ابی بن کعب در تراجم و رجال: تفاوت میان نسخه‌ها

[[أبی بن کعب]]، از [[اصحاب پیامبر]]{{صل}} و از [[کاتبان وحی]] بوده و در قرائت و [[تعلیم]] [[قرآن]] [[مقام]] والایی داشته است. او در [[غزوه بدر]] شرکت داشته و [[بیعت عقبه]]<ref>طریحی می‌نویسد: {{عربی|"العقبة" بالتحریک مرقی صعب من الجبال، یجمع علی عقاب کرقبة و رقاب، و منه "عقبة کؤدة". و لیلة العقبة: هی اللیلة التی بایع رسول الله الأنصار علی الإسلام و النصرة، و ذلک أنه{{صل}} کان یعرض نفسه علی القبائل فی کل موسم لیؤمنوا به، فلقی رهطا فأجابوه فجاء فی العام المقبل اثناعشر إلی الموسم فبایعوه عند العقبة الأولی، فخرج فی العام الآخر سبعون إلی الحج و اجتمعوا عند العقبة و أخرجوا من کل فرقة نقیباً فبایعوه، وهی البیعة الثانیة}}؛ مجمع البحرین، ج۲، ص۱۶۶.</ref> را دیده است و از [[موالیان]] و مدافعان [[حضرت علی]]{{ع}} به حساب می‌آید و از جمله [[دوازده]] نفری است که [[خلافت ابوبکر]] را رد کرده و بر او [[اعتراض]] کردند.

[[برقی]] در آخر کتاب الرجال، ذیل عنوان أسماء المنکرین علی أبی بکر، نام [[دوازده نفر]] از [[مخالفان]] خلافت ابوبکر و مدافعان از [[ولایت و خلافت]] [[امیرمؤمنان]]{{ع}} را که شش تن از آنان از [[مهاجرین]] و شش تن دیگر از [[انصار]] بودند، ذکر کرده و یکی از انصار را أبی بن کعب معرفی نموده و سخن او را خطاب به [[ابوبکر]] نقل کرده و نوشته است: {{عربی|و تکلم أبی فقال: أشهد أنی سمعت رسول الله{{صل}} یقول: [[علی بن أبی طالب]] إمامکم بعدی و هو الناصح لأمتی}}<ref>رجال البرقی، ص۶۳ و ۶۶.</ref>.

[[شیخ مفید]] به نقل از [[اهل سنت]] نوشته است که [[ابی بن کعب]] بعد از به [[خلافت]] رسیدن ابوبکر در [[مسجد النبی]]{{صل}} با صدای بلند که همه [[اهل]] [[مسجد]] می‌شنیدند، گفته است:

[[طبرسی]] در [[احتجاج]] [[روایت]] کرده است که ابی بن کعب به ابوبکر گفته است: {{متن حدیث|يَا أَبَا بَكْرٍ لَا تَجْحَدْ حَقّاً جَعَلَهُ اللَّهُ لِغَيْرِكَ وَ لَا تَكُنْ أَوَّلَ مَنْ عَصَى رَسُولَ اللَّهِ{{صل}} فِي وَصِيِّهِ وَ صَفِيِّهِ وَ صَدَفَ عَنْ أَمْرِهِ- ارْدُدِ الْحَقَّ إِلَى أَهْلِهِ تَسْلَمْ وَ لَا تَتَمَادَ فِي غَيِّكَ فَتَنْدَمَ وَ بَادِرِ الْإِنَابَةَ يَخِفَّ وِزْرُكَ وَ لَا تُخَصِّصْ بِهَذَا الْأَمْرِ الَّذِي لَمْ يَجْعَلْهُ اللَّهُ لَكَ نَفْسَكَ فَتَلْقَى وَبَالَ عَمَلِكَ فَعَنْ قَلِيلٍ تُفَارِقُ مَا أَنْتَ فِيهِ وَ تَصِيرُ إِلَى رَبِّكَ فَيَسْأَلُكَ عَمَّا جَنَيْتَ {{متن قرآن|وَمَا رَبُّكَ بِظَلَّامٍ لِلْعَبِيدِ}}<ref>«و پروردگارت بر بندگان ستمکار نیست» سوره فصلت، آیه ۴۶.</ref>}}<ref>الإحتجاج، ج۱، ص۷۸.</ref>.