پرش به محتوا

استقلال اقتصادی: تفاوت میان نسخه‌ها

(صفحه‌ای تازه حاوی «{{امامت}} {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = استقلال | عنوان مدخل = استقلال اقتصادی | مداخل مرتبط = استقلال اقتصادی در قرآن - استقلال اقتصادی در حدیث - استقلال اقتصادی در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی | پرسش مرتبط = }} ==مقدمه== تلاش برای رسیدن به استقل...» ایجاد کرد)
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
 
خط ۸: خط ۸:


==مقدمه==
==مقدمه==
تلاش برای رسیدن به استقلال اقتصادی، خودکفایی و صنعتی شدن از اهداف آرمانی [[جوامع]] و ملت‌های مختلف بوده و این رویکرد به ویژه بعد از [[جنگ]] جهانی دوم، اذهان برنامه‌ریزان و طراحان برنامه‌های [[توسعه اقتصادی]] و [[اجتماعی]] در اکثر کشورهای مستقل و تازه استقلال‌یافته را به خود معطوف داشته است؛ لذا کشورهای مختلف در کنار [[سیاست‌ها]] و تدابیری که در عرصه‌های اجتماعی و [[سیاسی]] به منظور [[بسیج]] [[افکار عمومی]] در راستای حرکت به سمت استقلال اقتصادی به عمل آوردند، به [[انتخاب]] سیاست‌ها و استراتژی‌های [[اقتصادی]] و صنعتی - با توجه به [[فرهنگ]] اجتماعی [[تاریخی]]، عوامل [[تولید]]، موقعیت ژئوپلیتیکی و مواد اولیه موجود در [[کشور]] خود - پرداختند. برای [[رهبران]] بسیاری از این کشورها این نکته آشکار بود که از طریق حضور فعال در عرصه‌های [[تجاری]] و تولید کالاهای واسطه‌ای و سرمایه‌ای نه فقط می‌توان به [[رشد اقتصادی]] مداوم دست یافت، بلکه می‌توان از [[میزان]] [[وابستگی]] اقتصادی به سایر کشورها به‌ویژه کشورهای [[قدرتمند]] کاست و تا حدودی به [[روابط]] نابرابر کشورهای [[فقیر]] با کشورهای [[ثروتمند]] سامان داد. به دنبال گسترش این [[اندیشه]]، تلاش مستمر برای نیل به [[استقلال اقتصادی]] و حضور فعال در عرصه‌های [[تجاری]] از [[اهداف]] [[اقتصادی]] [[دولت]] به شمار می‌آید و به منظور تحقق این [[هدف]]، [[دولتمردان]] در کشورهای در حال توسعه به دنبال [[انتخاب]] [[استراتژی‌ها]] و راهکارهایی هستند که [[اقتصاد]] ملی این کشورها را هر چه بیشتر در جهت «به خود متکی شدن» سوق دهند<ref>احمدی، علی محمد، راهبرد امام خمینی در عرصه اقتصاد، رهایی از اقتصاد وابسته، پایگاه اطلاع‌رسانی جماران http://jamaran.ir/fa/NewsContent-id_۱۵۲۰۸.aspx</ref>.
تلاش برای رسیدن به استقلال اقتصادی، خودکفایی و صنعتی شدن از اهداف آرمانی [[جوامع]] و ملت‌های مختلف بوده و این رویکرد به ویژه بعد از [[جنگ]] جهانی دوم، اذهان برنامه‌ریزان و طراحان برنامه‌های [[توسعه اقتصادی]] و [[اجتماعی]] در اکثر کشورهای مستقل و تازه استقلال‌یافته را به خود معطوف داشته است؛ لذا کشورهای مختلف در کنار [[سیاست‌ها]] و تدابیری که در عرصه‌های اجتماعی و [[سیاسی]] به منظور [[بسیج]] [[افکار عمومی]] در راستای حرکت به سمت استقلال اقتصادی به عمل آوردند، به [[انتخاب]] سیاست‌ها و استراتژی‌های [[اقتصادی]] و صنعتی - با توجه به [[فرهنگ]] اجتماعی [[تاریخی]]، عوامل [[تولید]]، موقعیت ژئوپلیتیکی و مواد اولیه موجود در [[کشور]] خود - پرداختند. برای [[رهبران]] بسیاری از این کشورها این نکته آشکار بود که از طریق حضور فعال در عرصه‌های [[تجاری]] و تولید کالاهای واسطه‌ای و سرمایه‌ای نه فقط می‌توان به [[رشد اقتصادی]] مداوم دست یافت، بلکه می‌توان از [[میزان]] [[وابستگی]] اقتصادی به سایر کشورها به‌ویژه کشورهای [[قدرتمند]] کاست و تا حدودی به [[روابط]] نابرابر کشورهای [[فقیر]] با کشورهای [[ثروتمند]] سامان داد. به دنبال گسترش این [[اندیشه]]، تلاش مستمر برای نیل به استقلال اقتصادی و حضور فعال در عرصه‌های [[تجاری]] از [[اهداف]] [[اقتصادی]] [[دولت]] به شمار می‌آید و به منظور تحقق این [[هدف]]، [[دولتمردان]] در کشورهای در حال توسعه به دنبال [[انتخاب]] [[استراتژی‌ها]] و راهکارهایی هستند که [[اقتصاد]] ملی این کشورها را هر چه بیشتر در جهت «به خود متکی شدن» سوق دهند<ref>احمدی، علی محمد، راهبرد امام خمینی در عرصه اقتصاد، رهایی از اقتصاد وابسته، پایگاه اطلاع‌رسانی جماران http://jamaran.ir/fa/NewsContent-id_۱۵۲۰۸.aspx</ref>.


