موفق بن احمد خوارزمی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

آشنایی اجمالی

ابومؤید موفق بن احمد بن محمد مکی خوارزمی برخی نام او را موفق الدین محمد بن احمد آورده‌اند. [۱] وی حدود سال ۴۸۴ه در مکه متولد شد. حدیث را از نجم الدین عمر بن محمد بن احمد نسفی، [۲] ابومنصور شهردار بن شیرویه دیلمی، ابوالحسن علی بن احمد عاصمی، برهان الدین ابوالحسن علی بن حسین غزنوی و ابوالفضل محمد بن علی بن محمد که از استادان منتجب الدین بن بابویه بود، فرا گرفت. [۳] او همچنین ادبیات را در خوارزم نزد جارالله محمود بن عمر زمخشری آموخت. [۴] ابومؤید به فقه و ادبیات آشنایی کامل داشت و در شعر و شاعری نیز دستی داشت.[۵]

او استاد ادیب معتزلی ناصر بن عبدالسید خوارزمی بود و امر خطابه را در مسجد جامع خوارزم به عهده داشت؛ بدین علت خطیب خوارزم خوانده می‌‌شد. [۶]

آقابزرگ درباره عقیده و مذهب او می‌‌نویسد: شکی نیست که او علی(ع) را از دیگر صحابه برتر می‌‌دانست و اینکه برخی نام او را در شمار بزرگان شیعه آورده‌اند، شاید به دلیل تألیف کتاب مناقب او درباره علی(ع) باشد، وگرنه او از بزرگان اهل سنت محسوب می‌‌شود و در مناقب ابوحنیفه کتابی در چهل باب نوشته است. [۷]

خوارزمی سرانجام در سال ۵۶۸ه درگذشت. [۸] کتاب‌های مناقب امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب(ع)؛ [۹] مناقب الامام ابوحنیفه[۱۰] و دیوان شعر اثر اوست[۱۱].[۱۲]

جستارهای وابسته

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۴

پانویس

  1. الذریعه، ج ۲۲، ص۳۱۵.
  2. الجواهر المضیئه، ج ۳، ص۵۲۳.
  3. الذریعه، ج ۲۲، ص۳۱۵.
  4. الجواهر المضیئه، ج ۳، ص۵۲۳.
  5. بغیة الوعاة، ج ۲، ص۳۰۸.
  6. معجم الادباء، ج ۱۹، ص۲۱۲.
  7. الذریعه، ج ۲۲، ص۳۱۵.
  8. الجواهر المضیئه، ج ۳، ص۵۲۳.
  9. الاعلام، ج ۷، ص۳۳۳.
  10. هدیة العارفین، ج ۲، ص۴۸۲.
  11. کشف الظنون، ج ۱، ص۸۱۵.
  12. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۴، ص۴۲۶.