جندل بن والق تغلبی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

جَندَل بن والق[۱]، تنها یک بار در اسناد روایات تفسیر کنز الدقائق و به گزارش از کتاب تأویل الآیات الظاهرة آمده است: «و من طریق الخاصة: وَ رَوَى مُحَمَّدُ بْنِ الْعَبَّاسِ رَحِمَهُ اللَّهُ عَنْ جَعْفَرٍ مُحَمَّدِ بْنُ مُحَمَّدٍ الْعَلَوِيِّ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مُحَمَّدٍ الزَّيَّاتِ عَنْ جَنْدَلِ بْنِ وَالِقٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ غِيَاثِ بْنِ إِبْرَاهِيمَ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ(ع) قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صل أَنَا سَيِّدُ النَّاسِ وَ لَا فَخْرَ وَ عَلِيِّ سَيِّدُ الْمُؤْمِنِينَ اللَّهُمَّ وَالِ مَنْ وَالاهُ وَ عَادِ مَنْ عَادَاهُ فَقَالَ رَجُلٌ مِنْ قُرَيْشٍ وَ اللَّهِ مَا يَأْلُو يُطْرِي ابْنِ عَمِّهِ فَأَنْزَلَ اللَّهُ سُبْحَانَهُ ﴿وَالنَّجْمِ إِذَا هَوَى * مَا ضَلَّ صَاحِبُكُمْ وَمَا غَوَى * وَمَا يَنْطِقُ عَنِ الْهَوَى * إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْيٌ يُوحَى[۲] وَ مَا هَذَا الْقَوْلِ الَّذِي يَقُولُهُ بِهَوَاهُ فِي ابْنِ عَمِّهِ ﴿إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْيٌ يُوحَى[۳]»[۴].[۵]

شرح حال راوی

مراد از عنوان یادشده، جندل بن والق بن هجرس التغلبی[۶] أبو علی الکوفی[۷] است که با توجه به تاریخ وفاتش دوران امام کاظم، امام رضا و امام جواد(ع) را ادراک کرده است.

نام راوی در کتب رجالی شیعه، ثبت نشده؛ ولی رجالیان اهل سنت از وی در کتاب‌های رجالی خودشان یاد کرده و گزارش مختصری از وی ارائه کردند و در بعضی منابع با عنوان محدّث از او تعبیر شده است[۸].

جندل بن والق در اسناد بسیاری از روایات نیز قرار گرفته و با عناوین جندل بن والق[۹]، جندل بن والق التغلبی[۱۰]، جندل بن والق النعمانی[۱۱] و جندل بن والق الثعلبی[۱۲] روایت کرده است: ابن أبی حاتم رازی: جندل بن والق التغلبی أبو علی کوفی[۱۳].

ابن حبان: جندل بن والق التغلبی أبو علی الکوفی یروی عن الکوفیین و عبید الله بن عمرو الرقی روی عنه أبو زرعة و أهل العراق...[۱۴].

مزّی: جندل بن والق بن هجرس التغلبی أبو علی الکوفی. روی عن: بکیر بن عثمان العبدی، و کانت أمه مولاة لأبی إسحاق السبیعی،... روی عنه: البخاری فی کتاب الأدب، و...[۱۵].[۱۶]

طبقه راوی

تاریخ ولادت راوی روشن نیست؛ ولی تاریخ وفات وی را سال ۲۲۶ هجری قمری ذکر کرده‌اند[۱۷] و در اسناد روایات با دو واسطه[۱۸] و در برخی اسناد با یک واسطه[۱۹] از امام صادق(ع) روایت کرده است. ابن حجر عسقلانی او را از طبقه دهم راویان برشمرده است[۲۰].[۲۱]

استادان و شاگردان راوی[۲۲]

