگفت‌زده نشوید، او در زمانی می‌آید که تمام کسانی که در قبرها خفته‌اند، صدایش را می‌شنوند و [[نیکوکاران]] از قبرها، برای [[زندگی]] جاودانی بیرون می‌آیند و بدکاران نیز برای [[رستاخیز]] خارج می‌شوند تا به حساب آنها رسیدگی شود<ref>انجیل یوحنا، ۵، ۲۵- ۲۸.</ref>.
:::::#'''[[انجیل لوقا]]''': در این [[انجیل]] آمده است: [[ترس]] و [[انتظار]] از آنچه می‌خواهد به وقوع بپیوندد، [[مردم]] را فرا می‌گیرد، زیرا [[نظم]] و [[ثبات]] [[آسمان]] به لرزه درخواهد افتاد<ref>لوقا، ح ۲۱، ص ۲۶.</ref>.
:::::#'''[[انجیل لوقا]]''': در این [[انجیل]] آمده است: [[ترس]] و [[انتظار]] از آنچه می‌خواهد به وقوع بپیوندد، [[مردم]] را فرا می‌گیرد، زیرا [[نظم]] و [[ثبات]] [[آسمان]] به لرزه درخواهد افتاد<ref>لوقا، ح ۲۱، ص ۲۶.</ref>.
:::::#'''[[انجیل]] متی‌''': در این [[انجیل]] نیز در چند جا و در چند بخش، سخن از این موضوع گفته شده است:
:::::#'''[[انجیل]] متی‌''': در این [[انجیل]] نیز در چند جا و در چند بخش، سخن از این موضوع گفته شده است:
::::::'''متن اول''': پس از فشار آن روزگار، [[خورشید]] تیره و تار می‌شود و [[ماه]] بی‌نور می‌گردد و [[ستارگان]] از [[آسمان]] فرو خواهند ریخت. در این هنگام تمام [[مردم]] به ناله درمی‌آیند. [[فرزند]] [[انسان]] را می‌بینند که [[سوار بر ابر]] با [[قدرت]] و بزرگی بسیار می‌آید و فرشتگانش را با شیپور بزرگی می‌فرستد و آنها برگزیدگان را از چهار سوی [[جهان]]، از دورترین جای فلک تا نزدیک‌ترین آن جمع می‌کنند. با این [[بیان]] نامفهوم و مبهم، برخی [[نشانه‌ها]] که [[اندیشه]] [[اسلامی]] هم در مورد مسئله [[مهدی]] {{ع}} بر آن صحه گذاشته است، به ذهن خطور می‌کند؛ مانند ظلمی که از آن به در تنگنا قرار گرفتن در آن روزگار، تعبیر شده است و [[کسوف]] که با [[تاریکی]] [[خورشید]] از آن تعبیر شده، همچنین [[ماه]] و [[ستارگان]] و صیحه‌ای که در متن بالا آمده با "شیپور بلند" از آن تعبیر شده و دیگر نشانه‌های ظهوری که [[ادیان آسمانی]] آن‌را [[نقل]] کرده‌اند.
 
'''متن اول''': پس از فشار آن روزگار، [[خورشید]] تیره و تار می‌شود و [[ماه]] بی‌نور می‌گردد و [[ستارگان]] از [[آسمان]] فرو خواهند ریخت. در این هنگام تمام [[مردم]] به ناله درمی‌آیند. [[فرزند]] [[انسان]] را می‌بینند که [[سوار بر ابر]] با [[قدرت]] و بزرگی بسیار می‌آید و فرشتگانش را با شیپور بزرگی می‌فرستد و آنها برگزیدگان را از چهار سوی [[جهان]]، از دورترین جای فلک تا نزدیک‌ترین آن جمع می‌کنند. با این [[بیان]] نامفهوم و مبهم، برخی [[نشانه‌ها]] که [[اندیشه]] [[اسلامی]] هم در مورد مسئله [[مهدی]] {{ع}} بر آن صحه گذاشته است، به ذهن خطور می‌کند؛ مانند ظلمی که از آن به در تنگنا قرار گرفتن در آن روزگار، تعبیر شده است و [[کسوف]] که با [[تاریکی]] [[خورشید]] از آن تعبیر شده، همچنین [[ماه]] و [[ستارگان]] و صیحه‌ای که در متن بالا آمده با "شیپور بلند" از آن تعبیر شده و دیگر نشانه‌های ظهوری که [[ادیان آسمانی]] آن‌را [[نقل]] کرده‌اند.


