۶۴٬۶۴۲
ویرایش
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۳) |
جز (جایگزینی متن - '.↵:::::' به '. ') |
||
خط ۱۱۳: | خط ۱۱۳: | ||
# [[قیس]]: مرکز فرماندهیاش [[مصر]] است<ref>اطلاعات بیشتر راجع به «قیس» را میتوانید در.کتاب روزگار رهایی، ج ۲، صص ۱۰۰۹- ۹۹۸ مطالعه کنید. (م.)</ref>؛ | # [[قیس]]: مرکز فرماندهیاش [[مصر]] است<ref>اطلاعات بیشتر راجع به «قیس» را میتوانید در.کتاب روزگار رهایی، ج ۲، صص ۱۰۰۹- ۹۹۸ مطالعه کنید. (م.)</ref>؛ | ||
# [[فرزند]] و نواده [[عباس]]: که از [[عراق]] میآید. | # [[فرزند]] و نواده [[عباس]]: که از [[عراق]] میآید. | ||
به دنبال این [[جنگ]]، [[خونریزی]] و [[کشتار]] شدیدی پیش میآید که تا قبل از به پایان رسیدن آن در مدت کوتاهی صدهزار نفر (و بنابر روایتی چهار صد هزار نفر)<ref>یوم الخلاص، ص ۶۹۸.</ref> کشته میشوند ممکن است، این مطلب اشارهای به استفاده از سلاحهای [[کشتار]] جمعی (اتمی، هستهای، بمبهای شیمیایی و میکروبی و الکترونی کشنده) که بر حیوانات و گیاهان خوراکی هم اثر میگذارند، باشد. این جریان یکی از میدانهای [[جنگ]] جهانی بیمانند [[آخر الزمان]] است که قبل و بعد از آن مانند نداشته و نخواهد داشت و طی آن [[همپیمانان]] [[سفیانی]] پیروز میگردند. [[روایات]] [[شریف]] ما صراحتا به این واقعه اشاره کردهاند؛ در روایتی [[عمار یاسر]]، اینگونه [[نقل]] میکند: "غربیان به سوی [[مصر]] حرکت میکنند و ورود ایشان بدانجا نشانه آمدن [[سفیانی]] است. پیش از آن شخصی که [[دعوت]] میکند، [[قیام]] کرده و [[ترکها]] وارد [[حیره]] و [[رومیان]] وارد [[فلسطین]] میشوند. [[عبد الله]] هم بر آنها [[سبقت]] میگیرد تا اینکه دو [[لشکر]] درسر نهر، در مقابل هم میایستند. [[جنگ]] بزرگی درمیگیرد و [[صاحب]] المغرب (همپیمان غربیان) هم حرکت میکند. مردان را کشته و [[زنان]] را [[اسیر]] میکند، سپس به سوی [[قیس]] برمیگردد تا اینکه [[سفیانی]] وارد [[حیره]] میشود. [[یمانی]] هم شتافته و [[سفیانی]] هرچه را جمع کرده بودند درهم میشکند و به سوی [[کوفه]] حرکت میکند"<ref>{{متن حدیث|" وَ يَخْرُجُ أَهْلُ الْغَرْبِ إِلَى مِصْرَ فَإِذَا دَخَلُوا فَتِلْكَ أَمَارَةُ السُّفْيَانِيِ وَ يَخْرُجُ قَبْلَ ذَلِكَ مَنْ يَدْعُو لِآلِ مُحَمَّدٍ عَلَيْهِمُ السَّلَامُ وَ تَنْزِلُ التُّرْكُ الْحِيرَةَ وَ تَنْزِلُ الرُّومُ فِلَسْطِينَ وَ يَسْبِقُ عَبْدُ اللَّهِ حَتَّى يَلْتَقِيَ جُنُودُهُمَا بِقِرْقِيسَا عَلَى النَّهَرِ وَ يَكُونُ قِتَالٌ عَظِيمٌ وَ يَسِيرُ صَاحِبُ الْمَغْرِبِ فَيَقْتُلُ الرِّجَالَ وَ يَسْبِي النِّسَاءَ ثُمَّ يَرْجِعُ فِي قَيْسٍ حَتَّى يَنْزِلَ الْجَزِيرَةَ السُّفْيَانِيُّ فَيَسْبِقُ الْيَمَانِيَّ وَ يَحُوزُ السُّفْيَانِيُّ مَا جَمَعُوا ثُمَّ يَسِيرُ إِلَى الْكُوفَة "}}؛ الغیبة شیخ طوسی، ص ۲۷۹؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۰۸؛ بشارة الاسلام، ص ۱۷۷؛ السفیانی، ص ۱۲۸.</ref>»<ref>[[سید مجتبی السادة|الساده، مجتبی]]، [[شش ماه پایانی (کتاب)|شش ماه پایانی]]، ص ۱۲۷-۱۲۹.</ref>. | |||
}} | }} | ||
{{پاسخ پرسش | {{پاسخ پرسش |