نظریه نصب الهی امام در قرن یازدهم هجری: تفاوت میان نسخه‌ها

شایان ذکر است، وی سخن دیگری نیز در این موضوع دارد که به نظر می‌رسد جمع آن با سخن یادشده، مشکل باشد. او از این [[دلیل]] که هر چه را [[خداوند]] به خیر و [[صلاح]] [[نظام]] [[جهان]] بداند، لازم است انجام دهد، نتیجه می‌گیرد [[نصب امام]] در هر زمانی بر [[باری‌تعالی]] ضروری است. او این مطلب را از [[احکام عقلی]] دانسته که در [[ادیان]] مختلف ثابت‌اند<ref>{{عربی|قد علمت سابقا ان كلما يعلمه سبحانه من خير و صلاح في نظام العالم يجب منه تعالى صدوره، لان علمه بوجوه الخير و النظام سبب للايجاب و الايجاد. فاذن يجب من الله نصب الامام في كل زمان، و هذا من الأحكام العقلية التي لا يختلف باختلاف الشرائع و الاديان فهو مكتوب في الكتب الالهية و الزبر السماوية و الصحف الأولى صحف ابراهيم و موسى}} (ملاصدرا، شرح اصول الکافی، ج۲، ص۴۰۴-۴۰۵).</ref>. به دیگر سخن، [[ملاصدرا]] در اینجا [[نصب امام]] را موجب خیر و [[صلاح]] [[نظام]] [[جهان]] خوانده، و آن را بر [[خداوند]] [[واجب]] دانسته است؛ ولی در بحث گذشته، در این مطلب که [[نصب امام]] موجب خیر و [[صلاح]] [[نظام]] [[جهان]] بوده و لذا لطفی [[واجب]] بر خداست، [[تردید]] کرده است.

بنابراین، حال که [[خداوند]]، [[نبی]] را برمی گزیند، به طریق أولی [[نصب امام]] نیز بر عهده اوست<ref>ر.ک: عبدالرزاق لاهیجی، سرمایه ایمان، ص۱۰۷.</ref>. گفتنی است [[استدلال]] فوق در سخن [[علامه حلی]] به [[اجمال]] مطرح شده بود، ولی بیان مرحوم [[لاهیجی]]، چنان که گذشت، تبیینی روشن‌تر از آن است.

[[ادله]] [[نصب الهی]] [[نبی]]: مرحوم شوشتری از شباهت [[منصب امامت]] با [[منصب]] [[نبوت]] بهره گرفته است و [[معتقد]] است: چون [[امامت]]، جانشینیِ [[نبوت]] است، هر استدلالی که از اقتضای [[حکمت الهی]] بر [[نبوت]] [[سخن]] می‌گوید را می‌توان درباره [[امامت]] نیز جاری نمود. وی [[معتقد]] است تنها تفاوت میان این دو [[منصب]]، بی‌بهره بودن [[امام]] از [[دریافت وحی]] است که این تفاوت نیز دخالتی در [[ضرورت نصب امام]] ندارد<ref>ر.ک: سیدنوراللّه مرعشی شوشتری، احقاق الحق و ازهاق الباطل، ج۲، ص۳۱۲.</ref>.