حاجب بن زرارة بن عدس: تفاوت میان نسخه‌ها

اگرچه بر پایه برخی گزارش‌ها او در [[وفد]] بنو تمیم به حضور [[رسول خدا]]{{صل}} رسید و از سوی [[حضرت]] [[مأمور]] جمع آوری [[زکات]] [[بنوتمیم]] شد<ref>ر.ک: ابن اثیر، اسد الغابه، ج۲، ص۲۸۷؛ ابن حجر، الاصابه، ج۳، ص۳۴۹؛ زرکلی، خیرالدین ، الأعلام ، ج۲، ص۱۵۳.</ref> و نیز [[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۶۵۶.</ref> در بخش اول کتابش ([[صحابه]]) از وی یاد کرده است، اما این مطلب به چند دلیل بسیار بعید به نظر می‌رسد؛ دلیل نخست: بیشتر صحابه نگاران قبل از ابن حجر، اشاره‌ای به [[صحابی]] بودن او نکرده‌اند. دوم اینکه، از ماجرای جنگ جبله چنین بر می‌آید که حاجب ریاست و جایگاه خوبی داشته و با توجه به [[فرهنگ]] بزرگ سالار عرب در آن [[زمان]]، می‌‌توان گفت؛ سن حاجب بیش از سی یا چهل سال بوده که بر این اساس، در هنگام وفد بنو تمیم (سال نهم)، بیشتر از صد سال [[عمر]] کرده که بعید به نظر می‌رسد. دلیل سوم اینکه بیشتر منابع در شرح حال وی به حادثه مشهوری پرداخته‌اند که خلاصه‌اش چنین است: وقتی [[قبیله]] [[مضر]] [[دعوت پیامبر]] را نپذیرفتند، [[رسول خدا]]{{صل}} آنان را [[نفرین]] کرد، از این رو باران نیامد و [[قحطی]] [[حاکم]] شد. در این [[زمان]] حاجب برای [[نجات]] [[قوم]] خویش از قحطی نزد کسری رفت و از او درخواست کمک کرد. کسری در ابتدا [[امتناع]] کرد و از حاجب وثیقه‌ای خواست که حاجب کمان خود را گرو گذاشت تا در مقابل هدیه فراوانی بگیرد و [[اطمینان]] داد به [[عهد]] خود [[وفا]] می‌کند که کسری پذیرفت. پس از مدتی با دعای رسول خدا{{صل}} [[باران]] نازل شد و قحطی برطرف گردید. در این ماجرا حاجب درگذشت و فرزندش [[عطارد بن حاجب بن زرارة بن عدس|عطارد]] نزد کسری رفت و کمان را گرفت که این کمان به عنوان سند [[افتخار]] نزد [[فرزندان]] حاجب باقی ماند<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ج۱۲، ص۲۰؛ حلبی، علی بن برهان الدین، السیرة الحلبیه، ج۱، ص۱۴.</ref>. با توجه به اینکه این داستان هنگام [[جنگ]] [[ذی قار]] در [[سال دوم هجری]] رخ داده است<ref>ر.ک: مسعودی، علی بن الحسین، التنبیه والاشراف، ص۲۰۹.</ref>، و نیز [[مرگ]] حاجب، چگونه می‌‌توان گفت وی در [[وفد]] [[بنوتمیم]] (سال نهم) حضور داشته است. همچنین در روایتی از [[امام سجاد]] در باب قضای [[دین]]، آن [[حضرت]] به این داستان اشاره نموده و حاجب را کافری دانسته که به عهد خود وفا کرده است<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۲، ص۵۶؛ ابن شهرآشوب، محمد بن علی، مناقب آل ابی طالب، ج۳، ص۲۷۴.</ref>. بنابراین، نمی‌توان گفت حاجب در هنگام این حادثه [[مسلمان]] بوده است. افزون بر این مطالبی که بیان شد، کسی که در وفد [[بنو تمیم]] [[ریاست]] قومش را بر عهده داشت و ب حضور رسول خدا{{صل}} رسید فرزند حاجب به نام طارد است<ref>ر.ک: مدخل عطار دبن حاجب.</ref>.