گرسنگی در معارف و سیره سجادی

مقدمه

بر اساس آموزه‌های قرآنی خدای متعال بندگانش را با گرسنگی امتحان می‌کند: ﴿وَلَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَالْجُوعِ...﴾^[۱]. همچنین یکی از عذاب‌های الهی گرسنگی است، اما به نعمت‌های خداوند ناسپاسی کردند و خداوند لباس گرسنگی و ترس را بر اندامشان پوشاند^[۲].

امام سجاد (ع) در دعا برای مرزداران از خداوند می‌خواهد تا دشمنان آنها را به گرسنگی مداوم گرفتار سازد: «أَصِبْهُمْ‏ بِالْجُوعِ‏ الْمُقِيمِ‏ وَ السُّقْمِ الْأَلِيمِ»^[۳]؛ و به گرسنگی مداوم و بیماری دردناک مبتلایشان گردان!^[۴].^[۵]

منابع

شیرزاد، امیر، مقاله «گرسنگی»، دانشنامه صحیفه سجادیه

پانویس

↑ «و بی‌گمان شما را با چیزی از بیم و گرسنگی و.. می‌آزماییم» سوره بقره، آیه ۱۵۵.
↑ {{متن قرآن|﴿وَضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا قَرْيَةً كَانَتْ آمِنَةً مُطْمَئِنَّةً يَأْتِيهَا رِزْقُهَا رَغَدًا مِنْ كُلِّ مَكَانٍ فَكَفَرَتْ بِأَنْعُمِ اللَّهِ فَأَذَاقَهَا اللَّهُ لِبَاسَ الْجُوعِ وَالْخَوْفِ بِمَا كَانُوا يَصْنَعُونَ﴾ «و خداوند شهری را مثل آورد که در امن و آرامش بود، روزی (مردم)‌اش از همه جا فراوان می‌رسید آنگاه به نعمت‌های خداوند ناسپاسی کرد و خداوند به کیفر آنچه (مردم آن) انجام می‌دادند گرسنگی و هراس فراگیر را به (مردم) آن چشانید» سوره نحل، آیه ۱۱۲.
↑ دعای ۲۷
↑ صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، سروش، تهران، ۱۳۷۵، چاپ دوم؛ قرآن حکیم، ترجمه ناصر مکارم شیرازی.
↑ شیرزاد، امیر، مقاله «گرسنگی»، دانشنامه صحیفه سجادیه، ص ۳۸۳.

[1] «و بی‌گمان شما را با چیزی از بیم و گرسنگی و.. می‌آزماییم» سوره بقره، آیه ۱۵۵.

[2] {{متن قرآن|﴿وَضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا قَرْيَةً كَانَتْ آمِنَةً مُطْمَئِنَّةً يَأْتِيهَا رِزْقُهَا رَغَدًا مِنْ كُلِّ مَكَانٍ فَكَفَرَتْ بِأَنْعُمِ اللَّهِ فَأَذَاقَهَا اللَّهُ لِبَاسَ الْجُوعِ وَالْخَوْفِ بِمَا كَانُوا يَصْنَعُونَ﴾ «و خداوند شهری را مثل آورد که در امن و آرامش بود، روزی (مردم)‌اش از همه جا فراوان می‌رسید آنگاه به نعمت‌های خداوند ناسپاسی کرد و خداوند به کیفر آنچه (مردم آن) انجام می‌دادند گرسنگی و هراس فراگیر را به (مردم) آن چشانید» سوره نحل، آیه ۱۱۲.

[3] دعای ۲۷

[4] صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، سروش، تهران، ۱۳۷۵، چاپ دوم؛ قرآن حکیم، ترجمه ناصر مکارم شیرازی.

[5] شیرزاد، امیر، مقاله «گرسنگی»، دانشنامه صحیفه سجادیه، ص ۳۸۳.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]