'''متن دوم''': شما نیز آماده باشید زیرا زمانی که تصور نمی‌کنید [[فرزند]] [[انسان]] می‌آید<ref>انجیل متی، اصحاج ۲۴، آیه ۲۹.</ref>. انجیل‌های [[مسیحیت]] به این مقدار بسنده ننموده، بلکه [[نشانه‌های ظهور]] را نیز که [[زمینه‌ساز]] و بشارت‌دهنده [[ظهور منجی]] و [[مصلح]] است [[بیان]] کرده‌اند. در [[انجیل]] [[مرقس]] آمده است: وقتی او- یعنی [[مسیح]]- روی کوه زیتون مقابل معبد [[سلیمان]] نشسته بود، پطرس و [[یعقوب]] و [[یوحنا]] و اندراوس هریک پرسیدند: این چه زمانی است؟ (یعنی [[ظهور]] شما) و نشانه پنهانی آن چیست؟ [[مسیح]] پاسخ داد و گفت: بسیاری به نام من می‌آیند و ادعا می‌کنند که مسیح‌اند و بسیاری را [[گمراه]] می‌کنند. هنگامی که صدا و [[اخبار]] [[جنگ]] را شنیدید پریشان نشوید زیرا حتمی است و ناگزیر باید آن روی بدهد، اما انجام کار هنوز نرسیده است، زیرا ملتی علیه [[ملت]] دیگر به پا می‌خیزد و [[حکومتی]] علیه [[حکومت]] دیگر، در مناطق مختلف [[زلزله]] رخ می‌دهد، خشک‌سالی و [[هراس]] اتفاق می‌افتد. اینها ابتدای درد و [[مصیبت]] است. شما [[احتیاط]] کنید زیرا به مجالسی کشانده می‌شوید که در آنجا مجبور به [[مقاومت]] هستید و به خاطر من رودرروی [[حاکمان]] و [[امیران]] قرار می‌گیرید. هرگاه آن آلودگی که [[دانیال]] [[نبی]] {{ع}} از آن سخن گفته را دیدید آن آلودگی‌ در جایی [[شایسته]] نیست به وجود آمد، در این هنگام کسانی که [[یهودی]] هستند، بایستی به کوه‌ها [[پناه]] ببرند و کسی که روی پشت‌بام است به داخل [[خانه]] نمی‌رود و حتی چیزی از [[خانه]] برنمی‌دارد و کسی که در دشت است به پشت سر بازنمی‌گردد تا حتی لباسش را بردارد، وای بر [[زنان]] آبستن و شیرده در آن روزگار. اگر آن موقع کسی به شما گفت: "[[مسیح]] اینجاست" یا "او آنجاست" [[باور]] نکنید، زیرا مسیح‌های دروغین و [[پیامبران]] دروغین زیادی می‌آیند تا [[مردم]] را [[گمراه]] کنند و حتی برخی دست به کارهای عجیب و شگفت‌انگیز می‌زنند، [[آگاه]] باشید و دقت کنید، اکنون من همه‌چیز را پیشتر به شما می‌گویم"<ref>انجیل مرقس، اصحاح ۱۳، آیه ۳.</ref>.
'''متن دوم''': شما نیز آماده باشید زیرا زمانی که تصور نمی‌کنید [[فرزند]] [[انسان]] می‌آید<ref>انجیل متی، اصحاج ۲۴، آیه ۲۹.</ref>. انجیل‌های [[مسیحیت]] به این مقدار بسنده ننموده، بلکه [[نشانه‌های ظهور]] را نیز که [[زمینه‌ساز]] و بشارت‌دهنده [[ظهور منجی]] و [[مصلح]] است [[بیان]] کرده‌اند. در [[انجیل]] [[مرقس]] آمده است: وقتی او- یعنی [[مسیح]]- روی کوه زیتون مقابل معبد [[سلیمان]] نشسته بود، پطرس و [[یعقوب]] و [[یوحنا]] و اندراوس هریک پرسیدند: این چه زمانی است؟ (یعنی [[ظهور]] شما) و نشانه پنهانی آن چیست؟ [[مسیح]] پاسخ داد و گفت: بسیاری به نام من می‌آیند و ادعا می‌کنند که مسیح‌اند و بسیاری را [[گمراه]] می‌کنند. هنگامی که صدا و [[اخبار]] [[جنگ]] را شنیدید پریشان نشوید زیرا حتمی است و ناگزیر باید آن روی بدهد، اما انجام کار هنوز نرسیده است، زیرا ملتی علیه [[ملت]] دیگر به پا می‌خیزد و [[حکومتی]] علیه [[حکومت]] دیگر، در مناطق مختلف [[زلزله]] رخ می‌دهد، خشک‌سالی و [[هراس]] اتفاق می‌افتد. اینها ابتدای درد و [[مصیبت]] است. شما [[احتیاط]] کنید زیرا به مجالسی کشانده می‌شوید که در آنجا مجبور به [[مقاومت]] هستید و به خاطر من رودرروی [[حاکمان]] و [[امیران]] قرار می‌گیرید. هرگاه آن آلودگی که [[دانیال]] [[نبی]] {{ع}} از آن سخن گفته را دیدید آن آلودگی‌ در جایی [[شایسته]] نیست به وجود آمد، در این هنگام کسانی که [[یهودی]] هستند، بایستی به کوه‌ها [[پناه]] ببرند و کسی که روی پشت‌بام است به داخل [[خانه]] نمی‌رود و حتی چیزی از [[خانه]] برنمی‌دارد و کسی که در دشت است به پشت سر بازنمی‌گردد تا حتی لباسش را بردارد، وای بر [[زنان]] آبستن و شیرده در آن روزگار. اگر آن موقع کسی به شما گفت: "[[مسیح]] اینجاست" یا "او آنجاست" [[باور]] نکنید، زیرا مسیح‌های دروغین و [[پیامبران]] دروغین زیادی می‌آیند تا [[مردم]] را [[گمراه]] کنند و حتی برخی دست به کارهای عجیب و شگفت‌انگیز می‌زنند، [[آگاه]] باشید و دقت کنید، اکنون من همه‌چیز را پیشتر به شما می‌گویم"<ref>انجیل مرقس، اصحاح ۱۳، آیه ۳.</ref>.
خط ۴۵: خط ۴۸:
| پاسخ‌دهنده = قنبر علی صمدی
| پاسخ‌دهنده = قنبر علی صمدی
| پاسخ = حجت الاسلام و المسلمین '''[[قنبر علی صمدی]]'''، در کتاب ''«[[آخرین منجی (کتاب)|آخرین منجی]]»'' در این‌باره گفته است:
| پاسخ = حجت الاسلام و المسلمین '''[[قنبر علی صمدی]]'''، در کتاب ''«[[آخرین منجی (کتاب)|آخرین منجی]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::«در [[کتب مقدس]] [[مسیحیان]] نیز بشارت‌های خوش‌بینانه‌ای در مورد [[آینده جهان]] وارد شده و از [[ظهور]] فاتحانه [[حضرت مسیح]]{{ع}} در [[آخرالزمان]] خبر داده شده است. به [[اعتقاد]] [[مسیحیان]]، [[حضرت عیسی]]{{ع}} دو [[ظهور]] دارد؛ یکی [[ظهور]] اول، یعنی [[بعثت]] ایشان و دوم، بازگشت مجدد برای [[نجات]] عالم و ایجاد یک عصر باشکوه در [[آخرالزمان]]؛ و چون [[مسیحیان]] بازگشت [[حضرت عیسی]]{{ع}} در [[پایان تاریخ]] را [[ظهور]] دوم ایشان می‌شمارند، خود را موظف به اقدامات لازم برای [[ظهور]] دوم "[[پسر انسان]]" می‌دانند.
 
«در [[کتب مقدس]] [[مسیحیان]] نیز بشارت‌های خوش‌بینانه‌ای در مورد [[آینده جهان]] وارد شده و از [[ظهور]] فاتحانه [[حضرت مسیح]]{{ع}} در [[آخرالزمان]] خبر داده شده است. به [[اعتقاد]] [[مسیحیان]]، [[حضرت عیسی]]{{ع}} دو [[ظهور]] دارد؛ یکی [[ظهور]] اول، یعنی [[بعثت]] ایشان و دوم، بازگشت مجدد برای [[نجات]] عالم و ایجاد یک عصر باشکوه در [[آخرالزمان]]؛ و چون [[مسیحیان]] بازگشت [[حضرت عیسی]]{{ع}} در [[پایان تاریخ]] را [[ظهور]] دوم ایشان می‌شمارند، خود را موظف به اقدامات لازم برای [[ظهور]] دوم "[[پسر انسان]]" می‌دانند.


