لذت در قرآن

این مدخل زیرشاخهٔ بحث لذت است. لذت از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: لذت در قرآن - لذت در معارف دعا و زیارات - لذت در معارف و سیره سجادی - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

منظور از این مدخل آن دسته از لذت‌خواهی مسلمانان در ترک اوامر و یا شخص پیامبر است. مثلاً سرزنش برخی مسلمانان از طرف خدا، به دلیل ترک نماز جمعه به امامت پیامبر و سرگرم شدن به لذت‌های دنیایی یا کسانی دیگر مانند زنان در این مدخل قرار گرفته است.

1. ﴿وَإِذَا رَأَوْا تِجَارَةً أَوْ لَهْوًا انْفَضُّوا إِلَيْهَا وَتَرَكُوكَ قَائِمًا قُلْ مَا عِنْدَ اللَّهِ خَيْرٌ مِنَ اللَّهْوِ وَمِنَ التِّجَارَةِ وَاللَّهُ خَيْرُ الرَّازِقِينَ﴾.
2. ﴿يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ قُلْ لِأَزْوَاجِكَ إِنْ كُنْتُنَّ تُرِدْنَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا وَزِينَتَهَا فَتَعَالَيْنَ أُمَتِّعْكُنَّ وَأُسَرِّحْكُنَّ سَرَاحًا جَمِيلًا﴾.
3. ﴿فَرِحَ الْمُخَلَّفُونَ بِمَقْعَدِهِمْ خِلَافَ رَسُولِ اللَّهِ وَكَرِهُوا أَنْ يُجَاهِدُوا بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَقَالُوا لَا تَنْفِرُوا فِي الْحَرِّ قُلْ نَارُ جَهَنَّمَ أَشَدُّ حَرًّا لَوْ كَانُوا يَفْقَهُونَ﴾.

نکات

در آیات فوق این موضوعات مطرح گردیده است:

1. خداوند مسلمانان را به دلیل سرگرم شدن به لذت‌های دنیایی و لهو لعب مورد نکوهش قرار داده میگوید: هنگامی که تجارت یا لهوی را بینند پراکنده می‌شوند و به سوی آن می‌روند، و تو را ایستاده در حالی که خطبه نماز جمعه می‌خوانی رها می‌کنند ﴿وَإِذَا رَأَوْا تِجَارَةً أَوْ لَهْوًا انْفَضُّوا إِلَيْهَا وَتَرَكُوكَ قَائِمًا﴾ ولی به آنها بگو آنچه نزد خدا است از لهو و تجارت بهتر است ﴿قُلْ مَا عِنْدَ اللَّهِ خَيْرٌ مِنَ اللَّهْوِ وَمِنَ التِّجَارَةِ﴾ و خداوند بهترین روزی دهندگان است ﴿وَاللَّهُ خَيْرُ الرَّازِقِينَ﴾ ثواب و پاداش الهی و برکاتی که از حضور در نماز جمعه و شنیدن مواعظ و اندرزهای پیامبر (ص) و تربیت معنوی و روحانی عائد شما می‌شود قابل مقایسه با هیچ چیز دیگر نیست، و اگر از این می‌ترسید که روزی شما بریده شود اشتباه می‌کنید، خداوند بهترین روزی دهندگان است؛
2. خداوند پیامبر را مخاطب ساخته می‌گوید: “ای پیامبر به همسرانت بگو: اگر شما زندگی دنیا را می‌خواهید، و طالب زینت آن هستید، بیایید تا شما را بهره‌مند سازم و با روشی نیکو رهایتان سازم بی‌آنکه خصومت و مشاجره‌ای در کار باشد ﴿يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ قُلْ لِأَزْوَاجِكَ إِنْ كُنْتُنَّ تُرِدْنَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا وَزِينَتَهَا فَتَعَالَيْنَ أُمَتِّعْكُنَّ وَأُسَرِّحْكُنَّ سَرَاحًا جَمِيلًا﴾؛
3. نکوهش متخلفان از -تبوک – به دلیل سرگرم شدن به لذت‌های دنیایی و شاد بودن از این تخلف و شرکت نکردن در جهاد و مخالفت با رسول خدا ﴿فَرِحَ الْمُخَلَّفُونَ بِمَقْعَدِهِمْ خِلَافَ رَسُولِ اللَّهِ وَكَرِهُوا أَنْ يُجَاهِدُوا بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ﴾.

منابع

1. سعیدیان‌فر و ایازی، فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم