گستره عصمت فرشتگان تا چه حدی است؟ (پرسش)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
گستره عصمت فرشتگان تا چه حدی است؟
موضوع اصلیبانک جامع پرسش و پاسخ عصمت
مدخل بالاترعصمت
مدخل اصلیعصمت فرشتگان
مدخل وابستهفرشتگان
تعداد پاسخ۱ پاسخ

گستره عصمت فرشتگان تا چه حدی است؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث عصمت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی عصمت مراجعه شود.

پاسخ نخست

محمد تقی مصباح یزدی

آیت‌ الله مصباح یزدی در کتاب «آموزش عقاید» در این‌باره گفته‌‌اند:

«اگر چه فرشتگان از هر گونه گناه و معصیت پاک و مبرا هستند، اما آنان دارای مقام عصمت (به معنایی که در پیغمبران و امامان(ع) وجود دارد) نیستند. اگر در معنای عصمت توسعه داده شود و آن را به معنای عدم ارتکاب گناه به هر دلیل که باشد اعم از عدم توانایی بر انجام گناه بدانیم فرشتگان نیز معصوم‌اند؛ زیرا در آنها هیچ گونه میل و کششی نسبت به گناه و ارتکاب آن وجود ندارد و همیشه در حال تسبیح و تقدیس پروردگار خویش و امتثال دستورات او هستند.

ملائکه و فرشتگان موجودات بسیار شریف و لطیفی هستند که از هر گونه گناه و معصیت پاک و مبرا هستند. قرآن مقام آنان را بسیار گرامی داشته، حتی ایمان به ملائکه را در ردیف ایمان به خدا و انبیا و کتاب‌های آسمانی قرار داده است.

در مورد عصمت فرشتگان در غیر دریافت و ابلاغ وحی، دو مسأله را می‌توان مطرح ساخت:

  1. قرآن مجید در این باره می‌فرماید: ﴿عَالِمُ الْغَيْبِ فَلا يُظْهِرُ عَلَى غَيْبِهِ أَحَدًا إِلاَّ مَنِ ارْتَضَى مِن رَّسُولٍ فَإِنَّهُ يَسْلُكُ مِن بَيْنِ يَدَيْهِ وَمِنْ خَلْفِهِ رَصَدًا لِيَعْلَمَ أَن قَدْ أَبْلَغُوا رِسَالاتِ رَبِّهِمْ وَأَحَاطَ بِمَا لَدَيْهِمْ وَأَحْصَى كُلَّ شَيْءٍ عَدَدًا[۱].
  2. ﴿لِّيَهْلِكَ مَنْ هَلَكَ عَن بَيِّنَةٍ وَيَحْيَى مَنْ حَيَّ عَن بَيِّنَةٍ[۲].

یکی آنکه عصمت فرشتگان وحی، در آنچه مربوط به دریافت و رساندن وحی نیست و دیگری عصمت سایر فرشتگان که ارتباطی با موضوع وحی ندارند مانند موکلین ارزاق و کتابت اعمال و قبض ارواح و...»[۳].

منبع‌شناسی جامع عصمت

پانویس

  1. «او دانای نهان است پس هیچ کس را بر نهان خویش آگاه نمی‌کند، جز فرستاده‌ای را که بپسندد که پیش رو و پشت سرش، نگهبانانی می‌گمارد، تا معلوم دارد که رسالت‌های پروردگارشان را رسانده‌اند؛ و (خداوند) آنچه را نزد آنهاست، از همه سو فرا می‌گیرد و شمار هر چیز را دارد». سوره جن، آیه ۲۶ ـ ۲۸.
  2. «تا هر کس که نابود می‌شود از روی برهانی باشد و هر کس زنده می‌ماند (نیز) با برهانی» سوره انفال، آیه ۴۲.
  3. مصباح یزدی، محمد تقی، آموزش عقاید، ج ۲، ص ۱۲۱.