کرامات امام جواد در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها
←منابع
(←منابع) |
(←منابع) |
||
| خط ۳۵۱: | خط ۳۵۱: | ||
سپس خطاب به حیوان فرمود: بگو {{متن حدیث|لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شَرِيكَ لَهُ}} و دست مبارکش را به سر حیوان کشید. | سپس خطاب به حیوان فرمود: بگو {{متن حدیث|لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شَرِيكَ لَهُ}} و دست مبارکش را به سر حیوان کشید. | ||
حیوان به سخن آمد و همان جمله را بر زبان جاری نمود<ref>نوادر المعجزات، ص۱۸۲، ح۸؛ دلائل الامامة، ص۴۰۰، ح۳۵۶؛ اثبات الهداة، ج۳، ص۳۴۶، ح۶۵؛ مدینة المعاجز، ج۷، ص۳۲۳، ح۲۳۶۱.</ref>.<ref>[[سید ابوالفضل طباطبایی اشکذری|طباطبایی اشکذری، سید ابوالفضل]]، [[دانشنامه جوادالائمه (کتاب)|دانشنامه جوادالائمه]]، ص ۱۴۲.</ref> | حیوان به سخن آمد و همان جمله را بر زبان جاری نمود<ref>نوادر المعجزات، ص۱۸۲، ح۸؛ دلائل الامامة، ص۴۰۰، ح۳۵۶؛ اثبات الهداة، ج۳، ص۳۴۶، ح۶۵؛ مدینة المعاجز، ج۷، ص۳۲۳، ح۲۳۶۱.</ref>.<ref>[[سید ابوالفضل طباطبایی اشکذری|طباطبایی اشکذری، سید ابوالفضل]]، [[دانشنامه جوادالائمه (کتاب)|دانشنامه جوادالائمه]]، ص ۱۴۲.</ref> | ||
==[[معجزات]] [[امام]]{{ع}} درباره درختان== | |||
===بارور شدن درخت خشکیده سدر=== | |||
خبر [[ازدواج حضرت]] [[جواد]]{{ع}} با [[ام الفضل]]، دختر [[مأمون]]، در همه [[شهرها]] و مناطق پخش شده بود. برخی از وقوع این ماجرا ناراحت و برخی شادمان بودند. روزها و شب‌ها می‌گذشت. | |||
امام{{ع}} [[تصمیم]] گرفت به [[مدینه]] جدش، [[رسول خدا]]{{صل}} [[مسافرت]] نماید. گویا این مسافرت، اولین مسافرتی بود که پس از [[ازدواج]] با ام الفضل صورت می‌گرفت. مبدأ و مقصد آن [[بغداد]] و مدینه بود. گروهی از [[مردم]] بغداد، با شنیدن مسافرت امام{{ع}}، خود را به خیابان باب الکوفه رسانده تا او را بدرقه نمایند. مسافرت آغاز شد. هم‌چنان که راه را می‌پیمودند، [[زمان]] نیز سپری می‌شد. | |||
تاریک شدن هوا از فرا رسیدن [[غروب]] [[خورشید]] و زمان انجام [[فریضه]] [[مغرب]] حکایت می‌کرد. در میانه راه و نزدیک [[منزل]] شخصی به نام مصیب، مسجدی با بنایی بسیار قدیمی بود. | |||
امام{{ع}} از مرکب پیاده و داخل [[مسجد]] شد و ظرف آبی‌طلبید. پس از آماده شدن آب، پای درخت سدری خشکیده، که در [[حیات]] مسجد بود، نشست و [[وضو]] گرفت تا زیادی آب وضوی وی در پای درخت بریزد. سپس به [[نماز]] ایستاد. در رکعت اول [[سوره]] «[[حمد]]» و {{متن قرآن|إِذَا جَاءَ نَصْرُ اللَّهِ}} و در رکعت دوم سوره «حمد» و {{متن قرآن|قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ}} را قرائت نمود. سپس دست‌ها را مقابل صورت بالا برد و [[قنوت]] نماز را به جای آورد. در رکعت سوم، پس از تشهد و [[سلام]] نماز، مقداری نشست و سپس بدون خواندن تعقیبات نماز، برای خواندن چهار رکعت [[نافله]] مغرب برخاست. پس از آن، تعقیب خواند و دو [[سجده شکر]] به جای آورد، به نمازش پایان داد و از مسجد خارج شد. | |||