برخی استادان جندل بن والق در اسناد روایات محمد بن أبی عمیر، محمد بن عمر المازنی، علی بن حماد، محمد بن عمر البصری، أبو مالک الأنصاری، اسماعیل بن أمیة القرشی، مندل بن علی العنزی و محمد بن یحیی المازنی[۲۳] هستند و بعضی شاگردان وی در اسناد روایات را می‌‌توان عبدالله بن محمد الزیّات، عبید بن کثیر، محمد بن عبید بن عُتبه، قاسم بن حماد، احمد بن یونس الضبی، احمد بن محمد البصری، محمد بن عبدالله الحضرمی، ابراهیم بن محمد الثقفی، جعفر بن نجیح، قاسم بن محمد بن الحماد، علی بن جعفر بن موسی، محمد بن عثمان العبسی، هیثم بن أبی مسروق و عبدالله بن سوّار[۲۴] یاد کرد.[۲۵]

مذهب راوی

با توجه به عدم یادکرد نام راوی در رجال شیعه و ذکر نام او در رجال اهل سنت و سکوت آنها از مذهب وی، برداشت می‌شود که جندل بن والق از راویان سنّی است؛ لکن از روایاتش تشیّع او استظهار می‌شود، نمونه‌ها:

  1. «فُرَاتٌ قَالَ حَدَّثَنَا عُبَيْدُ بْنُ كَثِيرٍ قَالَ حَدَّثَنَا جَنْدَلُ بْنُ وَالِقٍ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عُمَرَ الْمَازِنِيُّ عَنْ أَبِي بَكْرٍ الْكَلْبِيِّ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ(ع)فِي قَوْلِهِ تَعَالَى ﴿ادْخُلُوا فِي السِّلْمِ كَافَّةً[۲۶] قَالَ فِي وَلَايَتِنَا»[۲۷].
  2. « حَدَّثَنَا أَبُو أَحْمَدَ قَالَ: أَخْبَرَنَا عَلِيِّ بْنِ عَبْدِ الْعَزِيزِ عَنْ جَنْدَلِ بْنِ وَالِقٍ عَمَّنْ ذَكَرَهُ قَالَ: بَيْنَا ابْنُ عَبَّاسٍ بَعْدَ أَنْ كُفَّ بَصَرُهُ وَ إِذَا قَائِدُهُ يَسُوقُهُ مَرَّ عَلَى قَوْمٍ يَسُبُّونَ عَلِيّاً فَقَالَ لقائده: اعْدِلْ بِنَا إِلَيْهِمْ فَلَمَّا وَقَفَ عَلَيْهِمْ قَالَ: مِنْ الساب اللَّهُ ؟ قالُوا: يَا ابْنَ عَبَّاسٍ مَنْ يُسَبَّ اللَّهِ فَقَدْ أَشْرَكَ. فَقَالَ: مِنْ الساب رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ؟ قالُوا: يَا ابْنَ عَبَّاسٍ مَنْ يَسُبُّ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ فَقَدْ كَفَرَ. قَالَ: مِنْ الساب عَلِيّاً؟ قالُوا: أَمَّا هَذَا فَقَدْ كَانَ فَقَالَ: إِنِّي أَشْهَدُ بِاللَّهِ وَ أُشْهِدُ اللَّهَ لَسَمِعْتُ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ يَقُولُ: مِنْ سَبَّنِي فَقَدْ سَبَّ اللَّهِ وَ مَنْ سَبَّ عَلِيّاً فَقَدْ سَبَّنِي»[۲۸].
  3. «حَدَّثَنَا جَنْدَلُ بْنُ وَالِقٍ مُعَنْعَناً عَنْ جَعْفَرٍ [الصَّادِقِ] عَنْ أَبِيهِ(ع) فِي [عَنْ] قَوْلِ اللَّهِ [تَعَالَى] ﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَكُونُوا مَعَ الصَّادِقِينَ[۲۹] قَالَ مَعَ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ(ع)»[۳۰].
