شهادت و غیب از نظر علامه طباطبایی (مقاله)
| شهادت و غیب از نظر علامه طباطبایی | |
|---|---|
 | |
| زبان | فارسی |
| نویسنده | پروین ایران‌پور |
| موضوع | علم، علم غیب |
| مذهب | شیعه |
| منتشر شده در | |
| وابسته به | |
| محل نشر |
|
| تاریخ نشر |
|
| شماره |
|
| تعداد صفحات |
|
| شماره صفحات |
|
| ناشر الکترونیک | پایگاه مجلات تخصصی نور |
شهادت و غیب از نظر علامه طباطبایی عنوان مقاله‌ای است که با زبان فارسی به بررسی علم غیب امامان از دیدگاه علامه طباطبایی می‌پردازد. این مقاله به قلم پروین ایران‌پور نگاشته شده و آن را دوفصلنامه علامه در ۲۶ صفحه (شماره ۱۴، تابستان ۱۳۸۶)[۱] و فصلنامه بینات در ۲۰ صفحه (شماره ۵۵، پاییز ۱۳۸۶) به چاپ رسانده است.
چکیده مقاله
- در ابتدای چکیده مقاله آمده است: «از نگاه دینی، احاطه فوق طبیعت بر طبیعت به گونه‌ای است که طبیعت، مرتبه نازل و ظاهر و فوق طبیعت باطن و حقیقت عالم هستی، محسوب می‌شود که از ارزش و قداست والایی برخوردار است؛ لذا غیب در فرهنگ قرآنی حامل معنایی خاص است که تنها با مراجعه به سخن وحی می‌توان آن را شناخت و مراجعه به تفسیر علامه طباطبایی که آیات قرآن را با سخن وحی تفسیر نموده از اهمیت بسزایی برخوردار است».
- در ادامه چنین ذکر شده: «آنچه در این پژوهش بررسی می‌گردد، این است که، با توجه به برداشت‌های علامه طباطبایی از غیب در آیات، معنای غیب و شهود چیست؟ غیب چه مصادیقی می‌تواند داشته باشد؟ بشر چگونه می‌تواند عالم به غیب شود؟ نتیجه حاصل ازاین مقال این است که، غیب و شهود دو مفهوم نسبی است که تنها در مورد مخلوق، به علت محدودیت وجودی، معنی پیدا می‌کند؛ لذا مصادیق غیب متعدد است که علامه در ذیل بعضی از آیات، به آن اشاره کرده است. همچنین خداوند براساس مشیتش گاه بشری مانند رسولان خود را به واسطه وحی، بر غیب آگاه می‌کنند. نکته‌ای که شایان ذکر است، این است که علامه، در تعریف غیب و شهود، براساس دیدگاه فلسفی خود در باب علم و در تعیین مصداق غیب، براساس آیات و روایات سخن گفته است».
فهرست مقاله
- چکیده؛
- مقدمه؛
- تعریف غیب و شهادت؛
- مصاديق غيب از نظر علامه طباطبایی:
- آيا مخلوق مى‌تواند علم به غيب پيدا كند؟
- نتیجه‌گیری؛
- فهرست منابع.
دربارهٔ پدیدآورنده
