علی بن محمد بن زیاد صیمری
آشنایی اجمالی
علی بن محمد بن زیاد صیمری از اصحاب امام هادی و امام حسن عسکری(ع) بود.[۱] از جعفر بن محمد بن عبیدالله روایت دارد و محمد بن عمر از او روایت کرد.[۲] صیمری از بزرگان شیعه و از پیش گامان علم و کتاب و ادب و معرفت بود. مکاتباتی با دو امام هم عصر خویش داشت و جوابی از آن بزرگواران دریافت داشت.[۳] وی از معجزات امام حسن عسکری(ع) روایاتی را نقل کرده است.[۴] همچنین توقیعی از طرف حضرت صاحب الامر(ع) به او رسیده است. شیخ صدوق در مورد این توقیع می‌‌نویسد که علی بن محمد صیمری در نامه‌ای از آن حضرت کفنی خواست. در جواب حضرت فرموده بودند که تو در سال ۲۸۱ یا ۲۸۰ هـ بدان نیاز خواهی داشت و چنان که حضرت فرموده بودند، در همان سال صیمری وفات یافت و یک ماه قبل از فوتش کفنی به او رسید.[۵] کتاب الاوصیاء اثر اوست.[۶] همچنین کتابی به نام الوصایا که حسین بن عبدالوهاب آن را نقل کرده، به وی منسوب است.[۷] احتمال می‌‌رود که این دو عنوان، یکی باشند.[۸]
منابع
جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱
