بحث:کیفیت نماز امام مهدی چگونه است؟ (پرسش)

Page contents not supported in other languages.
از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نویسنده: آقای سالاری

پاسخ اجمالی

کیفیت نماز امام مهدی چگونه است؟

  • از برخی روایات استفاده می‌‌شود هر یک از معصومان(ع) به نمازی خاص سفارش نموده، بدان تأکید می‌‏کردند؛ یکی از این نمازها، نماز حضرت مهدی(ع)‏ است[۱]. با توجه به نقل‌های مختلف به دو شکل آن اشاره می‌‌کنیم:
  1. قطب الدین راوندی در الدعوات[۲][۳] نماز حضرت حجت(عجل الله تعلی فرجه الشریف) را همانند نماز صبح می‌‏داند؛ با این تفاوت که در هر رکعت‏ ﴿إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ‏ صد مرتبه تکرار می‌‏شود و پس از نماز صد بار صلوات فرستاده می‌‏شود[۴]. از سید بن طاوس نیز در جمال الاسبوع این‏گونه نقل شده است[۵]: "نماز حضرت حجت دو رکعت است، در هر رکعت، تا ﴿إِيَّاكَ نَعْبُدُ» می‏‌خواند، آنگاه‏ ﴿إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ را صد مرتبه می‏‌گوید و پس از آن، سوره اخلاص را یک مرتبه می‌‏خواند. بعد از نماز دعای «"اللَّهُمَ‏ عَظُمَ‏ الْبَلَاء‏‏‏‏"» را می‌‏خواند.[۶]
  2. محدث نوری در این باره، دو نماز ذکر کرده است: نخست نمازی که یاد شد[۷] و دیگر نمازی است منسوب به ناحیه مقدسه؛ این نماز را محدث نوری در بابی که در آن، نمازهای مستحبی شب جمعه را نقل کرده، به عنوان روایتی منسوب به ناحیه مقدسه، اینگونه آورده است: هنگام خواندن سوره حمد، آیه ﴿إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ را صد بار بگوید و بعد از آن حمد را تا آخر بخواند و رکعت دوم نیز همین‌طوری بخواند و ذکر رکوع و سجود نیز هفت بار بگوید و چون نماز تمام شد یک بار لا اله الا اللّه و سپس تسبیح حضرت زهرا(س) بخواند و بعد از آن سر به سجده بگذارد و صد مرتبه صلوات بفرستد.[۸]

پاسخ تفصیلی ندارد

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. ر.ک. سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص ۴۴۹ ـ ۴۵۱.
  2. ر.ک. عظیمی
  3. {{متن حدیث"رَکْعَتَانِ‏ فِی‏ کُلِ‏ رَکْعَةٍ الْحَمْدُ مَرَّةً وَ مِائَةَ مَرَّةٍ إِیَّاکَ‏ نَعْبُدُ وَ إِیَّاکَ‏ نَسْتَعِینُ‏ وَ یُصَلِّی‏ عَلَی‏ النَّبِیِ‏ (ص) مِائَةَ مَرَّةٍ بَعْدَ کُلِّ صَلَاةٍ مِنْ هَذِهِ الصَّلَوَاتِ ثُمَّ یَسْأَلُ اللَّهَ حَاجَتَهُ"}} راوندی، قطب الدین، الدعوات، ص ۸۹
  4. ر.ک. سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص ۴۴۹ ـ ۴۵۱.
  5. «"صَلَاةُ الْحُجَّةِ (ع) رَکْعَتَانِ‏ یَقْرَأُ فِی‏ کُلِ‏ رَکْعَةٍ إِلَی‏ إِیَّاکَ‏ نَعْبُدُ وَ إِیَّاکَ‏ نَسْتَعِینُ‏- ثُمَ‏ یَقُولُ‏ مِائَةَ مَرَّةٍ إِیَّاکَ نَعْبُدُ وَ إِیَّاکَ نَسْتَعِینُ‏ ـ ثُمَّ یُتِمُّ قِرَاءَةَ الْفَاتِحَةِ ـ وَ یَقْرَأُ بَعْدَهَا الْإِخْلَاصَ مَرَّةً وَاحِدَةً ثُمَّ یَدْعُو عَقِیبَهَا فَیَقُولُ اللَّهُمَّ عَظُمَ الْبَلَاء"» ابن طاوس، علی بن موسی، جمال الاسبوع، ص ۲۸۸؛ کفعمی، ابراهیم، البلد الامین، ص ۱۶۴؛ حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعة، ج ۸، ص ۱۸۴، ح ۱۰۳۷؛ مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج ۸۸، ص ۱۸۹.
  6. ر.ک. سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص ۴۴۹ ـ ۴۵۱؛ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۷۳۷.
  7. ر.ک. محدث نوری، حسین، مستدرک الوسائل، ج ۶، ص ۳۸۲، ح ۷۰۴۲.
  8. ر.ک. سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص ۴۴۹ ـ ۴۵۱؛ پژوهشگران مؤسسه آینده روشن، مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها، ص ۱۳۵.
  9. ر.ک. سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص ۴۴۹ ـ ۴۵۱.