بحث:ابعاد فکری و اعتقادی انتظار فرج چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

::::::آقای '''[[محمد رضا حکیمی]]'''، در کتاب ''«[[خورشید مغرب (کتاب)|خورشید مغرب]]»'' در این‌باره گفته است:

:::::*«'''بُعد [[توحید]]:''' یکی از ابعاد مهم [[انتظار]]، که پیوسته باید مورد توجه باشد، بعد [[توحیدی]] آن است. [[انتظار]]، در ماهیت خود، [[انسان منتظر]] را متوجه مبدأ عالم، و خدای [[جهان]]، و سرچشمه همه هست‌ها و هستی‌ها می‌کند. [[انسان منتظر]]، همواره، [[چشم به راه]] فرجی است که به [[قدرت]] مطلقه الاهی تحقق خواهد یافت. [[منتظران]]، [[چشم به راه]] "[[مهدی]]" هستند. [[مهدی]] کیست؟ [[بنده]] [[خدا]]، و [[خلیفه]] [[خدا]]، و [[ولی خدا]] در [[زمین]]، که به [[قدرت خدا]] زنده است، و مشغول [[عبادت خدا]]، و [[غرق]] در [[خدا]]، و واسطه گرداندن اوضاع [[جهان]] است، و روزی به امر [[خدا]]، برای استقرار بخشیدن به [[دین خدا]]، و [[نجات]] [[جامعه بشری]]، ظاهر خواهد شد.

:::::*'''بُعد [[نبوت]]:''' بُعد دیگر [[انتظار]]، توجه به [[پیامبران]] و [[مکتب]] [[پیامبران]]، و [[تجدید عهد]] با آنان است، و همچنین توجه به [[مقام هدایت]] [[پیامبر اکرم]]{{صل}}. [[منتظران]]، [[چشم به راه]] کسی هستند که در او صفات و آثار [[پیامبران]] گرد آمده است، و هنگامی که ظاهر گردد، آن آثار در او دیده خواهد شد. هرکس [[دوست]] دارد [[آدم]]، و شیث، و [[نوح]]، و [[ابراهیم]]، و [[موسی]]، و [[عیسی]]، و [[داود]]، و [[سلیمان]]، و [[یوسف]]{{ع}} و... و [[محمد]]{{صل}} را ببیند، می‌تواند آنان را در "[[مهدی]]" ببیند. او می‌آید تا [[آرمان]] [[پیامبران]] را تحقق بخشد، و تا [[دین]] خدایی را بگستراند، و ندای [[توحید]] را به همه سوی ببرد.

::::::[[مهدی]]، از [[اهل بیت پیامبر]] است. او [[فرزند فاطمه]]{{س}}، و نواسه [[محمد]]{{صل}} است. او [[فرزند علی]]{{ع}} و [[حسین]]{{ع}} است. او دوازدهمین [[وصی]] و [[جانشین پیامبر]] است. چون ظاهر گردد، [[پرچم پیامبر]] را در دست گیرد، و به [[سنت پیامبر]] عمل کند. نخستین [[اصحاب]] او ۳۱۳ تن خواهند بود، به شماره [[اصحاب پیامبر]] در [[جنگ]] "[[بدر]]". [[پیامبر اکرم]]، از آمدن او خبر داده، و درباره او بسیار سخن گفته است. چون او [[آشکار]] گردد، [[دین]] جدش [[پیامبر]] را رواج دهد و [[حاکم]] سازد.

==ابعاد [[فکری]] و [[اعتقادی]] [[انتظار]]==

*ابعاد [[فکری]] و [[اعتقادی]] [[انتظار]] به شرح ذیل هستند:

#بعد [[نبوت]]: بعد دیگر [[انتظار]]، توجه به [[پیامبران]] و [[مکتب]] [[پیامبران]]، و [[تجدید عهد]] با آنان است، همچنین توجه به [[مقام هدایت]] [[پیامبر اکرم]] {{صل}}. [[منتظران]]، [[چشم به راه]] کسی هستند که در او صفات و آثار [[پیامبران]] گرد آمده است و هنگامی که ظاهر گردد، آن آثار در او دیده خواهد شد. هر کس [[دوست]] دارد [[آدم]]، و شیث، و [[نوح]]، و [[ابراهیم]]، و [[موسی]]، و [[عیسی]]، و [[داوود]]، و [[سلیمان]]، و [[یوسف]] و... و [[محمد]] {{صل}} را ببیند، می‌تواند آنان را در [[مهدی]]{{ع}} ببیند. او می‌آید تا [[آرمان]] [[پیامبران]] را تحقق بخشد، و تا [[دین]] خدایی را بگستراند و ندای [[توحید]] را به همه سوی ببرد. او می‌آید تا [[آرمان]] [[پیامبران]] را محقق سازد. بنابراین در [[فرهنگ انتظار]]، [[منتظران]] [[مهدی]] {{ع}} رابطۀ ایمانی مستقیم با [[نبوت]] و [[پیامبری]] دارند<ref>ر.ک. شفائی، محبوب، موعود حق، ص ۷۹-۸۴؛ مهدوی‌فرد، میرزا عباس، فلسفه انتظار، ص۱۹۷-۲۰۰.</ref>. [[مهدی]] {{ع}} از [[اهل بیت پیامبر]] است. او [[فرزند علی]] {{ع}} و [[حسین]] {{ع}} است. او دوازدهمین [[وصی]] و [[جانشین پیامبر]] است. چون ظاهر گردد، [[پرچم پیامبر]] {{صل}} را در دست گیرد و به [[سنت پیامبر]] {{صل}} عمل کند. نخستین [[اصحاب]] او ۳۱۳ تن خواهند بود، به شماره [[اصحاب پیامبر]] {{صل}} در [[جنگ بدر]]. [[پیامبر اکرم]] {{صل}} از آمدن او خبر داده، و دربارۀ او بسیار سخن گفته است. چون او آشگار گردد، [[دین]] جدش [[پیامبر]] {{صل}} را رواج دهد و [[حاکم]] سازد. همۀ این مطالب، توجه دادن به اصل [[نبوت]] و تأکید بر [[مقام]] [[پیامبر اکرم]] {{صل}} است و همه یاد کردنِ [[اعتقادی]] و مکتبی [[پیامبری]] و [[پیامبران]] است.  

#بعد [[قرآن]]: امر مهم دیگری که هر منتظری باید متوجه آن باشد، [[کتاب خدا]] و [[قرآن کریم]] است. [[حضرت مهدی]] {{ع}}، زنده کنندۀ همۀ [[احکام]] [[قرآن]] است. [[انسان]] [[منتظر]]، همواره، این [[آرمان]] را در [[دل]] زنده می‌دارد، که روزی با [[ظهور مهدی]] [[آل محمد]] {{صل}} و آخرین خلیفۀ آورندۀ [[قرآن]]، [[احکام]] [[قرآن]] جاری شود و [[قرآن]] در سراسر [[جهان]] [[حاکمیت]] باید و [[کتاب آسمانی]]، برنامه [[زندگی]] [[انسان]] زمینی گردد. بدین‌گونه، توجه به [[قرآن کریم]] و [[نورانیت]] و [[هدایت]] [[قرآن]] نیز، جزء مسائل عمدۀ [[انتظار]] است<ref>ر.ک. شفائی، محبوب، موعود حق، ص ۷۹-۸۴؛ مهدوی‌فرد، میرزا عباس، فلسفه انتظار، ص۱۹۷-۲۰۰.</ref>.