ویژگی‌های جسمانی دجال چیست؟ (پرسش)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
ویژگی‌های جسمانی دجال چیست؟
موضوع اصلیبانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت
مدخل بالاترمهدویت / مقدمات ظهور امام مهدی / نشانه‌های ظهور امام مهدی
مدخل اصلیمسیح دجال
مدخل وابسته؟
تعداد پاسخ۱ پاسخ

ویژگی‌های جسمانی دجال چیست؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.

پاسخ نخست

حیدر کامل

آقای حیدر کامل ، در کتاب «دجال آخرالزمان» در این‌باره گفته است:

«دجال مردی قد بلند، با سینه‌ای پهن، با چشم راست فرو رفته و چشم چپ بسیار برّاق است. میان دو چشمش نوشته شده است: کافر، هر با سواد یا بی‌‌سواد آن را می‌خواند. او ادعا می‌کند خداست و در آن روز، کوهی از نان، کوهی از گوشت و انواع میوه‌ها و مشروبات به همراه دارد و همراهانش اهل عشرتکده‌ها هستند که در حضورش با طبل، تنبور، دستگاه‌ها، آلات موسیقی، نی‌ها، سنج‌ها و غیره با آن راه می‌روند. از همین رو کسی صدای او را نمی‌شنود؛ مگر اینکه از او پیروزی می‌کند و فریبش را می‌خورد جز کسی که خداوند او را حفظ کند. همراه او، جهنم و بهشتی است و می‌گوید: هر که از من فرمان‌برداری کند، او را وارد بهشت می‌کنم و هر که از من نافرمانی کند و هر که بر من سجده نکند، او را در جهنم می‌افکنم.

در بیان صفاتش گفته شده است: او دارای ابروهای سرخ است با بینی پر مو. از میان دندان‌هایش بویی پراکنده می‌شود که هر کس آن را ببوید بوی بد و متعفن به سوی او می‌آید. در پیشانی وی شاخی شکسته وجود دارد که از آن مارها و عقرب‌ها خارج می‌شوند. گوژپشت است و تصاویر سلاح‌ها، ابزارهای جنگی، نیزه، تبر، تیر و سپر روی بندش دیده می‌شود. او ابرها را به دست می‌گیرد و دریاها را در حالی که پاهایش تا پاشنه در آب هستند، می‌پیماید.

جنادة بن ابی امیة روایتی از عباده بن صامت نقل کرده است که رسول خدا (ص) فرمودند: "به درستی من از دجال به حدی برایتان گفتم که ترسیدم او را نشناسید. مسیح دجال مردی کوتاه، با پاهای گشاده و یک چشم و چشم دیگرش فرو رفته است. اگر امر به شما مشتبه شد، بدانید که خدای شما یک چشم نیست و اینکه شما خدایتان را نمی‌بینید تا اینکه بمیرید"[۱].

امیرالمؤمنین (ع) در خطبه مشهورش فرمودند: "چشم راست ندارد و چشم دیگر در پیشانی اوست و مانند ستاره صبح می‌درخشد. چیزی در چشم اوست که گویی آمیخته به خون است. بر پیشانی وی نوشته شده است: این کافر است. هر شخص باسواد و بی‌سواد آن را می‌خواند. داخل‌دریاها می‌شود و آفتاب با او می‌گردد. در جلوی رویش کوهی از دود است و پشت سر او کوه سفیدی است که مردم آن را طعام (گندم) می‌بینند. وی در یک قحطی سخت می‌آید و بر الاغ سفیدی سوار است. یک گام الاغش یک میل راه است! زمین در زیر پای او نوردیده می‌شود. از هیچ آبی نمی‌گذرد؛ مگر اینکه تا روز قیامت خکشیده می‌شود. با صدای بلند خود چنان ندا در می‌دهد که از مشرق تا مغرب، جن و انس و شیاطین صدای او را می‌شنوند. او می‌گوید: ای دوستان من! بیایید به سوی من. منم آن کسی که بشر را آفریدم و اندام آنها را معتدل و متناسب نمودم و روزی هر کسی را تقدیر نموده و همه را به یافتن آن راهنمایی می‌کنم. من آن خدای بزرگ شما هستم. دجال، دشمن خدا دروغ می‌گوید. او یک چشم دارد، غذا می‌خورد و در بازارها راه می‌رود؛ در صورتی که خداوند شما نه یک چشمی است، نه غذا می‌خورد، نه در بازارها راه می‌رود و فناپذیر نیست. غالب پیروان او در آن روز، اولاد زنا هستند و چیز سبزی بر سر و دوش دارند. خداوند او را در شام در تلّی معروف به "تلّ افیق" در حالی که سه ساعت از روز جمعه برآمده، به دست کسی که عیسی بن مریم پشت سر او نماز می‌گزارد، می‌کشد"[۲]»[۳].

