گرایش انجمن حجتیه و نوع برنامههای آنها چه بوده است؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۴ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۸:۰۳
، ۲۴ دسامبر ۲۰۲۱ربات: جایگزینی خودکار متن (-:::::# +#)
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-:::::* +*)) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-:::::# +#)) |
||
خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
در این دوره، دو خطر عمده در [[حوزه]] [[دین]] پدید آمد: | در این دوره، دو خطر عمده در [[حوزه]] [[دین]] پدید آمد: | ||
#'''حزب توده:''' این گروه، مرام مارکسیسم را میان [[جوانان]] نشر میداد و متدینان، ملیها و رژیم پهلوی همه با آن درگیر بودند. | |||
#'''بهائیت:''' در این بخش، فقط متدینان روی آن حساسیت داشتند و پس از شهریور ۱۳۲۰ ش متوجه نفوذ آن، در دستگاه [[اداری]] پهلوی شده، به [[مبارزه]] با آن پرداختند. طبعا از نگاه متدینان، خطر [[بهائیان]] نه فقط کمتر از حزب توده نبود، بلکه پس از سرکوبی حزب توده در سالهای ۳۲- ۳۶ جدّیتر هم شده بود<ref> رسول جعفریان، جریانها و سازمانهای مذهبی سیاسی ایران، ص ۳۶۸</ref>. | |||
::::::برابر خطر دوم، [[عالمان]] و [[مراجع تقلید]] به مبارزاتی جدّی دست زدند. از میانه دهه ۳۰ یک تشکل مذهبی ویژه با [[هدف]] [[مبارزه با بهائیت]] [[تهران]] و سپس دیگر [[شهرها]] پدید آمد. انجمن خیریه حجّتیه مهدویه به سال ۱۳۳۲ ش با [[تلاش]] [[شیخ]] [[محمود ذاکرزاده تولایی]]، معروف به [[شیخ]] [[محمود حلبی]] با [[همکاری]] جمع زیادی از متدینان که تحت عنوان هیئت مدیره، امور انجمن را [[اداره]] میکردند، فعالیت خود را آغاز [[پیروزی]] [[انقلاب اسلامی]]، به فعالیت [[فرهنگی]] بر ضد این [[فرقه]] اشتغال داشت و [[تلاش]] میکرد افزون بر جمعآوری اطلاعات، به [[تربیت]] نیرو برای مقابله با [[بهائیان]] و تبلیغات آنان بپردازد. از آنجا که کار عمده آقای [[حلبی]] پس از شهریور بیست، کارهای تبلیغی در قالب [[منبر]] بود و در این کار، مهارت و شهرت خاصی به دست آورده بود، همراه جمعی از فعالان مذهبی [[مشهد]] و نیز انجمنها و هیأتهای مذهبی، به طور منظم با [[بهائیان]] درگیر شدند. | ::::::برابر خطر دوم، [[عالمان]] و [[مراجع تقلید]] به مبارزاتی جدّی دست زدند. از میانه دهه ۳۰ یک تشکل مذهبی ویژه با [[هدف]] [[مبارزه با بهائیت]] [[تهران]] و سپس دیگر [[شهرها]] پدید آمد. انجمن خیریه حجّتیه مهدویه به سال ۱۳۳۲ ش با [[تلاش]] [[شیخ]] [[محمود ذاکرزاده تولایی]]، معروف به [[شیخ]] [[محمود حلبی]] با [[همکاری]] جمع زیادی از متدینان که تحت عنوان هیئت مدیره، امور انجمن را [[اداره]] میکردند، فعالیت خود را آغاز [[پیروزی]] [[انقلاب اسلامی]]، به فعالیت [[فرهنگی]] بر ضد این [[فرقه]] اشتغال داشت و [[تلاش]] میکرد افزون بر جمعآوری اطلاعات، به [[تربیت]] نیرو برای مقابله با [[بهائیان]] و تبلیغات آنان بپردازد. از آنجا که کار عمده آقای [[حلبی]] پس از شهریور بیست، کارهای تبلیغی در قالب [[منبر]] بود و در این کار، مهارت و شهرت خاصی به دست آورده بود، همراه جمعی از فعالان مذهبی [[مشهد]] و نیز انجمنها و هیأتهای مذهبی، به طور منظم با [[بهائیان]] درگیر شدند. | ||
خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
| پاسخ = آقای '''[[مجتبی تونهای]]'''، در کتاب ''«[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]»'' در اینباره گفته است: | | پاسخ = آقای '''[[مجتبی تونهای]]'''، در کتاب ''«[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]»'' در اینباره گفته است: | ||
