دیر جماجم

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(تغییرمسیر از شورش ابن اشعث)

آشنایی اجمالی

«دیر جماجم» محلی واقع در بیرون کوفه بوده است. بر پایه گزارشی، سبب نام‌گذاری دیر جماجم (جمجمه‌ها) جنگی بود که میان ایاد و بهراء القین درگرفت که در آن، گروهی از ایاد کشته شدند و اجساد کشته‌های ایاد در این دیر دفن شد و بعدها که مردمان آنجا را حفر کردند، به جمجمه‌هایی برخوردند. همچنین آمده است که بلال الرماح بن محرز ایادی گروهی از ایرانیان را کشت و سر آنان را در دیر نصب کرد و از این رو، این مکان به دیر جماجم مشهور شد[۱]. از آن پس، به فرمان پادشاه ایران، آنان به تکریت، شهری کهن کنار رود دجله، رانده شدند[۲].[۳].

یاقوت می‌گوید: جمجمه چاهی است که در شوره‌زار حفر می‌شود، پس می‌تواند به این دلیل نامگذاری شده باشد. ابوالفرج اصفهانی می‌گوید: دیر الجماجم بیرون کوفه در راهی است که به بصره می‌رود و یاقوت می‌گوید: در هفت فرسخی کوفه است. هیثم بن عدی می‌گوید: «دیر اعور» همان «دیر جماجم» است[۴].[۵]

واقعه موسوم به «دیر جماجم»، واپسین باری است که منابع و متون تاریخی از نقش نخع در تحولات قرن نخست هجری سخن به میان آورده‌اند. عبدالرحمن بن اشعث بن قیس کندی که پیشتر از سردار دولت اموی بود، امیر عراق و خلیفه اموی را خلع نمود و برای مدتی امور قسمت‌هایی از ایران و عراق به دست گرفت. این امر، مورد توجه برخی از بزرگان و مشاهیر علمی و مذهبی عراق قرار گرفت از این رو به او پیوستند و با او همراه شدند. تا اینکه سرانجام، ابن اشعث و سپاهیانش در مقابل حجاج بن یوسف ثقفی در نبرد دیر جماجم شکست خوردند و ابن اشعث در این واقعه کشته شد[۶].[۷]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. انساب الاشراف، ج۱، ص۳۲.
  2. تاریخ یعقوبی، ج۱، ص۲۲۵.
  3. الهی‌زاده، محمد حسن، ایاد.
  4. مقاله منطقة الکوفه، (به نقل از فتوح البلدان، التنبیه و الاشراف، البلدان ابن فقیه و معجم البلدان).
  5. رجبی دوانی، محمد حسین، کوفه و نقش آن در قرون نخستین اسلامی ص ۱۳۰.
  6. ابن‌اعثم، احمد (م ۳۱۴)، الفتوح، تحقیق على شیرى، بیروت، دار الاضواء، چاپ اول، ۱۴۱۱، ج۷، ص۹۱-۹۳.
  7. حسینی ایمنی، سید علی اکبر، مکاتبه اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت.