آب در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

[[تفسیری]] از [[ابن‌مسعود]] درباره {{متن قرآن|بِقَدَرٍ}} نقل شده که می‌گوید: [[میزان]] [[نزول]] باران از آسمان در سال‌های گوناگون برابر است؛ امّا اینکه این باران‌ها در کجا ببارد، آن را [[تقدیر الهی]] مشخّص می‌کند<ref>کشف‌الاسرار، ج ۶، ص ۴۳۰.</ref>. برخی نیز مقصود از [[قدر]] را تقدیر الهی گرفته، برآنند که نزول باران از آسمان به همان اندازه‌ای است که [[خداوند]] براساس [[حکمت]] و [[تدبیر]] خود مقدّر کرده است؛ بدون آنکه قطره‌ای کم یا زیاد شود<ref>المیزان، ج ۱۵، ص ۲۳.</ref>.<ref>[[سید محمود دشتی|دشتی، سید محمود]]، [[آب - دشتی (مقاله)|مقاله «آب»]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۱ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج۱.</ref>

کوه‌ها نیز از مخازن آب‌اند که علاوه بر تأثیر در نزول آب از [[آسمان]]، نقش مهم‌تری نیز در ذخیره‌سازی آن دارند که به تدریج، آب مورد نیاز [[بشر]] را از طریق نهرها، رودها و یا چشمه‌ها تأمین می‌کنند<ref>المیزان، ج ۲۰، ص ۱۵۳.</ref>. در [[آیه]] {{متن قرآن|وَهُوَ الَّذِي مَدَّ الْأَرْضَ وَجَعَلَ فِيهَا رَوَاسِيَ وَأَنْهَارًا وَمِنْ كُلِّ الثَّمَرَاتِ جَعَلَ فِيهَا زَوْجَيْنِ اثْنَيْنِ يُغْشِي اللَّيْلَ النَّهَارَ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ}}<ref>«و اوست که زمین را گسترد و در آن کوه‌ها و رودهایی نهاد و از هر میوه در آن جفتی دوگانه  برآورد؛ شب را با روز فرا می‌پوشد، بی‌گمان در آن (کار) نشانه‌هایی برای گروهی است که می‌اندیشند» سوره رعد، آیه ۳.</ref> از [[آفرینش]] کوه‌ها و در پی آن، ایجاد رودها به دست [[خداوند]] خبر داده شده است. آیه {{متن قرآن|وَجَعَلْنَا فِيهَا رَوَاسِيَ شَامِخَاتٍ وَأَسْقَيْنَاكُمْ مَاءً فُرَاتًا}}<ref>«و در آن کوه‌هایی فرازمند پدید آوردیم و به شما آبی شیرین و گوارا نوشاندیم» سوره مرسلات، آیه ۲۷.</ref> نیز به روشنی می‌گوید: ما در [[زمین]] کوه‌های سر به [[فلک]] کشیده پدید آوردیم و برای شما آب شیرین و گوارا فراهم ساختیم.