بر اساس پیشگویی‌های [[کتب مقدس]] [[مسیحیان]]، [[ظهور]] دوم، با یک سلسله حوادث طبیعی ارضی، سماوی و [[سیاسی]]، [[اجتماعی]] همراه خواهد بود. در [[انجیل لوقا]]، وقوع [[ظهور]] دوم [[حضرت مسیح]]{{ع}} بعد از گرفتار شدن [[مردم]] به انواع [[بلاها]] و [[حیرت]] و [[سختی‌ها]] [[پیش‌بینی]] شده است: و در [[آفتاب]] و [[ماه]] و [[ستارگان]] علامات خواهد بود و بر [[زمین]]، تنگی و [[حیرت]] از برای [[امت‌ها]] روی خواهد نمود به سبب شوریدن دریا و امواجش و دل‌های [[مردم]] [[ضعف]] خواهد کرد از [[خوف]] و [[انتظار]] آن وقایعی که بر ربع مسکون ظاهر می‌شود؛ زیرا قوات [[آسمان]] متزلزل خواهد شد و آنگاه [[پسر انسان]] را خواهند دید که بر ابری سوار شده، با قوت و جلال [[عظیم]] می‌آید<ref>انجیل لوقا، باب ۲۱، بندهای ۲۸-۲۵.</ref>.
بر اساس پیشگویی‌های [[کتب مقدس]] [[مسیحیان]]، [[ظهور]] دوم، با یک سلسله حوادث طبیعی ارضی، سماوی و [[سیاسی]]، [[اجتماعی]] همراه خواهد بود. در [[انجیل لوقا]]، وقوع [[ظهور]] دوم [[حضرت مسیح]]{{ع}} بعد از گرفتار شدن [[مردم]] به انواع [[بلاها]] و [[حیرت]] و [[سختی‌ها]] [[پیش‌بینی]] شده است: و در [[آفتاب]] و [[ماه]] و [[ستارگان]] علامات خواهد بود و بر [[زمین]]، تنگی و [[حیرت]] از برای [[امت‌ها]] روی خواهد نمود به سبب شوریدن دریا و امواجش و دل‌های [[مردم]] [[ضعف]] خواهد کرد از [[خوف]] و [[انتظار]] آن وقایعی که بر ربع مسکون ظاهر می‌شود؛ زیرا قوات [[آسمان]] متزلزل خواهد شد و آنگاه [[پسر انسان]] را خواهند دید که بر ابری سوار شده، با قوت و جلال [[عظیم]] می‌آید<ref>انجیل لوقا، باب ۲۱، بندهای ۲۸-۲۵.</ref>.
خط ۵۸: خط ۶۲:
| پاسخ‌دهنده = حبیب‌الله طاهری
| پاسخ‌دهنده = حبیب‌الله طاهری
| پاسخ = حجت الاسلام و المسلمین دکتر [[حبیب‌الله طاهری]] در کتاب ''«[[سیمای آفتاب (کتاب)|سیمای آفتاب]]»'' در این‌باره گفته‌است:
| پاسخ = حجت الاسلام و المسلمین دکتر [[حبیب‌الله طاهری]] در کتاب ''«[[سیمای آفتاب (کتاب)|سیمای آفتاب]]»'' در این‌باره گفته‌است:
::::::«در اناجیل اربعه خبر آمدن [[پسر انسان]] و به [[مردم]] نیز [[دستور]] [[انتظار]] آمدن آن شخص داده شده است. در اینجا به بعضی از آن موارد اشاره می‌کنیم:  
 
«در اناجیل اربعه خبر آمدن [[پسر انسان]] و به [[مردم]] نیز [[دستور]] [[انتظار]] آمدن آن شخص داده شده است. در اینجا به بعضی از آن موارد اشاره می‌کنیم:  
:::::#در [[انجیل]] [[متی]] (باب ۲۴، [[آیات]] ۴۰ تا ۴۵) چنین می‌خوانیم: "همچنین [[ظهور]] [[پسر انسان]] نیز خواهد بود... لهذا شما نیز حاضر باشید، زیرا در ساعتی که [[گمان]] نبرید، [[پسر انسان]] می‌آید".
:::::#در [[انجیل]] [[متی]] (باب ۲۴، [[آیات]] ۴۰ تا ۴۵) چنین می‌خوانیم: "همچنین [[ظهور]] [[پسر انسان]] نیز خواهد بود... لهذا شما نیز حاضر باشید، زیرا در ساعتی که [[گمان]] نبرید، [[پسر انسان]] می‌آید".
:::::#و در [[انجیل]] [[مرقس]] (باب ۱۳، [[آیه]] ۲۷) چنین می‌خوانیم: "آنگاه [[پسر انسان]] را ببینید که با قوت و جلال [[عظیم]] بر ابرها می‌آید".