  4. «وَ رَوَى أَحْمَدُ بْنُ يُونُسَ الضَّبِّيُّ قَالَ: حَدَّثَنَا جَنْدَلُ بْنُ وَالِقٍ، قَالَ: حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عُمَرَ الْمَازِنِيُّ عَنْ مَنْصُورِ بْنِ مُهَاجِرٍ عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ أَبِي زِيَادٍ عَنْ بُرْدِ بْنِ أَبِي بَشَّارٍ عَنْ مَكْحُولٍ عَنْ بِشْرِ بْنِ عَطِيَّةَ. قَالَ: لَعَنَ رَسُولُ اللَّهِ(ص) ثَلَاثَةً فَقَالَ: أَلَا لَعْنَةُ اللَّهِ وَ الْمَلَائِكَةِ أَجْمَعِينَ عَلَى مَنِ انْتَقَصَنِي مِنْ حَقِّي شَيْئاً، وَ عَلَى مَنْ آذَى عِتْرَتِي وَ أَهْلَ بَيْتِي، وَ عَلَى مَنِ اسْتَخَفَّ بِوَلَايَتِي، وَ وَلَايَةُ عَلِيٍّ مِنْ وَلَايَتِي»[۳۱].
  5. « حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللهِ الْحَضْرَمِيُّ، ثنا جَنْدَلُ بْنُ وَالِقٍ، ثنا مُحَمَّدُ بْنُ حَبِيبٍ الْعِجْلِيُّ، عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ الْحَسَنِ، عَنْ زِيَادِ بْنِ الْمُنْذِرِ، عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ مَسْعُودٍ الْعَبْدِيِّ، عَنْ عُلَيْمٍ، عَنْ سَلْمَانَ، قَالَ: «أَنْزِلُوا آلَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ بِمَنْزِلَةِ الرَّأْسِ مِنَ الْجَسَدِ، وَبِمَنْزِلَةِ الْعَيْنِ مِنَ الرَّأْسِ، فَإِنَّ الْجَسَدَ لَا يَهْتَدِي إِلَّا بِالرَّأْسِ، وَإِنَّ الرَّأْسَ لَا يَهْتَدِي إِلَّا بِالْعَيْنَيْنِ»[۳۲].
  6. «حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عُثْمَانَ بْنِ أَبِي شَيْبَةَ، ثنا جَنْدَلُ بْنُ وَالِقٍ، ثنا عَبْدُ اللهِ بْنُ الطُّفَيْلِ، عَنْ أَبِي زَيْدٍ الْفُقَيْمِيِّ، عَنْ أَبِي جَنَابٍ الْكَلْبِيِّ، حَدَّثَنِي الْجَصَّاصُونَ، قَالُوا: " كُنَّا إِذَا خَرَجْنَا بِاللَّيْلِ إِلَى الْجَبَّانَةِ عِنْدَ مَقْتَلِ الْحُسَيْنِ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ، سَمِعَنَا الْجِنَّ يَنُوحُونَ عَلَيْهِ وَيَقُولُونَ: مَسَحَ الرَّسُولُ جَبِينَهُ ... فَلَهُ بَرِيقٌ فِي الْخُدُودِ أَبَوَاهُ مِنْ عُلْيَا قُرَيْشٍ ... جَدُّهُ خَيْرُ الْجُدُودِ "»[۳۳]
  7. «حَدَّثَنَا أَبُو حُصَيْنٍ مُحَمَّدُ بْنُ الْحُسَيْنِ الْقَاضِي، ثنا جَنْدَلُ بْنُ وَالَقٍ، ثنا حَفْصُ بْنُ عِمْرَانَ، عَنْ مُوسَى الْجُهَنِيِّ، عَنْ فَاطِمَةَ بِنْتِ الْحُسَيْنِ، عَنْ أَسْمَاءَ بِنْتِ عُمَيْسٍ، قَالَتْ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقُولُ لِعَلِيٍّ: «أَنْتَ مِنِّي بِمَنْزِلَةِ هَارُونَ مِنْ مُوسَى إِلَّا أَنَّهُ لَا نَبِيَّ بَعْدِي»[۳۴].[۳۵]

جایگاه حدیثی راوی

رجالیان سنّی درباره جایگاه حدیثی راوی اختلاف دارند؛ بعضی توثیق و برخی تضعیف کردند:

عجلی: جندل بن والق... أدرکته و لم أکتب عنه[۳۶]؛ لا بأس به یحدث عن مندل أدرکته و لم أکتب عنه[۳۷].

