امارة الخاصه

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

امارة الخاصه، مقامی بود که از سوی خلیفه، به برخی از اشخاص تفویض می‌گردید. اختیارات چنین امیری منحصر بود در فرماندهی نیروهای نظامی، تأدیب زیر دستان و حمایت از حریم جامعه اسلامی؛ امّا امور قضایی و جمع‌آوری خراج و صدقات از حیطۀ مسؤولیت وی خارج بود[۱].[۲]

منابع

پانویس

  1. ماوردی، الاحکام السلطانیه، ص۳۲؛ تاریخ التمدن الاسلامی، ج۱، ص۱۴۹؛ ابویعلی، الاحکام السلطانیه، ص۳۶؛ الاموال، ص۱۰.
  2. فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژه‌نامه فقه سیاسی، ص ۴۲.