:::::#و در [[انجیل]] [[مرقس]] (باب ۱۳، [[آیه]] ۲۷) چنین می‌خوانیم: "آنگاه [[پسر انسان]] را ببینید که با قوت و جلال [[عظیم]] بر ابرها می‌آید".
خط ۷۱: خط ۷۶:
| پاسخ‌دهنده = علی اصغر رضوانی
| پاسخ‌دهنده = علی اصغر رضوانی
| پاسخ = آقای '''[[علی اصغر رضوانی]]'''، در کتاب ''«[[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|موعودشناسی و پاسخ به شبهات]]»'' در این‌باره گفته است:
| پاسخ = آقای '''[[علی اصغر رضوانی]]'''، در کتاب ''«[[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|موعودشناسی و پاسخ به شبهات]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::«[[حضرت مسیح]]{{ع}} [[مبعوث]] شد تا [[مردم]] را [[بشارت]] دهد. کلمه "[[انجیل]]" از لغت یونانی گرفته شده و به معنای خبر خوش و [[بشارت]] به رهایی آمده است. این [[بشارت]] همان [[قیام]] [[ملکوت]] [[خداوند]] و یا به تعبیر دیگری می‌توان از آن به [[حکومت]] [[توحیدی]] در سطح کره [[زمین]] یاد نمود. در [[کتاب مقدس]] می‌خوانیم: "بر من [[واجب]] است تا تمام [[شهرها]] را به [[ملکوت خدا]] [[بشارت]] دهم و برای این امر فرستاده شده‌ام"<ref>کتاب مقدس، عهد جدید، ص۲۰۵، رقم۴۳.</ref>. در [[انجیل]] متّی آمده است: "[[حضرت عیسی]] در جمیع [[شهرها]] و دهات سیر می‌کرد و در مجامع آنها [[مردم]] را [[تعلیم]] و به [[ملکوت]] [[بشارت]] می‌داد"<ref>انجیل متّی، ۹/۶۲/۳۵.</ref>.
 
«[[حضرت مسیح]]{{ع}} [[مبعوث]] شد تا [[مردم]] را [[بشارت]] دهد. کلمه "[[انجیل]]" از لغت یونانی گرفته شده و به معنای خبر خوش و [[بشارت]] به رهایی آمده است. این [[بشارت]] همان [[قیام]] [[ملکوت]] [[خداوند]] و یا به تعبیر دیگری می‌توان از آن به [[حکومت]] [[توحیدی]] در سطح کره [[زمین]] یاد نمود. در [[کتاب مقدس]] می‌خوانیم: "بر من [[واجب]] است تا تمام [[شهرها]] را به [[ملکوت خدا]] [[بشارت]] دهم و برای این امر فرستاده شده‌ام"<ref>کتاب مقدس، عهد جدید، ص۲۰۵، رقم۴۳.</ref>. در [[انجیل]] متّی آمده است: "[[حضرت عیسی]] در جمیع [[شهرها]] و دهات سیر می‌کرد و در مجامع آنها [[مردم]] را [[تعلیم]] و به [[ملکوت]] [[بشارت]] می‌داد"<ref>انجیل متّی، ۹/۶۲/۳۵.</ref>.


در کلمات [[حضرت مسیح]] کلمه "[[فرزند]] [[انسان]]" زیاد به چشم می‌خورد، در [[انجیل]] متّی آمده است: "به [[حق]] می‌گویم که از میان حاضرین در این مکان کسانی هستند که [[مرگ]] را نمی‌چشند تا اینکه [[فرزند]] [[انسان]] را مشاهده نموده که در ملکوتش می‌آید"<ref>کتاب مقدس، عهد جدید، انجیل متّی، ص ۸۲-۸۴، رقم ۱۳-۲۸</ref> و نیز می‌خوانیم: "همان گونه که برق از [[مشرق]] طلوع کرده و همه را روشن می‌کند آمدن [[فرزند]] [[انسان]] نیز این چنین است"<ref>کتاب مقدس، عهد جدید، انجیل متّی، ص۱۰۴، رقم۲۷</ref> و نیز می‌خوانیم: "به همین جهت آماده باشید، در ساعتی که [[انتظار]] آن را نمی‌کشید [[فرزند]] [[انسان]] خواهد آمد"<ref>انجیل متّی، ص۱۰۴، رقم۲۷.</ref>.
