کشف و شهود: تفاوت میان نسخهها
جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۵
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\[\[(.*)\]\](.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\>\n\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\>\n\n' به '{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = $2 | عنوان مدخل = $4 | مداخل مرتبط = $6 | پرسش مرتبط = }} ') |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = علم معصوم | | موضوع مرتبط = علم معصوم | ||
خط ۱۰: | خط ۹: | ||
==معناشناسی کشف و شهود== | ==معناشناسی کشف و شهود== | ||
آشکار شدن آنچه [[نهان]] است و مشاهده [[جهان غیب]] و [[ناپیدا]]. معنی این اصطلاح [[عرفانی]] آن است که [[انسان]] به مرتبهای از [[ایمان]] و [[یقین]] و [[معرفت]] برسد که پردهها از برابر چشمش کنار رود و حقایق را ببیند و از [[باطن]] اشخاص و اشیاء باخبر باشد. در دنیای عادی، چشم ما و [[درک]] ما [[امور غیبی]] و پشت پرده را نمیبیند. اما گاهی کسی در اثر صفای [[باطن]] و [[تقرب به خدا]] به مرتبهای میرسد که [[عوالم غیب]] برای او [[کشف]] میشود. به این حالت "[[مکاشفه]]" هم گفته میشود<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[ فرهنگنامه دینی (کتاب)|فرهنگنامه دینی]].</ref>. | آشکار شدن آنچه [[نهان]] است و مشاهده [[جهان غیب]] و [[ناپیدا]]. معنی این اصطلاح [[عرفانی]] آن است که [[انسان]] به مرتبهای از [[ایمان]] و [[یقین]] و [[معرفت]] برسد که پردهها از برابر چشمش کنار رود و حقایق را ببیند و از [[باطن]] اشخاص و اشیاء باخبر باشد. در دنیای عادی، چشم ما و [[درک]] ما [[امور غیبی]] و پشت پرده را نمیبیند. اما گاهی کسی در اثر صفای [[باطن]] و [[تقرب به خدا]] به مرتبهای میرسد که [[عوالم غیب]] برای او [[کشف]] میشود. به این حالت "[[مکاشفه]]" هم گفته میشود<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگنامه دینی (کتاب)|فرهنگنامه دینی]].</ref>. | ||
مراد از "شهود" آن است که افرادی بتوانند فراتر از قلمرو حواس، حقایقی از [[جهان غیب]] را با قلب خود [[مشاهده]] کنند که دیگران [[قادر]] به دیدن آنها نیستند، این مشاهده، همان چیزی است که در مباحث [[عرفانی]] از آن به شهود یاد میشود. برخی در تعریف شهود گفته اند: "[[علمی]] است که [[خداوند]] به [[پیامبر]]{{صل}} [[عطا]] فرموده است و بر خلاف ریاضیات و [[منطق]]، بیتحقیق و [[اجتهاد]] و قرائت و [[کتابت]] و [[صناعت]] کسب شده و به گذشت [[زمان]] [[نیازمند]] نیست. این [[علم]] بنا به [[مشیت خداوند]]، از طریق [[تزکیه]] و [[اشراق]] نفس حاصل میشود و با [[توفیق]] و [[حمایت]] و [[الهام]] و [[رسالات]] [[الهی]]، به [[حقیقت]] نائل میشود"<ref>علیرضا مسجد جامعی، پژوهشی در معارف امامیه، ج ۲، ص ۶۷۵.</ref>. [[راه]] شهود که طریقهای ربّانی و الهی است، مخصوص افرادی است که دارای [[روحی]] صاف و صیقلی یافته و [[پاک]] و [[مطهر]] میباشند. در این طریق "معلّم"، خداست و "متعلّم"، ولیِّ بر [[حقّ]] [[خدا]]؛ یعنی پیامبر یا [[امام]] و "علم" از محضر [[ربوبی]] و نزد خداوند اخذ میشود. از این رو، به آن "[[علم لدنّی]]" میگویند. این علم بیواسطه بشری، به انسانِ کامل اعطا میشود<ref>ر.ک: [[سید علی هاشمی (زاده ۱۳۵۲)|هاشمی، سید علی]]، [[شهود یکی از روشهای علمآموزی ائمه (مقاله)|شهود یکی از روشهای علمآموزی ائمه]]، فصلنامه تحقیقات کلامی، ش ۷، ص ۸۸۱؛ [[منصف علی مطهری|مطهری، منصف علی]]، [[علم ائمه از نظر عقل و نقل (پایاننامه)|علم ائمه از نظر عقل و نقل]]؛ [[محمد اصغرینژاد|اصغرینژاد، محمد]]، [[پژوهش در علم پیامبر (مقاله)|پژوهش در علم پیامبر]]، ص ۷۱.