چرا ترک وظایف انتظار را از آسیب‌های فردی انتظار شمرده‌اند؟ (پرسش)
| چرا ترک وظایف انتظار را از آسیب‌های فردی انتظار شمرده‌اند؟ | |
|---|---|
 | |
| موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت |
| مدخل بالاتر | مهدویت / آشنایی با معارف مهدویت / کلیاتی از مهدویت / فرهنگ مهدویت |
| مدخل اصلی | آسیب‌شناسی مهدویت |
| تعداد پاسخ | ۱ پاسخ |
چرا ترک وظایف انتظار را از آسیب‌های فردی انتظار شمرده‌اند؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. در ذیل، پاسخ به این پرسش را بیابید. تلاش بر این است که پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه این پرسش، در یک پاسخ جامع اجمالی تدوین گردد. پرسش‌های وابسته به این سؤال در انتهای صفحه قرار دارند.
پاسخ نخست
حجت الاسلام و المسلمین سید محمد میرتبار، در کتاب «آسیب‌شناسی جامعه منتظر» در این‌باره گفته است:
«انتظار، در کلیت خود به تمام ابعاد زندگی افراد منتظر مربوط می‌شود؛ اما برای تحقق آن در عینیت حیات فردی منتظران، می‌باید به موانع آن نیز توجه داشت. روح منفعت‌طلبی و زیاده‌خواهی هر انسانی به دنبال آن است که بایدها و نبایدها را بر اساس تمایلات خود تفسیر کند. این ویژگی در بدو امر، خصوصیت طبیعی قلمداد می‌شود، اما وقتی با سایر موارد به صورت نظام‌وار در نظر گرفته می‌شود، به دلیل آسیب یا آسیب‌هایی که به سایر بخش‌ها وارد می‌کند، نیازمند کنترل و جهت‌دهی است. از این رو باید متذکر شد که در انجام الزامات و هنجارهای دینی نباید خود را آزاد دانست و در انجام تکالیف و فرایض، باسستی و تساهل و یا نادیده گرفتن و تسامح برخورد کرد، بلکه می‌باید آنچه از ناحیه دین به عنوان باورها، ارزش‌ها و هنجارها و مناسک دینی آمده است، تمام و کمال صورت پذیرد؛ و گرنه تسامح و تساهل در این تکالیف، موجب آسیب به سایر بخش‌ها می‌شود؛ از این رو مهم‌ترین پیامد بروز آسیب در جامعه منتظر، بی‌توجهی به تکالیف انتظار و بایسته‌های حیات منتظرانه است. هر چند مواردی که امکان چشم‌پوشی و آسان‌گیری در آنها وجود داشته، توسط خود دین، پیش‌بینی شده است و به همین علت، دین "سمحة و سهلة" می‌شود؛ اما این ویژگی نباید بهانه‌ای شود برای آنکه منتظران به حداقل‌ها در ظرف ذهن و عین رضایت دهند. چنانکه رضایت به حداقل‌ها، موجب چشم‌پوشی از تکالیف انتظار و در نتیجه، غفلت از فلسفه انتظار می‌شود. این فرمانبرداری، طیف گسترده‌ای از تکالیف انتظار را در بر می‌گیرد. از آسان‌ترین آن، که تلاش در جهت کسب معرفت و آگاهی دینی است شروع شده و تا دشوارترین آنها، که تلاش عملی در جهت عینیت بخشیدن به انتظار در حیات فردی و اجتماعی است را پوشش می‌دهد»[۱].
منبع‌شناسی جامع مهدویت
پانویس
- ↑ میرتبار، سید محمد، آسیب‌شناسی جامعه منتظر ص ۱۷۷،