تاریخ‌گذاری قرآن در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'غالب' به 'غالب'
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۲) |
جز (جایگزینی متن - 'غالب' به 'غالب') |
||
| خط ۱۰۰: | خط ۱۰۰: | ||
ناکافی بودن اطلاعات یا [[ناسازگاری]] پاره‌ای از آنها با همدیگر، موجب شده است، تاریخ‌گذاری دقیق و مطمئن قرآن میسور نگردد. برخی از دشواریهای تاریخ‌گذاری قرآن نظیر اندک بودن تصریحات یا اشارات [[قوی]] قرآن به رخدادهای زمانمند، محل [[تأمل]] بودن [[روایات]] ترتیب [[نزول]]، و [[ضعف]] اغلب روایات [[اسباب نزول]] پیش‌تر بیان شد. افزون بر آنها برخی [[مشکلات]] دیگری نیز هست که مهم‌ترین آنها بررسی می‌شود؛ مانند ناکافی بودن‌اطلاعات یا ناسازگاری آنها در موضوعات دیگری‌نیز نظیر چگونگی تقویم [[جاهلی]]، [[تاریخ]] [[بعثت]] پیامبر اسلام{{صل}}، سنّ آن [[حضرت]] به هنگام [[بعثت]] و [[وفات]]، تاریخ شروع [[نزول قرآن]]، مدت نزول قرآن، فواصل میان وحیها، کمیّت وحیهای نازل شده در هر بار و نحوه جایگذاری آیات در [[سوره‌ها]]. | ناکافی بودن اطلاعات یا [[ناسازگاری]] پاره‌ای از آنها با همدیگر، موجب شده است، تاریخ‌گذاری دقیق و مطمئن قرآن میسور نگردد. برخی از دشواریهای تاریخ‌گذاری قرآن نظیر اندک بودن تصریحات یا اشارات [[قوی]] قرآن به رخدادهای زمانمند، محل [[تأمل]] بودن [[روایات]] ترتیب [[نزول]]، و [[ضعف]] اغلب روایات [[اسباب نزول]] پیش‌تر بیان شد. افزون بر آنها برخی [[مشکلات]] دیگری نیز هست که مهم‌ترین آنها بررسی می‌شود؛ مانند ناکافی بودن‌اطلاعات یا ناسازگاری آنها در موضوعات دیگری‌نیز نظیر چگونگی تقویم [[جاهلی]]، [[تاریخ]] [[بعثت]] پیامبر اسلام{{صل}}، سنّ آن [[حضرت]] به هنگام [[بعثت]] و [[وفات]]، تاریخ شروع [[نزول قرآن]]، مدت نزول قرآن، فواصل میان وحیها، کمیّت وحیهای نازل شده در هر بار و نحوه جایگذاری آیات در [[سوره‌ها]]. | ||
در تاریخ‌گذاری قرآن آگاهی‌از سنّ پیامبر اسلام{{صل}} به هنگام بعثت و [[رحلت]] اهمیت دارد، چون بر اساس آن طول دوران [[نزول وحی]]، مشخص می‌شود. در زمینه سنّ آن حضرت در [[زمان]] بعثت دو قول مهم یعنی ۴۰ و ۴۳ سالگی <ref>تاریخ طبری، ج۲، ص۴۱، ۴۳، ۱۰۷، ۱۱۰؛ بحارالانوار، ج۱۵، ص۲۸۱؛ ج۱۸، ص۲۰۴؛ فتح الباری، ج۱، ص۲۶.</ref> و نیز درباره سن آن حضرت به هنگام رحلت سه قول ۶۰، ۶۳ و ۶۵ سالگی <ref>انساب الاشراف، ج۱، ص۲۵۷؛ تاریخ طبری، ج۲، ص۲۴۰ـ۲۴۱.</ref> وجود دارد؛ اما | در تاریخ‌گذاری قرآن آگاهی‌از سنّ پیامبر اسلام{{صل}} به هنگام بعثت و [[رحلت]] اهمیت دارد، چون بر اساس آن طول دوران [[نزول وحی]]، مشخص می‌شود. در زمینه سنّ آن حضرت در [[زمان]] بعثت دو قول مهم یعنی ۴۰ و ۴۳ سالگی <ref>تاریخ طبری، ج۲، ص۴۱، ۴۳، ۱۰۷، ۱۱۰؛ بحارالانوار، ج۱۵، ص۲۸۱؛ ج۱۸، ص۲۰۴؛ فتح الباری، ج۱، ص۲۶.</ref> و نیز درباره سن آن حضرت به هنگام رحلت سه قول ۶۰، ۶۳ و ۶۵ سالگی <ref>انساب الاشراف، ج۱، ص۲۵۷؛ تاریخ طبری، ج۲، ص۲۴۰ـ۲۴۱.</ref> وجود دارد؛ اما غالب روایات سنّ ۴۰ را برای بعثت و سنّ ۶۳را برای رحلت آن حضرت نشان می‌دهند که طبیعتاً همین روایات ترجیح داده می‌شوند و به موجب آن مدت [[رسالت]] پیامبر اکرم{{صل}} ۲۳ سال بوده‌است. | ||
