سهل بن زیاد آدمی رازی
این مدخل زیرشاخهٔ بحث اصحاب امام جواد است. سهل بن زیاد آدمی رازی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: سهل بن زیاد آدمی رازی در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط نداردآشنایی اجمالی
ابوسعید سهل بن زیاد آدمی رازی اهل ری بود و محضر امام جواد، امام هادی و امام حسن عسکری(ع) را درک کرده و از اصحاب آن بزرگواران به شمار می‌‌رفت [۱] و روایاتی را از ایشان نقل کرده است.[۲] او علاوه بر اینان از کسانی چون محمد بن عیسی نیز استماع حدیث کرد.[۳]. از وی افرادی نظیر علی بن محمد علاّن کلینی، محمد بن حسن صفار و محمد بن احمد بن یحیی روایت شنیده و نقل کرده‌اند.[۴]
رجال‌نویسان شیعه درباره سهل به اختلاف سخن رانده‌اند. شیخ طوسی در رجال، وی را موثق دانسته،[۵] اما در کتاب الفهرست او را ضعیف شمرده است،[۶] چنانکه برخی دیگر چون نجاشی، ابن داود و علامه حلی او را در روایت ضعیف شمرده‌اند.[۷] و احمد بن محمد بن عیسی اشعری نیز وی را که در قم می‌‌زیست، کذاب و غالی خواند و از قم بیرون راند[۸] و مردم را از شنیدن روایاتش نهی نمود. وی از آن پس در ری می‌‌زیست.[۹] نام او در اسناد بیش از ۲۳۰۰ روایت ذکر شده است.[۱۰] تاریخ دقیق درگذشت وی معلوم نیست، اما از آنجا که وی در سال ۲۵۵ه با امام حسن عسکری(ع) مکاتبه ای داشته است، می‌‌توان وفات او را در نیمه دوم قرن سوم دانست. از نوشته‌های او دو کتاب «التوحید» و «النوادر» را نام برده اند[۱۱].[۱۲]
منابع
جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱
پانویس
- ↑ رجال الطوسی، ص۴۰۱، ۴۱۶ و ۴۳۱.
- ↑ اختیار معرفة الرجال، ص۵۶۶.
- ↑ هدایة المحدثین، ص۷۸.
- ↑ جامع الرواة، ج۱، ص۳۹۳.
- ↑ رجال الطوسی، ص۴۱۶.
- ↑ الفهرست (طوسی)، ص۸۰.
- ↑ رجال النجاشی، ج۱، ص۴۱۷؛ رجال ابن داود، ص۴۶۰.
- ↑ رجال النجاشی، ج۱، ص۴۱۷.
- ↑ خلاصة الاقوال، ص۲۲۸.
- ↑ معجم رجال الحدیث، ج۸، ص۳۳۸.
- ↑ رجال النجاشی، ج۱، ص۴۱۸.
- ↑ جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۳۸۶.