یتیم در قرآن

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

  1. ﴿أَلَمْ يَجِدْكَ يَتِيمًا فَآوَى * فَأَمَّا الْيَتِيمَ فَلَا تَقْهَرْ * وَأَمَّا بِنِعْمَةِ رَبِّكَ فَحَدِّثْ[۱]
  2. ﴿وَيَسْأَلُونَكَ عَنِ الْيَتَامَى قُلْ إِصْلَاحٌ لَهُمْ خَيْرٌ وَإِنْ تُخَالِطُوهُمْ فَإِخْوَانُكُمْ وَاللَّهُ يَعْلَمُ الْمُفْسِدَ مِنَ الْمُصْلِحِ وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَأَعْنَتَكُمْ إِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ[۲].
  3. ﴿وَيَسْتَفْتُونَكَ فِي النِّسَاءِ قُلِ اللَّهُ يُفْتِيكُمْ فِيهِنَّ وَمَا يُتْلَى عَلَيْكُمْ فِي الْكِتَابِ فِي يَتَامَى النِّسَاءِ اللَّاتِي لَا تُؤْتُونَهُنَّ مَا كُتِبَ لَهُنَّ وَتَرْغَبُونَ أَنْ تَنْكِحُوهُنَّ وَالْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الْوِلْدَانِ وَأَنْ تَقُومُوا لِلْيَتَامَى بِالْقِسْطِ وَمَا تَفْعَلُوا مِنْ خَيْرٍ فَإِنَّ اللَّهَ كَانَ بِهِ عَلِيمًا[۳].

نکات

در آیات فوق این محورها مطرح گردیده است:

  1. پیامبر فردی یتیم در دوران کودکی: ﴿أَلَمْ يَجِدْكَ يَتِيمًا فَآوَى؛
  2. توصیه خداوند به پیامبر برای تحقیر نکردن یتیمان، با یادآوری دوران یتیمی وی: ﴿أَلَمْ يَجِدْكَ يَتِيمًا فَآوَى * فَأَمَّا الْيَتِيمَ فَلَا تَقْهَرْ؛
  3. فراهم شدن سرپرست برای پیامبر در دوران یتیمی، از الطاف خداوند به ایشان و سزاوار بازگوکردن برای دیگران: ﴿أَلَمْ يَجِدْكَ يَتِيمًا فَآوَى * فَأَمَّا الْيَتِيمَ فَلَا تَقْهَرْ * وَأَمَّا بِنِعْمَةِ رَبِّكَ فَحَدِّثْ؛
  4. پیامبر موظف به اعلام ارزشمندی اصلاح امور یتیمان: ﴿...وَيَسْأَلُونَكَ عَنِ الْيَتَامَى قُلْ إِصْلَاحٌ لَهُمْ خَيْرٌ وَإِنْ تُخَالِطُوهُمْ فَإِخْوَانُكُمْ وَاللَّهُ يَعْلَمُ الْمُفْسِدَ مِنَ الْمُصْلِحِ وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَأَعْنَتَكُمْ إِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ؛
  5. تجاوز به حقوق دختران یتیم، و رغبت به ازدواج با دختران یتیم زیبا به قصد پایمال کردن حقوق آنان، در عصر پیامبر عملی نکوهیده: ﴿...فِي يَتَامَى النِّسَاءِ اللَّاتِي لَا تُؤْتُونَهُنَّ مَا كُتِبَ لَهُنَّ وَتَرْغَبُونَ أَنْ تَنْكِحُوهُنَّ[۴].

منابع

پانویس

  1. «آیا یتیمت نیافت و در پناه گرفت؟ * پس با یتیم تندی مکن! * و نعمت پروردگارت را باز گوی!» سوره ضحی، آیه ۶ و ۹ و ۱۱.
  2. «... در (کار) این جهان و جهان واپسین. و از تو، درباره یتیمان می‌پرسند، بگو سامان‌بخشی به کار آنان نیکوتر است و چون با آنان به سر برید (بدانید که) برادران شمایند و خداوند، تباهکار را از مصلح باز می‌شناسد و اگر خداوند می‌خواست، شما را در تنگنا می‌نهاد، بی‌گمان خداوند پیروزمندی فرزانه است» سوره بقره، آیه ۲۲۰.
  3. «از تو درباره زنان نظر می‌خواهند، بگو خداوند برای شما درباره آنان و (نیز درباره) آنچه برای شما در این کتاب خوانده می‌شود نظر می‌دهد (از جمله) درباره دختران یتیمی که مقرّری ایشان را نمی‌پردازید و به ازدواج با آنها رغبت دارید و (نیز) درباره کودکان ناتوان شمرده شده (که حقوق آنان را بپردازید) و اینکه برای یتیمان به دادگری برخیزید و هر خیری انجام دهید خداوند به آن داناست» سوره نساء، آیه ۱۲۷.
  4. سعیدیان‌فر و ایازی، فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۲، ص ۹۸۲.