در کلمات [[حضرت مسیح]] کلمه "[[فرزند]] [[انسان]]" زیاد به چشم می‌خورد، در [[انجیل]] متّی آمده است: "به [[حق]] می‌گویم که از میان حاضرین در این مکان کسانی هستند که [[مرگ]] را نمی‌چشند تا اینکه [[فرزند]] [[انسان]] را مشاهده نموده که در ملکوتش می‌آید"<ref>کتاب مقدس، عهد جدید، انجیل متّی، ص ۸۲-۸۴، رقم ۱۳-۲۸</ref> و نیز می‌خوانیم: "همان گونه که برق از [[مشرق]] طلوع کرده و همه را روشن می‌کند آمدن [[فرزند]] [[انسان]] نیز این چنین است"<ref>کتاب مقدس، عهد جدید، انجیل متّی، ص۱۰۴، رقم۲۷</ref> و نیز می‌خوانیم: "به همین جهت آماده باشید، در ساعتی که [[انتظار]] آن را نمی‌کشید [[فرزند]] [[انسان]] خواهد آمد"<ref>انجیل متّی، ص۱۰۴، رقم۲۷.</ref>.
خط ۸۴: خط ۹۰:
| پاسخ‌دهنده = محمد رضا حکیمی
| پاسخ‌دهنده = محمد رضا حکیمی
| پاسخ = آقای '''[[محمد رضا حکیمی]]'''، در کتاب ''«[[خورشید مغرب (کتاب)|خورشید مغرب]]»'' در این‌باره گفته است:
| پاسخ = آقای '''[[محمد رضا حکیمی]]'''، در کتاب ''«[[خورشید مغرب (کتاب)|خورشید مغرب]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::«در [[آیین مسیحیت]]، و [[کتاب‌های مقدس]] این [[آیین]] نیز، بشارت‌های بیشتر و روشن‌تری، درباره [[موعود آخر الزمان]]، رسیده است. و [[علت]] آن، یکی [[قرب]] زمان است، زیرا با [[ظهور]] [[حضرت مسیح]]{{ع}}، زمان در مقیاس کلی، به [[ظهور حضرت مهدی]]{{ع}} نزدیک‌تر شده است. [[علت]] دیگر، [[تحریف]] کمتری است که در این آثار پدید آمده است. و این نیز از جهتی به زمان مربوط می‌شود، زیرا از دوره [[نزول]] و صدور آثار [[مقدس]] [[یهود]]، زمان بسیار بیشتری می‌گذرد، تا دوره [[نزول]] و صدور آثار [[مقدس]] [[مسیحیت]]. این امر باعث شده است، تا دست [[تحریف]] و پوشیده‌داری، در این آثار، به اندازه آثار [[یهود]] [[فرصت]] کار نیابد، اگرچه علمای [[مسیحی]] نیز در این باره کوشش بسیار کردند، و در [[تأیید]] یا رد انجیل‌ها، به این مسائل نیز توجه داشتند، و "[[انجیل]] [[برنابا]]" را کمتر [[تأیید]] می‌کردند.
 
«در [[آیین مسیحیت]]، و [[کتاب‌های مقدس]] این [[آیین]] نیز، بشارت‌های بیشتر و روشن‌تری، درباره [[موعود آخر الزمان]]، رسیده است. و [[علت]] آن، یکی [[قرب]] زمان است، زیرا با [[ظهور]] [[حضرت مسیح]]{{ع}}، زمان در مقیاس کلی، به [[ظهور حضرت مهدی]]{{ع}} نزدیک‌تر شده است. [[علت]] دیگر، [[تحریف]] کمتری است که در این آثار پدید آمده است. و این نیز از جهتی به زمان مربوط می‌شود، زیرا از دوره [[نزول]] و صدور آثار [[مقدس]] [[یهود]]، زمان بسیار بیشتری می‌گذرد، تا دوره [[نزول]] و صدور آثار [[مقدس]] [[مسیحیت]]. این امر باعث شده است، تا دست [[تحریف]] و پوشیده‌داری، در این آثار، به اندازه آثار [[یهود]] [[فرصت]] کار نیابد، اگرچه علمای [[مسیحی]] نیز در این باره کوشش بسیار کردند، و در [[تأیید]] یا رد انجیل‌ها، به این مسائل نیز توجه داشتند، و "[[انجیل]] [[برنابا]]" را کمتر [[تأیید]] می‌کردند.


