خطبه‌های نهج البلاغه: تفاوت میان نسخه‌ها

| مداخل مرتبط = [[نهج البلاغه در  تاریخ اسلامی]] - [[نهج البلاغه در کلام اسلامی]]

* [[شریف رضی]] با سلیقه خود و البته با در نظر گرفتن برخی ضرورت‌ها [[متن نهج البلاغه]] را تنظیم کرده است. در این بین، برخی خطبه‌های نهج البلاغه در طول [[تاریخ]]، بیشتر مورد توجه و کنکاش [[دانشمندان]] قرار گرفته است. از آن جمله است<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 845.</ref>:

# [[خطبه اول در نهج البلاغه]] که از آن با عنوان [[خطبه]] توحیدیه یاد می‌کنند. این [[خطبه]] دربردارنده نکته‌های دقیق [[توحیدی]] است<ref>نک: خطبه ۱</ref><ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 845.</ref>

# [[خطبه سوم در نهج البلاغه|خطبه سوم نهج البلاغه]] ([[خطبه شقشقیه]]): این [[خطبه]] از معروف‌ترین خطبه‌های نهج البلاغه و دردنامه [[امام]] و گویای گله‌های اوست. در این [[خطبه امام]] به رمزگشایی از آنچه بعد از [[رحلت پیامبر اکرم]] {{صل}} رخ داد، می‌پردازد و شکایت خود را از [[غاصبان خلافت]] ابراز می‌دارد. هم‌چنین برخی از ویژگی‌های [[خلفا]] را بیان می‌کند<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 845.</ref>

# [[خطبه ۲۷ نهج البلاغه]] معروف به [[خطبه جهادیه]]، یکی از مشهورترین خطبه‌های [[امام]] است که بسیاری از مورخان و [[محدثان]] آن را [[روایت]] کرده‌اند<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 845.</ref>

# [[خطبه ۸۲ نهج البلاغه]] (غراء): [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} در این [[خطبه]]، موضوع [[انسان]] و رابطه او با [[خدا]] را از ابعاد گوناگون مورد توجه قرار داده است<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 845.</ref>

# [[خطبه ۹۰ نهج البلاغه]] ([[خطبه اشباح]]): این [[خطبه]] به‌طورکلی موضوع [[توحید]] را مورد توجه قرار داده است<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 845.</ref>

# [[خطبه ۱۸۴ نهج البلاغه]] ([[خطبه]] [[متقین]]): [[امام]] در بیانی مفصل به توصیف ویژگی‌های مردان [[خدا]] پرداخته‌اند. در این [[خطبه]] حدود پنجاه صفت برای پرهیزگاران به شیواترین الفاظ و دقیق‌ترین بیان، ذکر شده است<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 845.</ref>

# [[خطبه ۱۹۳ نهج البلاغه]] : سوگ‌نامه و دردنامه [[امام]] {{ع}} در سوگ از دست دادن [[همسر]] خویش، [[حضرت فاطمه زهرا]] {{س}}، است<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 845.</ref>