نضر بن شمیل مازنی در معارف و سیره رضوی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

نضر بن شمیل متولد مرو، بزرگ‌ شده بصره، شاگرد خلیل بن احمد، متوفای مرو، صاحب غریب القرآن[۱].[۲]

او از بزرگان و اکابر علم و ادب و نحو و لغت، در دوره خلافت مأمون بود. به جهت این که مأمون در خراسان دانشمندان را به بحث و مناظره دعوت می‌نمود، او از بصره به خراسان آمد و در مرو اقامت گزید و در آنجا مدرسه‌ای ادبی تأسیس کرد که طلاب زیادی در آن مدرسه با علوم و معارف روز آشنا می‌شدند[۳].[۴]

منابع

پانویس

  1. نویهض، معجم المفسرین، ج۲، ص۷۰۲.
  2. بابایی، علی اکبر، تاریخ تفسیر قرآن، ص ۲۴۳.
  3. تاریخ آستان قدس رضوی، ج۱، ص۴۱.
  4. محمدی، حسین، رضانامه ص ۷۶۷.