کتاب التفسیر - مسلم

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

مسلم بن حجاج قشیری نیشابوری در پایان صحیح خود با عنوان «کتاب التفسیر» ۳۴ روایت در ارتباط‍ با برخی آیات گرد آورده است[۱] که آن را نیز می‌توان یکی از «کتاب التفسیر» ‌های ضمنی عصر حضور به شمار آورد. این اثر نیز نزد اهل تسنن از اعتبار بسیار بالایی برخوردار است. ولی برای غیر اهل تسنن صحت سند هیچ‌یک از روایات آن ثابت نمی‌باشد[۲].

همان‌گونه که از عدد روایات پیدا است، محتوای این کتاب بسیار اندک[۳] و از آن روایات فقط‍ یک روایت از رسول خدا (ص) نقل شده است[۴] و بقیۀ آنها موقوف می‌باشد و از افرادی مانند عایشه، عمر، ابن عباس، ابن مسعود، جابر، ابو ذر، و سعید بن جبیر روایت شده است[۵].[۶]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ر.ک: نیشابوری، صحیح مسلم، ج۵، ص۵۱۷-۵۲۹.
  2. برای روشن شدن وجه آن ر. ک: بابایی، مکاتب تفسیری، ج۱، ص۳۲۶-۳۲۷.
  3. آیاتی که در این کتاب پیرامون آن روایتی نقل شده است، شاید به بیست عدد نرسد.
  4. ر.ک: نیشابوری، صحیح مسلم، ج۵، ص۵۱۷، ح۱.
  5. از عایشه ده روایت، از ابن عباس نه روایت که بیشتر آنها به واسطه سعید بن جبیر است، از عمر پنج روایت، از ابن مسعود دو روایت، از جابر دو روایت و از عبد الله که شاید همان ابن مسعود باشد، دو روایت، و از انس، براء و ابو ذر هرکدام یک روایت نقل شده است.
  6. بابایی، علی اکبر، تاریخ تفسیر قرآن، ص ۳۵۶-۳۵۷.