به‌هر حال، در آثار [[دینی]] [[مسیحیت]] نیز، این [[بشارت‌ها]] آمده است. در اینجا، به چند کتاب، که در آنها [[بشارت‌ها]] و اشارت‌هایی درباره [[ظهور]] [[آخر الزمان]] آمده است، اشاراتی می‌کنیم:
به‌هر حال، در آثار [[دینی]] [[مسیحیت]] نیز، این [[بشارت‌ها]] آمده است. در اینجا، به چند کتاب، که در آنها [[بشارت‌ها]] و اشارت‌هایی درباره [[ظهور]] [[آخر الزمان]] آمده است، اشاراتی می‌کنیم:
خط ۱۰۰: خط ۱۰۷:
| پاسخ‌دهنده =
| پاسخ‌دهنده =
| پاسخ = نویسندگان کتاب ''«[[نگین آفرینش ج۲ (کتاب)|نگین آفرینش]]»'' در این باره گفته‌اند:
| پاسخ = نویسندگان کتاب ''«[[نگین آفرینش ج۲ (کتاب)|نگین آفرینش]]»'' در این باره گفته‌اند:
::::::«[[حضرت عیسی]]{{ع}} در سرزمینی متولد شد که به تازگی زیر [[سلطه]] [[رومیان]] قرار گرفته بود و در آن عصر، [[یهودیان]] به شکل نامطلوبی زیر یوغ بیگانگان قرار داشتند. نهضت‌های نافرجامی در گوشه و کنار [[فلسطین]] انجام شد؛ ولی بی‌رحمانه [[سرکوب]] شد. در چنین فضائی [[نهضت]] [[حضرت عیسی]]{{ع}} برای [[نجات]] [[یهود]] شکل گرفت و بازماندگان نهضت‌های پیشین جذب این [[آیین]] شدند؛ زیرا اندکی پیش از [[قیام]] [[حضرت عیسی|عیسی مسیح]]{{ع}}، [[حضرت یحیی|حضرت یحیی بن زکریا]]{{ع}} [[پیامبر]] پر آوازۀ [[بنی اسرائیل]] در میان [[یهود]] [[قیام]] کرد و به آنان [[بشارت]] داد که: "[[توبه]] کنید زیرا [[ملکوت]] [[آسمان]] نزدیک است".<ref> متّی ۲: ۳؛ مرقس ۴: ۱؛ لوقا ۳: ۳.</ref> از دیدگاه [[بنی اسرائیل]]، [[ملکوت]] [[آسمان]] گونه‌ای از [[حکومت الهی]] بود که [[آرمان]] [[مقدس]] آنان به شمار می‌رفت و بسیاری از [[ایمان]] آوردندگان به [[حضرت مسیح]]{{ع}} [[یقین]] داشتن که وی به زودی [[پادشاه]] یک [[آرمان]] [[شهر]] خدایی خواهد شد؛ ولی وقتی دیدند که [[حضرت عیسی|عیسی]]{{ع}} آرزوی آنان برای [[قیام]] یک [[مسیح]] [[پیروز]] را برآورده نکرد و در تشکیل [[حکومت]] آرمانی [[بنی اسرائیل]] ناکام ماند و در نهایت به [[صلیب]] کشیده شد گفتند این [[دلیل]] است بر اینکه او نه [[مسیحای موعود]]، بلکه یکی از مدعیان بی‌شمار مسیحایی در [[تاریخ]] [[یهود]] بوده است؛ ولی [[یاران]] او گفتند: اولاً او آمده بود تا [[قربانی]] [[گناهان]] [[بشر]] شود و ثانیاً به زودی برای واپسین [[داوری]]، [[رجعت]] خواهد کرد و این دو مسئله، زیربنای [[مسیحیت]] شد.