برای تاریخ‌گذاری قرآن [[آگاهی]] از ماه [[آغاز بعثت]] نیز مهم است. در این خصوص سه قول [[ربیع‌الاول]]، [[رمضان]] و [[رجب]] وجود دارد؛ اما غالب روایات حاکی از این است که آن حضرت در ۲۷ رجب به [[پیامبری]] برانگیخته شده است.<ref>بحارالانوار، ج۱۸، ص۱۸۹، ۲۰۴؛ ج۹۴، ص۳۵، ۳۷، ۵۱؛ مستدرک الوسائل، ج۶، ص۲۸۹ ـ ۲۹۱؛ ج۷، ص۵۱۸ ـ ۵۱۹؛ وسائل الشیعه، ج۱۰، ص۴۴۷؛ ج۸، ص۱۱۱.</ref> درباره اینکه آیا از همان [[آغاز بعثت]] [[قرآن]] نازل می‌شد یا میان [[مبعث]] و آغاز [[نزول قرآن]] فاصله شده است، [[اختلاف]] نظر وجود دارد. جمع میان روایاتی که مبعث را ۲۷ [[رجب]] شمرده، با [[آیات]] و روایاتی که آغاز [[نزول]] را [[شب قدر]] [[ماه رمضان]] گزارش می‌کنند،<ref>جامع البیان، ج۲، ص۱۹۶؛ ج۳۰، ص۳۲۷؛ نورالثقلین، ج۱، ص۱۶۷؛ ج۴، ص۶۲۴؛ ج۵، ص۶۲۵؛ وسایل الشیعه، ج۱۰، ص۳۵۱.</ref> این‌گونه خواهد بود که میان مبعث و آغاز نزول قرآن فاصله شده است؛ اما به طور قطع این فاصله بعید است که از حدود دو ماه [[تجاوز]] کند و مثلا به یک، دو یا سه سال برسد، چون طبق [[روایات]] [[اسباب نزول]]، [[سوره]] [[حِجْر]] پس از سه سال [[دعوت پنهانی]] نازل شده است <ref>درآمدی بر تاریخ گذاری قرآن، ص۲۲۱.</ref> و این [[سوره]] براساس روایات ترتیب نزول پنجاه و چهارمین سوره نازل شده از ۸۶ سوره نازل شده در [[مکه]] است <ref> مجمع البیان، ج۱۰، ص۶۱۳.</ref> و دور از [[ذهن]] می‌نماید که ۵۴ سوره از آن طی یک یا دو سال نازل شده باشند و ۳۲ سوره دیگر طی ۱۱ یا ۱۲ سال دیگر نزول یافته باشند. به نظر می‌رسد، پیامبر اسلام{{صل}} در ۲۷ رجب [[سال اول بعثت]] به [[پیامبری]] [[مبعوث]] شد. سپس در شب قدر ماه رمضان همان سال، قرآن بر آن [[حضرت]] آغاز به نزول‌کرد. | برای تاریخ‌گذاری قرآن [[آگاهی]] از ماه [[آغاز بعثت]] نیز مهم است. در این خصوص سه قول [[ربیع‌الاول]]، [[رمضان]] و [[رجب]] وجود دارد؛ اما غالب روایات حاکی از این است که آن حضرت در ۲۷ رجب به [[پیامبری]] برانگیخته شده است.<ref>بحارالانوار، ج۱۸، ص۱۸۹، ۲۰۴؛ ج۹۴، ص۳۵، ۳۷، ۵۱؛ مستدرک الوسائل، ج۶، ص۲۸۹ ـ ۲۹۱؛ ج۷، ص۵۱۸ ـ ۵۱۹؛ وسائل الشیعه، ج۱۰، ص۴۴۷؛ ج۸، ص۱۱۱.</ref> درباره اینکه آیا از همان [[آغاز بعثت]] [[قرآن]] نازل می‌شد یا میان [[مبعث]] و آغاز [[نزول قرآن]] فاصله شده است، [[اختلاف]] نظر وجود دارد. جمع میان روایاتی که مبعث را ۲۷ [[رجب]] شمرده، با [[آیات]] و روایاتی که آغاز [[نزول]] را [[شب قدر]] [[ماه رمضان]] گزارش می‌کنند،<ref>جامع البیان، ج۲، ص۱۹۶؛ ج۳۰، ص۳۲۷؛ نورالثقلین، ج۱، ص۱۶۷؛ ج۴، ص۶۲۴؛ ج۵، ص۶۲۵؛ وسایل الشیعه، ج۱۰، ص۳۵۱.</ref> این‌گونه خواهد بود که میان مبعث و آغاز نزول قرآن فاصله شده است؛ اما به طور قطع این فاصله بعید است که از حدود دو ماه [[تجاوز]] کند و مثلا به یک، دو یا سه سال برسد، چون طبق [[روایات]] [[اسباب نزول]]، [[سوره]] [[حِجْر]] پس از سه سال [[دعوت پنهانی]] نازل شده است <ref>درآمدی بر تاریخ گذاری قرآن، ص۲۲۱.</ref> و این [[سوره]] براساس روایات ترتیب نزول پنجاه و چهارمین سوره نازل شده از ۸۶ سوره نازل شده در [[مکه]] است <ref> مجمع البیان، ج۱۰، ص۶۱۳.</ref> و دور از [[ذهن]] می‌نماید که ۵۴ سوره از آن طی یک یا دو سال نازل شده باشند و ۳۲ سوره دیگر طی ۱۱ یا ۱۲ سال دیگر نزول یافته باشند. به نظر می‌رسد، پیامبر اسلام{{صل}} در ۲۷ رجب [[سال اول بعثت]] به [[پیامبری]] [[مبعوث]] شد. سپس در شب قدر ماه رمضان همان سال، قرآن بر آن [[حضرت]] آغاز به نزول‌کرد. | ||