[[امام خمینی]] مبتنی بر [[هستی‌شناختی]]، [[انسان‌شناختی]] و شناخت‌شناختی [[اسلامی]] راه توسعه [[کشور]]، استقلال اقتصادی و خودکفایی را اتکا بر نیروهای داخلی عنوان می‌کرد و لذا وجود عناصری چون [[باور]] به [[استقلال]] و [[اعتماد به نفس]] را شرط اساسی تحقق این امر می‌دانست. در چارچوب اندیشه‌های اقتصادی [[حضرت]] [[امام]]، بر استقلال اقتصادی به عنوان یک [[ضرورت]] تاکید شده تا آنجا که ایشان دستیابی به استقلال اقتصادی حتی با [[تحمل]] هزینه [[اجتماعی]] [[محاصره اقتصادی]] را سودمند می‌دانند<ref>صحیفه امام، ج۱۴، ص۱۱۵ و ۱۱۶.</ref>.
[[امام خمینی]] مبتنی بر [[هستی‌شناختی]]، [[انسان‌شناختی]] و شناخت‌شناختی [[اسلامی]] راه توسعه [[کشور]]، استقلال اقتصادی و خودکفایی را اتکا بر نیروهای داخلی عنوان می‌کرد و لذا وجود عناصری چون [[باور]] به [[استقلال]] و [[اعتماد به نفس]] را شرط اساسی تحقق این امر می‌دانست. در چارچوب اندیشه‌های اقتصادی [[حضرت]] [[امام]]، بر استقلال اقتصادی به عنوان یک [[ضرورت]] تاکید شده تا آنجا که ایشان دستیابی به استقلال اقتصادی حتی با [[تحمل]] هزینه [[اجتماعی]] [[محاصره اقتصادی]] را سودمند می‌دانند<ref>صحیفه امام، ج۱۴، ص۱۱۵ و ۱۱۶.</ref>.
در مورد ضرورت استقلال اقتصادی از فحوای [[کلام امام]] می‌توان دریافت که این ضرورت برای ایشان تا آنجا حائز اهمیت است که [[استقلال کشور]] را [[نجات]] کشور در تمام زمینه‌ها به ویژه در عرصه‌های اقتصادی و صنعتی می‌دانند<ref>صحیفه امام، ج۱۴، ص۲۴۶.</ref>؛ و به دور از هر نوع [[تعارف]] عنوان می‌کنند که حتی حاضر هستند دست و بازوی همه کسانی که بی‌ادعا و مخلصانه در صدد استقلال و خودکفایی کشورند را ببوسند<ref>میدان، ج۲۱، ص۲۳۳.</ref>.
در مورد ضرورت استقلال اقتصادی از فحوای [[کلام امام]] می‌توان دریافت که این ضرورت برای ایشان تا آنجا حائز اهمیت است که [[استقلال کشور]] را [[نجات]] کشور در تمام زمینه‌ها به ویژه در عرصه‌های اقتصادی و صنعتی می‌دانند<ref>صحیفه امام، ج۱۴، ص۲۴۶.</ref>؛ و به دور از هر نوع [[تعارف]] عنوان می‌کنند که حتی حاضر هستند دست و بازوی همه کسانی که بی‌ادعا و مخلصانه در صدد استقلال و خودکفایی کشورند را ببوسند<ref>میدان، ج۲۱، ص۲۳۳.</ref>.