ابو حاتم رازی: صدوق[۳۸].

ابن حبان: ثقة[۳۹].

ابن حجر: صدوق، يغلط و یصحف[۴۰].

مسلم بن حجاج: متروك.

بزاز: لیس بالقوی[۴۱].[۴۲]

منابع

پانویس

  1. ر.ک: أ. منابع شیعی: تنقیح المقال، ج۱۶، ص۳۰۰، (ش۴۲۴۸) و ص۳۰۱، (ش ۴۲۴۹)؛ مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۲، ص۲۴۴، ش۲۹۵۳ - ۲۹۵۴. ب. منابع سنّی: التاریخ الکبیر، ج۲، ص۲۴۶، ش۲۳۴۵؛ معرفة الثقات، ج۱، ص۴۰، (ش۱۹) و ص۲۷۳، (ش۲۳۳)؛ الجرح و التعدیل، ج۲، ص۵۳۵، ش۲۲۲۵؛ الثقات، ج۸، ص۱۶۷؛ تهذیب الکمال، ج۵، ص۱۵۰، ش۹۷۷؛ تقریب التهذیب، ج۱، ص۱۶۷، ش۹۸۱؛ تهذیب التهذیب، ج۲، ص۱۰۲، ش۱۹۲؛ تاریخ الإسلام، ج۱۶، ص۱۲۴، ش۴؛ الوافی بالوفیات، ج۱۱، ص۱۵۱.
  2. سوگند به ستاره چون فرو افتد؛ * که همنشین شما گمراه و بیراه نیست * و از سر هوا و هوس سخن نمی‌گوید * آن (قرآن) جز وحیی نیست که بر او وحی می‌شود سوره نجم، آیه ۱-۴.
  3. آن (قرآن) جز وحیی نیست که بر او وحی می‌شود سوره نجم، آیه ۴.
  4. تفسیر کنز الدقائق، ج۱۲، ص۴۷۳ به گزارش از تأویل الآیات الظاهرة، ص۶۰۳.
  5. جوادی آملی، عبدالله، رجال تفسیری، ج۵، ص 630-631.
  6. بفتح التاء المنقوطة باثنتین و سکون الغین المعجمة و کسر اللام و الباء المنقوطة بواحدة، هذه النسبة إلی تغلب و هی قبیلة معروفة، و هی تغلب بن وائل.... (الأنساب (سمعانی)، ج۱، ص۴۶۹)
  7. تهذیب التهذیب، ج۲، ص۱۰۲، ش۱۹۲.
  8. تاج العروس، ج۲، ص۴۹۸: جَندَل بن والق المحدِّث.
  9. در موارد بسیاری، از جمله تفسیر فرات الکوفی، ص۶۶ (ح۳۶)، ص۱۷۳، (ح۲۲۰) و....
  10. المستدرک (حاکم نیشابوری)، ج۱، ص۵۴۹: ... أحمد بن علی الجزار، ثنا جندل بن والق التغلبی....
  11. عمدة عیون صحاح الأخبار، ص۳۵۱، ح۶۷۶: ... عبد الله بن سوار، حدثنا جندل بن والق النعمانی، حدثنا إسماعیل بن أمیة القرشی....
  12. غایة المرام، ج۵، ص۲۱۰: حدثنا جعفر بن نجیح قال: حدثنا جندل بن والق الثعلبی قال: حدثنا محمد بن محمد بن عمران المازنی. یادآوری می‌شود که «النعمانی» و «الثعلبی» مصحّف «التغلبی» است.
  13. الجرح والتعدیل، ج۲، ص۵۳۵، ش۲۲۲۵.
  14. الثقات، ج۸، ص۱۶۷.
  15. تهذیب الکمال، ج۵، ص۱۵۰، ش۹۷۷.
  16. جوادی آملی، عبدالله، رجال تفسیری، ج۵، ص 631-632.