::::::«هواداران اندیشهای خاص هستند که به صورت تشکیلاتی منسجم و با نام "انجمن حجتیّه" پیش از [[انقلاب اسلامی]] فعالیت میکردند. این گروه [[معتقد]] بودند که اقامه [[حکومت]] از [[شؤون]] [[امام]] [[معصوم]] {{ع}} است، بنابراین در عصر [[غیبت]]، [[تشکیل حکومت]] جایز نیست. این گروه با [[تبلیغ]] اینکه [[وظیفه]] ما در این عصر، [[انتظار]] است و بس، و ما نباید در کارهای [[سیاسی]] دخالت کنیم، با مبارزان و طرفداران راه [[امام خمینی]] [[مخالفت]] میکردند. این بینش با القای گفتاری از قبیل اینکه: از ما کاری ساخته نیست، آقا [[امام زمان]] {{ع}} خود باید بیاید و کارها [[اصلاح]] کند، ما موظّف به چنین اموری نیستیم و... روحیه بیتفاوتی، [[سکوت]] و سکون و ظلمپذیری را تقویت میکردند. هرچند با [[تلاش]] [[عالمان]] [[آگاه]] و [[پیروزی]] [[انقلاب اسلامی]]، این باور غلط از صحنه بیرون شد و بسیاری از هواداران آن به صف [[انقلاب]] و مبارزان پیوستند، ولی این بدان معنی نیست که این [[تفکر]] به کلی ریشهکن شده و دیگر هیچ هواخواهی ندارد، زیرا هنوز در گوشه و کنار، حتی از سوی برخی از [[خواص]] به آن دامن زده میشود. از اینروی بسیاری از دانشوران و صاحبنظران، پس از [[انقلاب اسلامی]]، برخی به اجمال و برخی به تفصیل به نقد و بررسی این [[اندیشه]] و مبانی آن پرداختند<ref>فقه سیاسی، عمید زنجانی، ج ۲، ص ۱۸۹، امیرکبیر؛ دادگستر جهان، ابراهیم امینی.</ref>. با نگاهی به گفتهها و نوشتههای طرفداران این نظریه و دلایلی که بدان استناد کردهاند، میتوان گفت که این باور انحرافی از سه راه سرچشمه گرفته است: | ::::::«هواداران اندیشهای خاص هستند که به صورت تشکیلاتی منسجم و با نام "انجمن حجتیّه" پیش از [[انقلاب اسلامی]] فعالیت میکردند. این گروه [[معتقد]] بودند که اقامه [[حکومت]] از [[شؤون]] [[امام]] [[معصوم]] {{ع}} است، بنابراین در عصر [[غیبت]]، [[تشکیل حکومت]] جایز نیست. این گروه با [[تبلیغ]] اینکه [[وظیفه]] ما در این عصر، [[انتظار]] است و بس، و ما نباید در کارهای [[سیاسی]] دخالت کنیم، با مبارزان و طرفداران راه [[امام خمینی]] [[مخالفت]] میکردند. این بینش با القای گفتاری از قبیل اینکه: از ما کاری ساخته نیست، آقا [[امام زمان]] {{ع}} خود باید بیاید و کارها [[اصلاح]] کند، ما موظّف به چنین اموری نیستیم و... روحیه بیتفاوتی، [[سکوت]] و سکون و ظلمپذیری را تقویت میکردند. هرچند با [[تلاش]] [[عالمان]] [[آگاه]] و [[پیروزی]] [[انقلاب اسلامی]]، این باور غلط از صحنه بیرون شد و بسیاری از هواداران آن به صف [[انقلاب]] و مبارزان پیوستند، ولی این بدان معنی نیست که این [[تفکر]] به کلی ریشهکن شده و دیگر هیچ هواخواهی ندارد، زیرا هنوز در گوشه و کنار، حتی از سوی برخی از [[خواص]] به آن دامن زده میشود. از اینروی بسیاری از دانشوران و صاحبنظران، پس از [[انقلاب اسلامی]]، برخی به اجمال و برخی به تفصیل به نقد و بررسی این [[اندیشه]] و مبانی آن پرداختند<ref>فقه سیاسی، عمید زنجانی، ج ۲، ص ۱۸۹، امیرکبیر؛ دادگستر جهان، ابراهیم امینی.</ref>. با نگاهی به گفتهها و نوشتههای طرفداران این نظریه و دلایلی که بدان استناد کردهاند، میتوان گفت که این باور انحرافی از سه راه سرچشمه گرفته است: | ||
#برداشت نادرست از روایاتی که گسترش [[ستم]] و [[فساد]] را از [[نشانههای ظهور]] [[امام زمان]] {{ع}} معرفی میکند. | |||
#استناد به روایاتی که از هرگونه قیامی در [[عصر غیبت]]، [[نهی]] و به [[سکوت]] و سکون و [[صبر]] بر بلاها، [[دعوت]] کرده است. | |||
#[[تفسیر]] نادرست از [[امامت]] و [[رهبری]] و تصوّر اینکه [[تشکیل حکومت]] در عصر [[غیبت]]، دخالت در قلمرو کار [[معصوم]] {{ع}} است<ref>چشمبهراه مهدی، ص ۱۰۸.</ref>. البته [[دلایل]] باورمندان به این [[عقیده]] در جای خود بحث و بررسی شده است. | |||
این انجمن توسط [[شیخ]] [[محمود ذاکرزاده تولایی]] معروف به [[شیخ]] [[محمود حلبی]] (١٢٧٩-١٣٧٦ ه ش) با همکاری [[سید رضا آل رسول]]، [[سید محمد حسین عصار]]، [[سید حسین سجادی]]، [[غلام حسین حاج محمد تقی]] که عمدتاً تاجر بودند، تأسیس شد<ref>در جستجوی قائم، پورطباطبایی، ص ۳۸۹.</ref>»<ref>[[مجتبی تونهای|مجتبی تونهای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۲۷۰.</ref>. | این انجمن توسط [[شیخ]] [[محمود ذاکرزاده تولایی]] معروف به [[شیخ]] [[محمود حلبی]] (١٢٧٩-١٣٧٦ ه ش) با همکاری [[سید رضا آل رسول]]، [[سید محمد حسین عصار]]، [[سید حسین سجادی]]، [[غلام حسین حاج محمد تقی]] که عمدتاً تاجر بودند، تأسیس شد<ref>در جستجوی قائم، پورطباطبایی، ص ۳۸۹.</ref>»<ref>[[مجتبی تونهای|مجتبی تونهای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۲۷۰.</ref>. |