بسیاری از نظریه‌پردازان معاصر توسعه، [[رشد]] درون‌زا و رویکردهای مبنی بر خوداتکایی برای توسعه و [[تجارت]] را توصیه می‌کنند. تجربه [[تاریخی]] بسیاری از [[ملل]] حکایت از [[موفقیت]] جوامعی دارد که فرایند رشد و [[توسعه اقتصادی]] را با اتکا به توانایی‌ها و استعدادهای داخلی به پیش برده‌اند. این مهم به طور شفاف در [[افکار]] و اندیشه‌های اقتصادی حضرت امام به چشم می‌خورد؛ به ویژه اینکه آن حضرت اتکا به نیروهای داخلی، بهره‌گیری از توان متخصصان بومی و ایجاد فضای لازم برای رشد استعدادهای ملی را به عنوان اصلی‌ترین عنصر [[رشد]] و [[توسعه اقتصادی]] [[کشور]] مورد توجه قرار می‌دهند. در واقع [[امام]] [[استقلال اقتصادی]] و خودکفایی را به منزله انزوای [[تجاری]] و [[قطع رابطه]] با سایر دول در عرصه [[اقتصادی]] قلمداد نمی‌کند، بلکه حضور فعال در عرصه بین الملل همراه با تنوع [[تولید]] در بخش‌های مختلف اقتصادی را مد نظر دارد.
بسیاری از نظریه‌پردازان معاصر توسعه، [[رشد]] درون‌زا و رویکردهای مبنی بر خوداتکایی برای توسعه و [[تجارت]] را توصیه می‌کنند. تجربه [[تاریخی]] بسیاری از [[ملل]] حکایت از [[موفقیت]] جوامعی دارد که فرایند رشد و [[توسعه اقتصادی]] را با اتکا به توانایی‌ها و استعدادهای داخلی به پیش برده‌اند. این مهم به طور شفاف در [[افکار]] و اندیشه‌های اقتصادی حضرت امام به چشم می‌خورد؛ به ویژه اینکه آن حضرت اتکا به نیروهای داخلی، بهره‌گیری از توان متخصصان بومی و ایجاد فضای لازم برای رشد استعدادهای ملی را به عنوان اصلی‌ترین عنصر [[رشد]] و [[توسعه اقتصادی]] [[کشور]] مورد توجه قرار می‌دهند. در واقع [[امام]] استقلال اقتصادی و خودکفایی را به منزله انزوای [[تجاری]] و [[قطع رابطه]] با سایر دول در عرصه [[اقتصادی]] قلمداد نمی‌کند، بلکه حضور فعال در عرصه بین الملل همراه با تنوع [[تولید]] در بخش‌های مختلف اقتصادی را مد نظر دارد.


نهایتاً اینکه [[امام خمینی]] تحریم‌ها و [[محاصره اقتصادی]] را عامل مؤثری در دستیابی به خودکفایی، استقلال اقتصادی و تلاش در [[رهایی]] از [[وابستگی]] دانسته و هدیه‌ای می‌داند که [[مردم]] را وا می‌دارد تا مایحتاج خود را تأمین کنند و امیدی به کشورهای غربی نداشته باشند. بر این اساس ایشان اهداف کلی برنامه‌های توسعه و نوسازی کشور را بدین مضمون بیان می‌کنند:
نهایتاً اینکه [[امام خمینی]] تحریم‌ها و [[محاصره اقتصادی]] را عامل مؤثری در دستیابی به خودکفایی، استقلال اقتصادی و تلاش در [[رهایی]] از [[وابستگی]] دانسته و هدیه‌ای می‌داند که [[مردم]] را وا می‌دارد تا مایحتاج خود را تأمین کنند و امیدی به کشورهای غربی نداشته باشند. بر این اساس ایشان اهداف کلی برنامه‌های توسعه و نوسازی کشور را بدین مضمون بیان می‌کنند:
۷۲٬۲۶۷

ویرایش