سعید بن عاص اموی

مقدمه

سعید بن عاص اموی اموی، در سال اول هجری متولد شد. پدرش از اشراف قریش و در زمره سران مشرکین بود و در جنگ بدر به‌دست امام علی (ع) به هلاکت رسید. سعید بن عاص اموی چند زمانی، پیش از ابوموسی اشعری، کارگزار خلیفه سوم در کوفه بود، اما در زمان خلافت امام علی (ع) عزلت گزید و فعالیتی از خود بروز نداد. نقل است که او در دوران امارت کوفه هدایایی برای عثمان ارسال داشت و به‌همراه آن هدایا نامه‌ای برای امام (ع) نیز ارسال کرد و ضمن آن به امام نوشت که غیر از خلیفه برای هیچ‌کس هدیه‌ای چنین نفرستاده است. امام (ع) در پاسخ به این اقدام فرمود: بنی امیه از میراث محمّد (ص) (غنایمی که به برکت آن حضرت رسیده است) اندکی به من می‌دهند، مانند شیری که به بچّه شتری هنگام دوشیدن مادرش داده می‌شود. سوگند به‌خدا، اگر بر ایشان تسلّط یابم آن‌ها را به دور اندازم، مانند دور انداختن گوشت‌فروش پاره‌های جگر یا شکمبه خاک آلود را^[۱]. از سعید سه فرزند ذکور برجای ماند که دو تن از آنان به‌نام‌های خالد و ابان، از ایمان‌آورندگان و شهیدان در راه اسلام بودند^[۲].

جستارهای وابسته

منابع

دین‌پرور، سید حسین، دانشنامه نهج البلاغه ج۱

پانویس

↑ «إِنَّ بَنِي أُمَيَّةَ لَيُفَوِّقُونَنِي تُرَاثَ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه وآله) تَفْوِيقاً، وَ اللَّهِ لَئِنْ بَقِيتُ لَهُمْ لَأَنْفُضَنَّهُمْ نَفْضَ اللَّحَّامِ الْوِذَامَ التَّرِبَةَ»، نهج البلاغه، خطبه ۷۶.
↑ دین‌پرور، سید حسین، دانشنامه نهج البلاغه، ج۱، ص ۴۵۷.

[1] «إِنَّ بَنِي أُمَيَّةَ لَيُفَوِّقُونَنِي تُرَاثَ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه وآله) تَفْوِيقاً، وَ اللَّهِ لَئِنْ بَقِيتُ لَهُمْ لَأَنْفُضَنَّهُمْ نَفْضَ اللَّحَّامِ الْوِذَامَ التَّرِبَةَ»، نهج البلاغه، خطبه ۷۶.

[2] دین‌پرور، سید حسین، دانشنامه نهج البلاغه، ج۱، ص ۴۵۷.

[۱]

[۲]