  17. معرفة الثقات، ج۱، ص۴۰، ش۱۹.
  18. ر.ک: تفسیر فرات الکوفی، ص۶۶، ح۳۶؛ الأمالی (صدوق)، ص۱۸۲، ح۸؛ و....
  19. ر.ک: علل الشرائع، ج۱، ص۱۷۹، ح۵.
  20. تقریب التهذیب، ج۱، ص۱۶۷، ش۹۸۱.
  21. جوادی آملی، عبدالله، رجال تفسیری، ج۵، ص 632.
  22. نیز ر.ک: تهذیب الکمال، ج۵، ص۱۵۱.
  23. تفسیر کنز الدقائق، ج۱۲، ص۴۷۳؛ تفسیر فرات الکوفی، ص۶۶، ح۳۶؛ الأمالی (صدوق)، ص۹۷، ح۲؛ علل الشرائع، ج۱، ص۱۷۹، ح۵؛ الأمالی (طوسی)، ص۳۹۳، ح۸۷۰؛ شواهد التنزیل، ج۱، ص۳۹۷، (ح۴۱۸) و ص۴۷۵، (ح۵۰۵)؛ البرهان فی تفسیر القرآن، ج۵، ص۱۷۹، ح۱۰۱۶۹.
  24. تفسیر کنز الدقائق، ج۱۲، ص۴۷۳؛ تفسیر فرات الکوفی، ص۶۶، (ح۳۶) و ص۱۷۳، (ح۲۲۰)، المسترشد، ص۶۱۹، (ح۲۸۶)؛ الأمالی (صدوق)، ص۹۷، (ح۲) و ص۱۸۲، (ح۸)؛ علل الشرائع، ج۱، ص۱۷۹، (ح ۵)؛ الأمالی (مفید)، ص۲۳۵، (ح۶)؛ الأمالی (طوسی)، ص۳۹۳، (ح۸۷۰)؛ شواهد التنزیل، ج۱، ص۱۸۲، (ح۱۹۴) و ص۴۷۵، (ح ۵۰۵)؛ ج۲، ص۱۶۰، ح۷۸۵؛ عمدة عیون صحاح الأخبار، ص۳۵۱، ح۶۷۶.
  25. جوادی آملی، عبدالله، رجال تفسیری، ج۵، ص 633.
  26. ای مؤمنان! همگی به فرمانبرداری (خداوند) درآیید و از گام‌های شیطان پیروی نکنید که او برای شما دشمنی آشکار است سوره بقره، آیه ۲۰۸.
  27. تفسیر فرات الکوفی، ص۶۶، ح۳۶.
  28. مناقب الإمام أمیر المؤمنین(ع) (محمد بن سلیمان الکوفی)، ج۲، ص۵۹۸، ح۱۱۰۱.
  29. ای مؤمنان! از خداوند پروا کنید و با راستگویان باشید! سوره توبه، آیه ۱۱۹.
  30. تفسیر فرات الکوفی، ص۱۷۳، ح۲۲۰.
  31. المسترشد، ص۶۱۹، ح۲۸۶.
  32. المعجم الکبیر، ج۳، ص۴۶ - ۴۷، ش۲۶۴۰.
  33. المعجم الکبیر، ج۳، ص۱۲۲، ش۲۸۶۶.
  34. المعجم الکبیر، ج۲۴، ص۱۴۷، ش۳۸۷.
  35. جوادی آملی، عبدالله، رجال تفسیری، ج۵، ص 633-636.
  36. معرفة الثقات، ج۱، ص۴۰، ش۱۹.
  37. معرفة الثقات، ج۱، ص۲۷۳، ش۲۳۳.
  38. الجرح و التعدیل، ج۲، ص۵۳۵، ش۲۲۲۵: كتب عنه أبي سمعت أبي يقول ذلك. قال أبو محمد روی عنه، أبي و أبو زرعة، سئل أبي عنه فقال: صدوق.
  39. الثقات، ج۸، ص۱۶۷.
  40. تقریب التهذیب، ج۱، ص۱۶۷، ش۹۸۱.
  41. تهذیب التهذیب، ج۲، ص۱۰۳، ش۱۹۲: قال مسلم فی الکنی متروک و قال البزار فی کتاب السنن لیس بالقوی.
  42. جوادی آملی، عبدالله، رجال تفسیری، ج۵، ص 636.