منبع‌شناسی جامع مهدویت

پانویس

  1. " عُبَادَةَ بْنِ الصَّامِتِ أَنَّهُ قَالَ: أَنَّى حَدَّثْتُكُمْ عَنِ الدَّجَّالِ حَتَّى خَشِيتُ أَنْ لَا تعقلوا، انَّ الْمَسِيحُ الدَّجَّالِ قَصِيرُ أَ فَحَجَّ جَعْدٍ أَعْوَرَ مطموس الْعَيْنِ لَيْسَتْ بناتية وَ لَا جحراء، فَانٍ أَلْبَسُ عَلَيْكُمْ فَاعْلَمُوا أَنَّ رَبِّكُمْ لَيْسَ بِأَعْوَرَ، وَ أَنَّكُمْ لَنْ تَرَوْا رَبَّكُمْ حَتَّى تَمُوتُوا"؛ ابن حماد مروزی، ابوعبدالله نعیم، الفتن، ص ۳۱۶.
  2. "...عَيْنُهُ الْيُمْنَى مَمْسُوحَةٌ وَ الْأُخْرَى فِي جَبْهَتِهِ تُضِيءُ كَأَنَّهَا كَوْكَبُ الصُّبْحِ فِيهَا عَلَقَةٌ كَأَنَّهَا مَمْزُوجَةٌ بِالدَّمِ بَيْنَ عَيْنَيْهِ مَكْتُوبٌ كَافِرٌ يَقْرَأْهُ كُلُّ كَاتِبٍ وَ أُمِّيٍّ يَخُوضُ الْبِحَارَ وَ تَسِيرُ مَعَهُ الشَّمْسُ بَيْنَ يَدَيْهِ جَبَلٌ مِنْ دُخَانٍ وَ خَلْفَهُ جَبَلٌ أَبْيَضُ يَرَى النَّاسُ أَنَّهُ طَعَامٌ يَخْرُجُ فِي قَحْطٍ شَدِيدٍ تَحْتَهُ حِمَارٌ أَقْمَرُ خُطْوَةُ حِمَارِهِ مِيلٌ تُطْوَى لَهُ الْأَرْضُ مَنْهَلًا مَنْهَلًا وَ لَا يَمُرُّ بِمَاءٍ إِلَّا غَارَ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ يُنَادِي بِأَعْلَى صَوْتِهِ يَسْمَعُ مَا بَيْنَ الْخَافِقَيْنِ مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ وَ الشَّيَاطِينِ يَقُولُ إِلَيَّ أَوْلِيَائِي أَنَا الَّذِي خَلَقَ فَسَوَّى وَ قَدَّرَ فَهَدى أَنَا رَبُّكُمُ الْأَعْلى وَ كَذَبَ عَدُوُّ اللَّهِ إِنَّهُ الْأَعْوَرُ يَطْعَمُ الطَّعَامَ وَ يَمْشِي فِي الْأَسْوَاقِ وَ إِنَّ رَبَّكُمْ عَزَّ وَ جَلَّ لَيْسَ بِأَعْوَرَ وَ لَا يَطْعَمُ وَ لَا يَمْشِي وَ لَا يَزُولُ تَعَالَى اللَّهُ عَنْ ذَلِكَ عُلُوّاً كَبِيراً أَلَا وَ إِنَّ أَكْثَرَ أَشْيَاعِهِ يَوْمَئِذٍ أَوْلَادُ الزِّنَا وَ أَصْحَابُ الطَّيَالِسَةِ الْخُضْرِ يَقْتُلُهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِالشَّامِ عَلَى عَقَبَةٍ تُعْرَفُ بِعَقَبَةِ أَفِيقٍ لِثَلَاثِ سَاعَاتٍ مِنْ يَوْمِ الْجُمُعَةِ عَلَى يَدَيْ مَنْ يُصَلِّي الْمَسِيحُ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ خَلْفَهُ"؛شیخ صدوق، محمد بن علی بن الحسین، کمال الدین و تمام النعمه، ص ۵۲۵.
  3. حیدر کامل، دجال آخرالزمان، ص 61-63.