</ref>. | مراد از "شهود" آن است که افرادی بتوانند فراتر از قلمرو حواس، حقایقی از [[جهان غیب]] را با قلب خود [[مشاهده]] کنند که دیگران [[قادر]] به دیدن آنها نیستند، این مشاهده، همان چیزی است که در مباحث [[عرفانی]] از آن به شهود یاد میشود. برخی در تعریف شهود گفته اند: "[[علمی]] است که [[خداوند]] به [[پیامبر]]{{صل}} [[عطا]] فرموده است و بر خلاف ریاضیات و [[منطق]]، بیتحقیق و [[اجتهاد]] و قرائت و [[کتابت]] و [[صناعت]] کسب شده و به گذشت [[زمان]] [[نیازمند]] نیست. این [[علم]] بنا به [[مشیت خداوند]]، از طریق [[تزکیه]] و [[اشراق]] نفس حاصل میشود و با [[توفیق]] و [[حمایت]] و [[الهام]] و [[رسالات]] [[الهی]]، به [[حقیقت]] نائل میشود"<ref>علیرضا مسجد جامعی، پژوهشی در معارف امامیه، ج ۲، ص ۶۷۵.</ref>. [[راه]] شهود که طریقهای ربّانی و الهی است، مخصوص افرادی است که دارای [[روحی]] صاف و صیقلی یافته و [[پاک]] و [[مطهر]] میباشند. در این طریق "معلّم"، خداست و "متعلّم"، ولیِّ بر [[حقّ]] [[خدا]]؛ یعنی پیامبر یا [[امام]] و "علم" از محضر [[ربوبی]] و نزد خداوند اخذ میشود. از این رو، به آن "[[علم لدنّی]]" میگویند. این علم بیواسطه بشری، به انسانِ کامل اعطا میشود<ref>ر.ک: [[سید علی هاشمی (زاده ۱۳۵۲)|هاشمی، سید علی]]، [[شهود یکی از روشهای علمآموزی ائمه (مقاله)|شهود یکی از روشهای علمآموزی ائمه]]، فصلنامه تحقیقات کلامی، ش ۷، ص ۸۸۱؛ [[منصف علی مطهری|مطهری، منصف علی]]، [[علم ائمه از نظر عقل و نقل (پایاننامه)|علم ائمه از نظر عقل و نقل]]؛ [[محمد اصغرینژاد|اصغرینژاد، محمد]]، [[پژوهش در علم پیامبر (مقاله)|پژوهش در علم پیامبر]]، ص ۷۱.</ref>. | ||
[[کشف]] و [[مکاشفه]]، از راه [[دل]] و غیر از راه حواس پنجگانه به دست میآید و [[حقیقت]] چنان بر او [[آشکار]] میشود که آنچه را دیگران با [[دلیل]] و [[برهان]] میپذیرند، او میبیند. اینکه [[حضرت علی]]{{ع}} فرموده است: اگر پرده کنار رود، چیزی بر یقینم افزوده نمیشود<ref>{{متن حدیث|لَوْ كُشِفَ الْغِطَاءُ مَا ازْدَدْتُ يَقِيناً}}</ref> نشان میدهد که وی پیوسته در حالت کشف و شهود بوده است و آنچه برای دیگران حالتِ [[غیب]] داشته، برای او [[شهود]] و مشهود بوده است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[ فرهنگنامه دینی (کتاب)|فرهنگنامه دینی]].</ref>. | [[کشف]] و [[مکاشفه]]، از راه [[دل]] و غیر از راه حواس پنجگانه به دست میآید و [[حقیقت]] چنان بر او [[آشکار]] میشود که آنچه را دیگران با [[دلیل]] و [[برهان]] میپذیرند، او میبیند. اینکه [[حضرت علی]]{{ع}} فرموده است: اگر پرده کنار رود، چیزی بر یقینم افزوده نمیشود<ref>{{متن حدیث|لَوْ كُشِفَ الْغِطَاءُ مَا ازْدَدْتُ يَقِيناً}}</ref> نشان میدهد که وی پیوسته در حالت کشف و شهود بوده است و آنچه برای دیگران حالتِ [[غیب]] داشته، برای او [[شهود]] و مشهود بوده است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگنامه دینی (کتاب)|فرهنگنامه دینی]].</ref>. | ||
==رابطۀ شهود و علم امام== | ==رابطۀ شهود و علم امام== | ||
خط ۲۸: | خط ۲۷: | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
{{ | {{مدخل وابسته}} | ||
* [[شهود امام]]؛ | * [[شهود امام]]؛ | ||
* [[شهود پیامبر]]؛ | * [[شهود پیامبر]]؛ | ||
خط ۳۹: | خط ۳۸: | ||
=='''[[:رده:آثار علم معصوم|منبعشناسی جامع علم معصوم]]'''== | =='''[[:رده:آثار علم معصوم|منبعشناسی جامع علم معصوم]]'''== | ||
{{ | {{منبع جامع}} | ||
* [[:رده:کتابشناسی کتابهای علم معصوم|کتابشناسی علم معصوم]]؛ | * [[:رده:کتابشناسی کتابهای علم معصوم|کتابشناسی علم معصوم]]؛ | ||
* [[:رده:مقالهشناسی مقالههای علم معصوم|مقالهشناسی علم معصوم]]؛ | * [[:رده:مقالهشناسی مقالههای علم معصوم|مقالهشناسی علم معصوم]]؛ | ||
خط ۵۶: | خط ۵۵: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: مدخل برگرفته از پرسمان]] | [[رده: مدخل برگرفته از پرسمان]] | ||
[[رده: مدخل برگرفته از پرسمان علم معصوم]] | [[رده: مدخل برگرفته از پرسمان علم معصوم]] | ||
[[رده:علم معصوم]] | [[رده:علم معصوم]] |