باقوم رومی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

یکی از صحابه و یاران رسول خدا (ص) باقوم رومی است. نام وی را در منابع مختلف؛ ابراهیم نجار[۱]، بلقوم[۲] و باقول رومی[۳] ذکر کرده‌اند. وی مردی تاجر و آشنا به نجاری و بنایی بود؛ گرچه او به نجاری مشهور است. روزی او به همراه یک کشتی که متعلق به قیصر روم و پُر از مال التجاره شامل سنگ مرمر و چوب و آهن آلات بود، به سوی حبشه حرکت می‌کرد. این وسایل برای تعمیر کلیسایی بود که برخی حبشیان آن را به آتش کشیده بودند. وقتی کشتی به ساحلی در نزدیکی مکه (که قبل از آنکه کشتی در آنجا لنگر بیندازند، به آن شعیبیه می‌گفتند) رسید[۴]، کشتی به خاطر وزش باد و به نقلی به خاطر برخورد با ساحل شکست[۵]. ولید بن مغیره با جمعی از قریش چوب‌های کشتی را خریدند و باقوم با مردم مکه هم پیمان و در مکه ساکن شد. قریش نیز به او پیشنهاد کردند که با آن چوب‌ها خانه کعبه را به شکل کلیسا بسازد. او همان کسی است که پس از اسلام آوردن، در مسجد مدینه برای پیامبر اسلام (ص) منبر ساخت[۶].

از وی به عنوان غلام زنی از انصار به نام عایشه[۷] و به نقلی غلام سعید بن عاص یاد کرده‌اند[۸] و این دو نقل باهم اختلافی ندارد، زیرا احتمال دارد او بعد از مهاجرت به مدینه خادم این زن شده باشد[۹][۱۰].

باقوم و ساختن دوباره ساختمان کعبه

باقوم و ساختن منبر برای رسول خدا (ص)

معاویه و برداشتن منبر رسول خدا (ص)

سرانجام باقوم

منابع

پانویس

  1. اسد الغابه، ابن اثیر، ج۱، ص۵۵؛ الاصابه، ابن حجر، ج۱، ص۱۷۴.
  2. الاصابه، ابن حجر، ج۱، ص۴۵۷.
  3. الاصابه، ابن حجر، ج، ص۳۹۹.
  4. السیرة الحلبیه، حلبی، ج۱، ص۳۵-۲۳۳.
  5. الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۱، ص۱۴۵؛ السیرة النبویه، ابن هشام، ج۲، ص۱۳؛ تاریخ الاسلام، ذهبی، ج۱، ص۶۸.
  6. المنتظم، ابن جوزی، ج۲، ص۳۲۵.
  7. اسد الغابه، ابن اثیر، ج۱، ص۵۵.
  8. اسد الغابه، ابن اثیر، ج۱، ص۵۵؛ السیرة الحلبیه، حلبی، ج۱، ص۳۵-۲۳۳.
  9. الاصابه، ابن حجر، ج۱، ص۴۰۰.
  10. عادلی، فاطمه، مقاله «باقوم رومی»، دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم، ج۴، ص۱۷-۱۸.