[[نمازگزاران]]، وارد [[صحن]] مسجد شدند و با [[شگفتی]] دیدند که [[درخت سدر]] خشکیده، سرسبزشده و میوه داده است. همگی، جز امام{{ع}} حیرت‌زده بودند. برخی میوه آن را می‌چیدند و می‌خوردند و برخی برگ‌های‌تر و تازه آن را لابه‌لای انگشتان‌شان می‌ساییدند. | |||
آری، قطره‌های آب وضوی [[امام]]{{ع}} کار خود را کرده بود و چنین برکتی را برای [[شیعیان]]، در آنجا به جای گذاشته بود<ref>ارشاد مفید، ص۳۲۳، س۲۱؛ کشف الغمة، ج۲، ص۳۵۸؛ خرایج و جرائح، ج۱، ص۳۷۸، ح۸؛ مناقب ابن شهر آشوب، ج۴، ص۳۹۰؛ فصول المهمة (ابن صباغ)، ص۲۷۰؛ کتاب القاب الرسول و عترته{{عم}}، ضمن مجموعه نفیسه، ص۲۲۸؛ اعلام الوری، ج۲، ص۱۰۵؛ روضة الواعظین، ص۲۶۵؛ المستجاد من کتاب الإرشاد، ص۲۲۷؛ نور الأبصار، ص۳۳۰؛ انوار البهیة، ص۲۶۳؛ احقاق الحق، ج۱۲، ص۴۲۴؛ ج۱۹، ص۵۹۸؛ بحارالأنوار، ج۵۰، ص۸۹؛ ج۸۳، ص۱۰۰؛ ج۸۴، ص۸۷، ح۳؛ وسائل الشیعة، ج۶، ص۴۹۰، ح۸۵۱۵؛ مدینة المعاجز، ج۷، ص۳۵۷، ح۲۳۷۸.</ref>.<ref>[[سید ابوالفضل طباطبایی اشکذری|طباطبایی اشکذری، سید ابوالفضل]]، [[دانشنامه جوادالائمه (کتاب)|دانشنامه جوادالائمه]]، ص ۱۴۳.</ref> | |||
===تبدیل شدن برگ درخت زیتون به سکه طلا=== | |||
[[ابراهیم بن سعید]] می‌گوید: [[امام جواد]]{{ع}} تعدادی از برگ‌های سبز درخت زیتون را چیده، آن را لابه‌لای دست‌هایش محکم قرار داده بود. مشغول [[سخن گفتن]] با آن [[حضرت]] بودم و درباره هر موضوع و مسئله‌ای با وی [[گفت‌وگو]] می‌کردم. | |||
نگاهم به دست‌های حضرت افتاد، دیدم برگ‌های سبز زیتون به سکه‌های زرین طلا تبدیل شده است. تعدادی از سکه‌ها روی [[زمین]] افتاد. آنها را برداشتم و با [[شک و تردید]]، داخل کیسه‌ای گذاشته، با خودم [[نجوا]] می‌کردم: به بازار می‌روم و با آنها متاع و کالایی می‌خرم. اگر [[طلا]] [[واقعی]] نباشد، فروشندگان طلا خواهند فهمید. | |||
وقتی وارد بازار شدم و اجناس مورد نیاز را خریداری و سکه‌ها را تحویل دادم، دیدم هیچ کس سخنی نمی‌گوید و اعتراضی نمی‌کند. فهمیدم که [[هدف امام]]{{ع}} متنبه ساختن و تقویت پایه‌های [[اعتقاد]] من به [[امامت]] و [[توانایی]] [[اوصیای پیامبر اکرم]]{{صل}} بوده است<ref>دلائل الامامة، ص۳۹۸، ح۳۴۸؛ نوادر المعجزات، ص۱۸۰، ح۴؛ مدینة المعاجز، ج۷، ص۳۱۹، ح۲۳۵۳؛ اثبات الهداة، ج۳، ص۳۴۵، ح۵۷؛ الأنوار البهیة، ص۲۵۹.</ref>.<ref>[[سید ابوالفضل طباطبایی اشکذری|طباطبایی اشکذری، سید ابوالفضل]]، [[دانشنامه جوادالائمه (کتاب)|دانشنامه جوادالائمه]]، ص ۱۴۵.</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||