صرف در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

صرف در فقه سیاسی (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۴۰

۱۵ بایت حذف‌شده ، ‏۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲

جز

وظیفهٔ شمارهٔ ۵

دیداریویکی‌متن

HeydariBot

۱۱۸٬۲۸۱

ویرایش

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-{{امامت}}
 {{مدخل مرتبط
 | موضوع مرتبط = صرف
@@ خط ۱۵: / خط ۱۴: @@
 #گونه‌ به‌ گونه‌ شدن و تبدیل مکانی: {{متن قرآن|تَصْرِيفِ الرِّيَاحِ وَالسَّحَابِ الْمُسَخَّرِ بَيْنَ السَّمَا}}<ref>«در گرداندن بادها و ابر فرمانبردار میان آسمان و زمین، برای گروهی که خرد می‌ورزند نشانه‌هاست» سوره بقره، آیه ۱۶۴.</ref>.
 #تبدیل از حالتی به حالت دیگر: {{متن قرآن|أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ يُجَادِلُونَ فِي آيَاتِ اللَّهِ أَنَّى يُصْرَفُونَ}}<ref>«آیا در کار کسانی که در آیات خداوند چالش می‌ورزند نیندیشیده‌ای که چگونه (از حق) بازگردانده می‌شوند؟» سوره غافر، آیه ۶۹.</ref>.
-#[[تحول]] از عقیده‌ای به [[عقیده]] دیگر: {{متن قرآن|صَرَفَ اللَّهُ قُلُوبَهُمْ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَا يَفْقَهُونَ}}<ref>«خداوند دل‌هاشان را بگرداند که آنان گروهی هستند که درنمی‌یابند» سوره توبه، آیه ۱۲۷.</ref>.
+# [[تحول]] از عقیده‌ای به [[عقیده]] دیگر: {{متن قرآن|صَرَفَ اللَّهُ قُلُوبَهُمْ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَا يَفْقَهُونَ}}<ref>«خداوند دل‌هاشان را بگرداند که آنان گروهی هستند که درنمی‌یابند» سوره توبه، آیه ۱۲۷.</ref>.
-#[[تمایل]] (جذب‌ کردن) شخص خارجی: {{متن قرآن|وَإِذْ صَرَفْنَا إِلَيْكَ نَفَرًا مِنَ الْجِنِّ}}<ref>«آنگاه چون به پایان آمد به سوی قوم خود بازگشتند در حالی که (آنان را) بیم می‌دادند» سوره احقاف، آیه ۲۹.</ref>.
+# [[تمایل]] (جذب‌ کردن) شخص خارجی: {{متن قرآن|وَإِذْ صَرَفْنَا إِلَيْكَ نَفَرًا مِنَ الْجِنِّ}}<ref>«آنگاه چون به پایان آمد به سوی قوم خود بازگشتند در حالی که (آنان را) بیم می‌دادند» سوره احقاف، آیه ۲۹.</ref>.
 #گونه‌ به‌ گونه‌ شدن [[آیات قرآنی]]: {{متن قرآن|انْظُرْ كَيْفَ نُصَرِّفُ الْآيَاتِ}}<ref>«بنگر چگونه ما آیات (خود) را گوناگون می‌آوریم باز هم آنان رو می‌گردانند» سوره انعام، آیه ۴۶.</ref>.
 #گردانیدن (دور کردن) [[عذاب]]: {{متن قرآن|رَبَّنَا اصْرِفْ عَنَّا عَذَابَ جَهَنَّمَ}}<ref>«پروردگارا! عذاب دوزخ را از ما بگردان که عذاب آن همیشگی است» سوره فرقان، آیه ۶۵.</ref>.<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۶، ص۲۳۲.</ref>
-[[خداوند تعالی]] [[سوء]] و [[شرّ]] را در [[دنیا]] و [[آخرت]] از [[بندگان]] [[برگزیده]] خود می‌گرداند و دور می‌کند. نمونه دفع [[شرّ]] و [[بدی]] در [[دنیا]] {{متن قرآن|كَذَلِكَ لِنَصْرِفَ عَنْهُ السُّوءَ وَالْفَحْشَاءَ}}<ref>«  بدین گونه (بر آن بودیم) تا از او زشتی و پلیدکاری را بگردانیم » سوره یوسف، آیه ۲۴.</ref>؛ مثال دفع [[عذاب]] اُخروی: {{متن قرآن|مَنْ يُصْرَفْ عَنْهُ يَوْمَئِذٍ فَقَدْ رَحِمَهُ وَذَلِكَ الْفَوْزُ الْمُبِينُ}}<ref>«هر کس که عذاب را در چنین روزی از سر وی گذرانده باشند بی‌گمان (خداوند) به او رحم کرده است و رستگاری روشن این است» سوره انعام، آیه ۱۶.</ref>.
+[[خداوند تعالی]] [[سوء]] و [[شرّ]] را در [[دنیا]] و [[آخرت]] از [[بندگان]] [[برگزیده]] خود می‌گرداند و دور می‌کند. نمونه دفع [[شرّ]] و [[بدی]] در [[دنیا]] {{متن قرآن|كَذَلِكَ لِنَصْرِفَ عَنْهُ السُّوءَ وَالْفَحْشَاءَ}}<ref>« بدین گونه (بر آن بودیم) تا از او زشتی و پلیدکاری را بگردانیم» سوره یوسف، آیه ۲۴.</ref>؛ مثال دفع [[عذاب]] اُخروی: {{متن قرآن|مَنْ يُصْرَفْ عَنْهُ يَوْمَئِذٍ فَقَدْ رَحِمَهُ وَذَلِكَ الْفَوْزُ الْمُبِينُ}}<ref>«هر کس که عذاب را در چنین روزی از سر وی گذرانده باشند بی‌گمان (خداوند) به او رحم کرده است و رستگاری روشن این است» سوره انعام، آیه ۱۶.</ref>.
 [[خدای تعالی]] در [[کتاب وحی]] خود برای بازداشتن [[سوء]] و [[فحشا]] از [[بندگان]] خود و همچنین بازداشتن آنان از [[گمراهی]] و [[ضلالت]] در [[دنیا]]، [[آیات]] بسیاری نازل کرده است که [[امامان]] و [[رهبران]] [[حق]] در [[جامعه الهی]] به [[تبعیت]] از این [[سنت الهی]] باید در هر دو بُعد ([[مادّی]] و [[معنوی]]) در [[دنیا]] [[مردم]] را از "[[سوء]] و [[فحشا]]" و "[[ضلالت]] و [[گمراهی]]" دور کنند.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۳۹۰-۳۹۲.</ref>