وحی در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

:'''ج. ترتیل''': بیان کردن سخن منظم، پایدار و همراه با فاصله را گویند و نیز هرگاه سخنی پایدار به‌ راحتی بیان شود آن را ترتیل گویند. [[پیامبر اکرم]] در معنای ترتیل، چنین فرمودند"حروف و کلمات آن را به‌روشنی ادا کن؛ نه همچون ذرات شن آن را پراکنده کن و نه آن را همچون شعر پشت سرهم بخوان چون به شگفتی‌های قرآن رسیدید توقف کنید". علت کاربرد واژه‌های قرائت، تلاوت و ترتیل، برخورداری [[وحی]] از کلمات، حروف، نظم و ترتیب و جدا کردن یا بیان منظم کلمات و حروف می‌باشد. پس خود [[پیامبر]] معانی قرآن را به الفاظ تبدیل نکرده است <ref> [[حسین علوی مهر|علوی مهر، حسین]]، [[مسئله وحی و پاسخ به شبهات آن (کتاب)|مسئله وحی و پاسخ به شبهات آن]]، ص ۵۹ و ۶۰.</ref>.

*توجه به حوزه‌های کاربرد [[وحی]] ما را در تلقی درست از [[وحی]] کمک می‌کند.

*در یک تقسیم [[وحی]] در انواع زیر به کار رفته است:

:#خداوند به زمین [[الهام]] کرد؛

:#خداوند به زمین اجازه داد؛