جهاد دفاعی در معارف و سیره علوی: تفاوت میان نسخه‌ها

==مقدمه==

جهاد از منظر [[دین]] به ابتدایی و دفاعی تقسیم می‌شود. جهاد ابتدایی آن است که [[حکومت اسلامی]] با یک [[حکومت]] یا [[لشکر]] [[شرک]] و [[کفر]] که مانع [[گسترش اسلام]] است، به [[جنگ]] و جهاد بپردازد تا زمینه [[تبلیغ]] و تبیین [[آیین اسلام]] را برای [[مردم]] آن [[سرزمین]] فراهم آورد، و در صورت [[عناد]] و مقابله [[حکومت جور]] با حکومت [[اسلام]]، جنگ تا مرحله [[تسلیم]] ادامه خواهد داشت.

اما اگر [[جبهه]] مخالف، [[پیروان]] یکی از [[کتاب‌های آسمانی]] باشد، اسلام گزینه سومی برای آنان پیش می‌نهد که «[[ذمه]]» نام دارد، که به جای دو گزینه دیگر ([[پذیرفتن اسلام]] یا جنگ)، می‌توانند در سایه حکومت اسلامی - با [[پرداخت مالیات]] بر [[آیین]] خود باقی بمانند. [[حضرت علی]]{{ع}} در روایتی به این گزینه‌ها چنین اشاره می‌کند: {{متن حدیث|الْقِتَالُ قِتَالانِ قِتَالُ الْفِئَةِ الْبَاغِيَةِ حَتَّى يَفِيئُوا وَ قِتَالُ الْفِئَةِ الْكَافِرَةِ حَتَّى يُسْلِمُوا}}<ref>حر عاملی، وسائل الشیعه، ج۱۱، ص۶۲ و ۱۸؛ طوسی، محمد بن حسن، تهذیب الاحکام، ج۶، ص۱۵۸.</ref>؛

[[جهاد دفاعی]] به منظور [[دفاع]] از [[مسلمانان]] و [[کیان اسلام]] در برابر [[حمله]] [[دشمنان]] است که [[وجوب]] آن، مرد و [[زن]] و [[ضعیف]] و سالم را شامل می‌شود<ref>ر.ک: محدث نوری، حسین، مستدرک الوسائل، ج۱۱، ص۲۴ و ۲۵.</ref>. [[پیکار]] و [[جنگ با دشمن]] در میدان [[کارزار]]، از مصادیق بارز جهاد است که دارای [[فضیلت]] و [[اجر]] خاصی است.<ref>[[محمد حسن قدردان قراملکی|قدردان قراملکی، محمد حسن]]، [[جهاد (مقاله)| مقاله «جهاد»]]، [[دانشنامه امام علی ج۶ (کتاب)|دانشنامه امام علی ج۶]]، ص ۴۱۵.</ref>