نیایش پنجاهم: تفاوت میان نسخه‌ها

بارخدایا، اگر بگریزم، مرا [[طلب]] کنی و مرا درخواهی یافت. پس اینک در برابر تو [[خاضع]] و [[ذلیل]] و سرافکنده ایستاده‌ام. اگر عذابم کنی، [[شایسته]] آنم و این –ای [[پروردگار]] من- از سوی [[عدل]] تو است. و اگر [[عفو]] کنی، از دیرباز مشمول عفو تو بوده‌ام و تو [[جامه]] [[عافیت]] خود بر پیکر من پوشیدی.

کسی که [[طاقت]] تاب آفتابت را ندارد پس چسان طاقت تاب [[آتش]] دوزخت را داشته باشد؟ کسی که [[تحمل]] بانگ رعد تواش نیست، چگونه تحمل بانگ [[قهر]] تواش باشد؟

ای [[خداوند]]، بر من رحم کن، که من مردی حقیرم و کم ارج. [[عذاب]] کردن من به [[قدر]] ذره‌ای هم به [[عظمت]] پادشاهی‌ات نخواهد افزود و اگر می‌دانستم که عذاب من به عظمت پادشاهی‌ات خواهد افزود، از تو می‌خواستم که مرا به تحمل آن [[شکیبایی]] دهی و خود خواهان آن زیادت می‌بودم. ولی نه ای خداوند، قدرتت بیشتر و [[پادشاهی]] تو گسترده‌تر از آن است که [[فرمانبرداری]] [[فرمانبرداران]] بر آن بیفزاید یا [[نافرمانی]] [[نافرمانان]] از آن بکاهد.