انذار: تفاوت میان نسخهها
جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۲
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۱) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۲) |
||
خط ۳: | خط ۳: | ||
==مفهومشناسی== | ==مفهومشناسی== | ||
انذار در لغت به معنای [[آگاه]] شدن به امری، از آن [[پرهیز]] کردن و خود را برای آن آماده ساختن است<ref>اقرب الموارد، ج ۵، ص ۳۷۸، «نذر».</ref>. انذار اعلام خطر است، مثلا اگر [[آینده]] خطرناکی پیش روی کسی قرار داشته باشد و شخصی به او خبر دهد و او را بترساند، این نوعِ خاص از [[ترساندن]] را انذار میگویند. واژه هشدار در زبان [[فارسی]] به این مفهوم نزدیکتر است<ref>[[مرتضی مطهری]]، آشنایی با قرآن، جلد اول و دوم، ص۱۴۱.</ref> | انذار در لغت به معنای [[آگاه]] شدن به امری، از آن [[پرهیز]] کردن و خود را برای آن آماده ساختن است<ref>اقرب الموارد، ج ۵، ص ۳۷۸، «نذر».</ref>. انذار اعلام خطر است، مثلا اگر [[آینده]] خطرناکی پیش روی کسی قرار داشته باشد و شخصی به او خبر دهد و او را بترساند، این نوعِ خاص از [[ترساندن]] را انذار میگویند. واژه هشدار در زبان [[فارسی]] به این مفهوم نزدیکتر است<ref>[[مرتضی مطهری]]، آشنایی با قرآن، جلد اول و دوم، ص۱۴۱.</ref><ref>ر.ک: [[علی محمدی آشنانی|محمدی آشنانی، علی]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۴ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج۴، ص۴۶۵ -۴۷۵؛ [[محمد علی زکریایی|زکریایی، محمد علی]]، [[فرهنگ مطهر (کتاب)|فرهنگ مطهر]]، ص ۱۵۲.</ref> | ||
لغتشناسان و [[مفسران]] معنای انذار را با تعابیری گوناگون ذکر کردهاند؛ مانند: توجّه و [[آگاهی]] دادن به آیندهای ترسناک<ref>نثر طوبی، ج ۲، ص ۴۴۸.</ref>، [[آگاه کردن]] یا [[ابلاغ]] و خبر دادنی که در آن ترسانیدن صورت پذیرد، برحذر داشتن از امر ترسناکی که زمان و [[فرصت]] کافی برای [[پرهیز]] از آن باشد<ref>التبیان، ج ۱، ص ۶۲.</ref>. ترسانیدنی که به صورت گفتاری بوده<ref>التحقیق، ج ۱۲، ص ۷۵، «نذر».</ref> و در آن امر ترسناک نیز معرفی شود<ref>الفروقاللغویه، ص ۷۸.</ref> [[پند]] دادن و [[آموزش]] آنچه [[مردم]] را در بازشناسی [[حق]] از [[باطل]] و درست از [[خطا]] توانا میسازد<ref>التحریر والتنویر، ج ۱۱، ص ۶۲.</ref><ref>[[علی محمدی آشنانی|محمدی آشنانی، علی]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۴ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج۴، ص۴۶۵ -۴۷۵.</ref> | لغتشناسان و [[مفسران]] معنای انذار را با تعابیری گوناگون ذکر کردهاند؛ مانند: توجّه و [[آگاهی]] دادن به آیندهای ترسناک<ref>نثر طوبی، ج ۲، ص ۴۴۸.</ref>، [[آگاه کردن]] یا [[ابلاغ]] و خبر دادنی که در آن ترسانیدن صورت پذیرد، برحذر داشتن از امر ترسناکی که زمان و [[فرصت]] کافی برای [[پرهیز]] از آن باشد<ref>التبیان، ج ۱، ص ۶۲.</ref>. ترسانیدنی که به صورت گفتاری بوده<ref>التحقیق، ج ۱۲، ص ۷۵، «نذر».</ref> و در آن امر ترسناک نیز معرفی شود<ref>الفروقاللغویه، ص ۷۸.</ref> [[پند]] دادن و [[آموزش]] آنچه [[مردم]] را در بازشناسی [[حق]] از [[باطل]] و درست از [[خطا]] توانا میسازد<ref>التحریر والتنویر، ج ۱۱، ص ۶۲.</ref><ref>[[علی محمدی آشنانی|محمدی آشنانی، علی]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۴ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج۴، ص۴۶۵ -۴۷۵.</ref> |