مسلم بن عقیل در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

اصولا [[انتخاب]] کوفه به عنوان مرکز [[نهضت حسینی]] بر [[ضد]] [[حکومت یزید]]، به این معنا نیست که [[امام حسین]]{{ع}} [[باور]] داشت [[مردم کوفه]]، با آن سوابقی که در برخورد با پدرش [[امام علی]]{{ع}} و برادرش [[امام حسن]]{{ع}} داشتند، واقعاً همگی به یکباره [[تغییر]] ماهیت داده‌اند و صد درصد، آماده [[همکاری]] و همراهی با ایشان هستند؛ بلکه امام{{ع}}، در جمع بندی نقاط مثبت و منفی کوفه، به این نتیجه رسیده بود که این [[شهر]]، مناسبت‌ترین جا برای آغاز [[نهضت]] است. فضای سیاسی ـ اجتماعی متأثر از [[ناخشنودی]] [[مردم]] از حکومت یزید، فعالیت‌های هواداران امام حسین{{ع}} و [[ضعف]] [[فرماندار]] آن [[روز]] کوفه، [[نعمان بن بشیر]]، به‌گونه‌ای بود که حتی شماری از اشراف فرصت‌طلب، مانند [[شبث بن ربعی]]، [[حجار بن ابجر عجلی]] و [[عمرو بن حجاج]]، ترجیح داده بودند تا به جمع افرادی که به امام{{ع}} [[نامه]] نوشته و از ایشان خواسته بودند تا به کوفه بیاید، بپیوندند و این چند نفر نیز با هم یک [[نامه]] نوشتند. بی‌تردید، فضای عمومی هواداری از [[امام حسین]]{{ع}}، فضایی کاذب بود؛ اما مسلم، [[مأموریت]] داشت با بهره‌گیری از این فضا، برای [[امام]]{{ع}} از [[مردم]]، [[بیعت]] بگیرد و زمینه را برای [[قیام بر ضد حکومت]] [[یزید]]، آماده کند. او این مأموریت را به خوبی انجام داد و در مدتی کوتاه، انبوهی از [[مردم کوفه]]، رسما با او بیعت کردند.