قتیل العبرات

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(تغییرمسیر از کشته اشک)

قتیل العبرات کشتۀ اشک‌ها. از لقب‌های سید الشهدا (ع) است. شهیدی که هم یادش گریه آور است و هم اشک ریختن در سوک او ثواب دارد و موجب احیای عاشوراست.

مقدمه

امامان نیز توصیۀ فراوان بر عزاداری و گریستن بر مصائب آن حضرت داشته‌اند. روایت از امام حسین (ع) است که: «أَنَا قَتِيلُ الْعَبَرَاتِ»[۱]. من کشتۀ اشک‌هایم. در حدیث دیگری فرموده است: «أَنَا قَتِيلُ الْعَبْرَةِ لاَ يَذْكُرُنِي مُؤْمِنٌ إِلاَّ اِسْتَعْبَرَ»[۲]. من کشتۀ اشکم. هیچ مؤمنی مرا یاد نمی‌کند، مگر آنکه اشک در چشمانش می‌آید. این صفت، در زیارتنامه‌ها هم برای آن شهید کربلا آمده است، از جمله: «وَ صَلِّ عَلَى الْحُسَيْنِ الْمَظْلُومِ الشَّهِيدِ الرَّشِيدِ قَتِيلِ الْعَبَرَاتِ وَ أَسِيرِ الْكُرُبَاتِ...»[۳].[۴]

منابع

پانویس

  1. منتهی الامال، محدث قمی (چاپ هجرت)، ج۱، ص۵۳۸؛ اثبات الهداه، ج۵، ص۱۹۸، (عبارت آن قتیل العبره است).
  2. امالی، صدوق، ص۱۱۸؛ مناقب، ابن‌شهرآشوب، ج۴، ص۸۷.
  3. مفاتیح الجنان، ص۴۶۰ (زیارت مخصوص اول).
  4. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۳۸۲.