 
«[[حضرت عیسی]]{{ع}} در سرزمینی متولد شد که به تازگی زیر [[سلطه]] [[رومیان]] قرار گرفته بود و در آن عصر، [[یهودیان]] به شکل نامطلوبی زیر یوغ بیگانگان قرار داشتند. نهضت‌های نافرجامی در گوشه و کنار [[فلسطین]] انجام شد؛ ولی بی‌رحمانه [[سرکوب]] شد. در چنین فضائی [[نهضت]] [[حضرت عیسی]]{{ع}} برای [[نجات]] [[یهود]] شکل گرفت و بازماندگان نهضت‌های پیشین جذب این [[آیین]] شدند؛ زیرا اندکی پیش از [[قیام]] [[حضرت عیسی|عیسی مسیح]]{{ع}}، [[حضرت یحیی|حضرت یحیی بن زکریا]]{{ع}} [[پیامبر]] پر آوازۀ [[بنی اسرائیل]] در میان [[یهود]] [[قیام]] کرد و به آنان [[بشارت]] داد که: "[[توبه]] کنید زیرا [[ملکوت]] [[آسمان]] نزدیک است".<ref> متّی ۲: ۳؛ مرقس ۴: ۱؛ لوقا ۳: ۳.</ref> از دیدگاه [[بنی اسرائیل]]، [[ملکوت]] [[آسمان]] گونه‌ای از [[حکومت الهی]] بود که [[آرمان]] [[مقدس]] آنان به شمار می‌رفت و بسیاری از [[ایمان]] آوردندگان به [[حضرت مسیح]]{{ع}} [[یقین]] داشتن که وی به زودی [[پادشاه]] یک [[آرمان]] [[شهر]] خدایی خواهد شد؛ ولی وقتی دیدند که [[حضرت عیسی|عیسی]]{{ع}} آرزوی آنان برای [[قیام]] یک [[مسیح]] [[پیروز]] را برآورده نکرد و در تشکیل [[حکومت]] آرمانی [[بنی اسرائیل]] ناکام ماند و در نهایت به [[صلیب]] کشیده شد گفتند این [[دلیل]] است بر اینکه او نه [[مسیحای موعود]]، بلکه یکی از مدعیان بی‌شمار مسیحایی در [[تاریخ]] [[یهود]] بوده است؛ ولی [[یاران]] او گفتند: اولاً او آمده بود تا [[قربانی]] [[گناهان]] [[بشر]] شود و ثانیاً به زودی برای واپسین [[داوری]]، [[رجعت]] خواهد کرد و این دو مسئله، زیربنای [[مسیحیت]] شد.


بنابراین مهم‌ترین باوری که در [[دین مسیحیت]] وجود دارد [[اعتقاد]] به [[رستاخیز]] و [[آرمان]] بازگشت [[عیسی]] در [[آخر الزمان]] است که زیربنای [[اندیشه]] [[مسیحی]] و [[تبلیغ]] مبلغان [[مسیحی]] بوده است. [[مسیحیان]]، کریسمس را [[جشن]] میلاد [[خداوند]] و نجات‌دهندۀ خود می‌دانند. سال [[مسیحی]] در فضایی آکنده از [[امید]] و [[انتظار]] و [[دعا]] برای بازگشت [[حضرت عیسی]]{{ع}} آغاز می‌شود. به آنان توصیه شده است که: "کمرهای خود را بسته، چراغ‌های خود را افروخته دارید و شما مانند کسانی باشید که [[انتظار]] آقای خود را می‌کشند که چه وقت از [[عروسی]] مراجعت می‌کند، تا هر وقت که آید و در را بکوبد، بی‌درنگ برای او باز کنند"<ref> لوقا ۱۲: ۳۵ – ۳۶.</ref>»<ref>[[محمد امین بالادستان|بالادستان، محمد امین]]؛ [[محمد مهدی حائری‌‎پور|حائری‌‎پور، محمد مهدی]]؛ [[مهدی یوسفیان|یوسفیان، مهدی]]، [[نگین آفرینش ج۲ (کتاب)|نگین آفرینش]]، ج۱، ص ۶۵ - ۶۶.</ref>.
بنابراین مهم‌ترین باوری که در [[دین مسیحیت]] وجود دارد [[اعتقاد]] به [[رستاخیز]] و [[آرمان]] بازگشت [[عیسی]] در [[آخر الزمان]] است که زیربنای [[اندیشه]] [[مسیحی]] و [[تبلیغ]] مبلغان [[مسیحی]] بوده است. [[مسیحیان]]، کریسمس را [[جشن]] میلاد [[خداوند]] و نجات‌دهندۀ خود می‌دانند. سال [[مسیحی]] در فضایی آکنده از [[امید]] و [[انتظار]] و [[دعا]] برای بازگشت [[حضرت عیسی]]{{ع}} آغاز می‌شود. به آنان توصیه شده است که: "کمرهای خود را بسته، چراغ‌های خود را افروخته دارید و شما مانند کسانی باشید که [[انتظار]] آقای خود را می‌کشند که چه وقت از [[عروسی]] مراجعت می‌کند، تا هر وقت که آید و در را بکوبد، بی‌درنگ برای او باز کنند"<ref> لوقا ۱۲: ۳۵ – ۳۶.</ref>»<ref>[[محمد امین بالادستان|بالادستان، محمد امین]]؛ [[محمد مهدی حائری‌‎پور|حائری‌‎پور، محمد مهدی]]؛ [[مهدی یوسفیان|یوسفیان، مهدی]]، [[نگین آفرینش ج۲ (کتاب)|نگین آفرینش]]، ج۱، ص ۶۵ - ۶۶.</ref>.
۴۱۵٬۰۷۸

ویرایش