صیحه آسمانی که از نشانه‌های حتمی ظهور است چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

:::::*روایاتی که به طور اجمال وجود ندا و حتمی بودن آن را بیان می‌کنند: [[صدوق]] به [[سند]] خود از میمون البان و او هم از [[امام صادق]] {{ع}} [[نقل]] کرده است: {{متن حدیث|خَمْسٌ قَبْلَ قِيَامِ اَلْقَائِمِ... وَ اَلْمُنَادِي يُنَادِي مِنَ اَلسَّمَاءِ}}<ref>الصدوق، محمد بن علی، کمال الدین و تمام النعمة (نسخه خطی).</ref>. پنج نشانه پیش از [[ظهور قائم]] پدید می‌آید ... و ندادهنده‌ای از آسمان. [[شیخ مفید]] به [[سند]] خود از [[ابو حمزه ثمالی]] [[نقل]] می‌کند: {{متن حدیث|قُلْتُ لِأَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ خُرُوجُ اَلسُّفْيَانِيِّ مِنَ اَلْمَحْتُومِ قَالَ نَعَمْ وَ اَلنِّدَاءُ مِنَ اَلْمَحْتُومِ}}<ref>المفید، محمد بن محمد، همان؛ ص ۳۳۸.</ref> به [[حضرت باقر]] {{ع}} عرض کردم: آیا [[خروج سفیانی]] حتمی است؟ فرمود: آری، و ندا هم حتمی است. [[نعمانی]] هم به [[سند]] خود از [[عبد الله]] بن سنان [[روایت]] کرده است که [[امام صادق]] {{ع}} فرمود: النداء من المحتوم ..<ref>النعمانی، محمد بن ابراهیم، الغیبة؛ ص ۱۳۴.</ref>. ندا امری حتمی است.  

:::::*روایاتی که از دو گونه ندا سخن می‌گوید: ندای [[حق]] و ندای [[باطل]] که یکی پس از دیگری روی خواهد داد:

:::::*روایاتی که از ندای به نام [[قائم]] {{ع}} بدون پرداختن به ندای [[باطل]]، [[خبر]] می‌دهند:

:::::*«بر اساس روایات وارده، پس از [[ظهور]] [[امام]] در [[مکه]] بانگی بسیار مهیب و رسا از آسمان شنیده می‌شود که [[امام]] را به اسم و نسب به همگان معرفی می‌کند و به مردم توصیه می‌کند که با [[امام]] بیعت کنند تا هدایت یابند و مخالفت او نکنند که گمراه می‌شوند. [[مفضل بن عمر]] از [[امام صادق|حضرت صادق]]{{ع}} روایت کرده که آن حضرت فرمود: چون [[حضرت مهدی]] {{ع}} داخل [[مکه]] شود در جانب خانه کعبه ظاهر گردد، چون آفتاب طلوع کند از پیش قرص آفتاب منادی از آسمان ندا کند، به گونه‌ای که همه اهل زمین و آسمان بشنوند که، ای گروه خلایق آگاه باشید که این [[مهدی]] [[آل محمد]] است. او را با نام و کینه جدش [[پیامبر خاتم|رسول خدا]] یاد نماید و نسب مبارک او را به پدرش [[امام عسکری]] و آبای گرامش تا [[امام علی|علی بن ابی‌طالب]]{{ع}} می‌رساند، چنان نام و نسب حضرت را بیان کند که همه مردم از شرق و تا غرب عالم بشوند و بگوید: با او بیعت کنید تا هدایت شوید و مخالفت حکم او ننمایید که گمراه خواهید شد پس ملائکه و نقبای انس و جن لبیک‌گویان از شهرها و قریه‌های خود خارج می‌شوند و می‌گویند: شنیدم و اطاعت کردیم و همه از شرق و غرب عالم به سوی مکه روی می‌آورند تا به محضر [[مهدی]] برسند. چون نزدیک غروب آفتاب شود، از طرف غرب شیطان فریاد نماید که ای گروه مردمان، پروردگار شما در وادی یابس وارد شده و او عثمان بن عنبسه از فرزندان یزدید بن معاویة بن ابی سفیان است، با او بیعت نمایید تا هدایت یابید و با او مخالفت نکنید که گمراه می‌شوید، پس ملائکه و نقبای جن و انس او را تکذیب کنند، ولی منافقان و اهل تشکیک و گمراهان، با آن ندا گمراه خواهند شد. البته ندای دیگری نیز در روایات نقل شده که "ندا" قبل از [[ظهور]] حضرت حجت است و آن هم در ردیف علائم حتمی است و آن ندا در شب ۲۳ ماه مبارک رمضان است که همه مردم شرق و غرب عالم آن را خواهند شنید و آن منادی جبرئیل است که با آواز بلند می‌گوید: {{متن حدیث|"الْحَقُّ مَعَ‏ عَلِيٍ‏ وَ شِيعَتِهِ‏"}} <ref>حق با [[امام علی|علی]] و [[شیعه]] اوست</ref>. شیطان نیز در وسط روز در میان آسمان و زمین ندا می‌دهد، به گونه‌ای که همگان بشنوند: {{متن حدیث|"الْحَقُّ مَعَ‏ عُثمَانَ وَ شِيعَتِهِ‏"}}<ref>حق با عثمان و [[شیعه]] اوست.</ref>

:::::*[[امام باقر]]{{ع}} می‌فرماید: نداکننده‌ای از آسمان، نام [[قائم]] را صدا می‌زند؛ پس هر کس در شرق و غرب، آن را می‌شنود. از وحشت این صدا، افراد خفته بیدار می‌شوند و فرد [[ایستاده]]، می‌نشیند، و کسی که نشسته است، می‌ایستد. [[رحمت]] [[خدا]] بر کسی که از این صدا عبرت بگیرد و ندای وی را اجابت کند! زیرا صدا، صدای [[جبرئیل]] [[روح]] الامین است... <ref>غیبت نعمانی، ص۲۵۴.</ref>.

:::::*با توجه به مجموع روایاتی که در این رابطه وجود دارد، می‌توان چنین نتیجه گرفت:

:::::*درباره زمان این [[صیحه]] نیز دو دسته [[روایت]] داریم. برخی وقوع آن را در [[ماه رجب]] و بعضی نیز در ماه [[رمضان]] بیان کرده‌اند <ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۴۶۴.</ref>»<ref>[[آفتاب مهر ج۲ (کتاب)|آفتاب مهر]]، ج۲، ص ۸۰ - ۸۲.</ref>.