آیه و ان یکاد: تفاوت میان نسخه‌ها

به گزارش ابوالفتوح، [[سبب نزول]] آیه آن بود که گروهی از [[کافران]] خواستند که [[رسول]] {{صل}} را چشم زخم زنند. بنابراین گروهی از [[قریش]] بیآمدند و در برابر [[حضرت]] ایستادند و گفتند ما کسی را ندیدیم که در [[فصاحت]] و [[بلاغت]] و اظهار بیّنه مانند این شخص باشد. گفته شده که اینان جماعتی بودند از [[بنی‌اسد]] معروف به چشم بد<ref>روض الجنان، ج۱۰، ص۱۰۷.</ref>.

اغلب مفسران این [[آیه]] را درباره [[چشم زخم]] دانسته و برای [[اثبات]] این مدعای خود به روایاتی دال بر [[واقعیت]] داشتن چشم زخم استناد جسته‌اند. نیز گزارش کرده‌اند که فقط [[حسن بصری]] گفته است که دوای چشم زخم، قرائت این آیه است<ref>الکشاف، ج۴، ص۵۹۷؛ مجمع البیان، ج۱۰، ص۳۴۱.</ref>. برخی دیگر می‌گویند: [[کافران]] هنگام شنیدن قرآن از شدت [[خشم]] و [[دشمنی]] چنان به [[پیامبر]] {{صل}} نگریسته که اگر میتوانستند، پیامبر را با نگاه‌های خشم‌آلود خود، میلغزانده و از بین می‌بردند<ref>تفسیر القرآن العظیم، ابن کثیر، ج۴، ص۴۳۶.</ref>.

در مورد آیه فوق، این مسئله مطرح می‌شود که آیا چشم زدن واقعیت دارد؟ بسیاری از [[مردم]] معتقدند در برخی [[چشم‌ها]] اثر مخصوصی است که وقتی از روی اعجاب به چیزی بنگرند ممکن است آن را از بین ببرد، یا [[درهم]] بشکند و اگر [[انسان]] است، او را [[بیمار]] یا دیوانه کنند. این مسئله از نظر [[عقلی]] [[امر]] محالی نیست. از نظر [[علمی]] هم بسیاری از [[دانشمندان]] معتقدند در بعضی از چشم‌ها نیروی مغناطیسی (هیپنوتیزم) خاصی نهفته که [[کارایی]] زیادی دارد، حتی با تمرین و ممارست میتوان آن را پرورش داد. [[خواب]] مغناطیسی از طریق همین نیروی مغناطیسی چشم‌هاست. باید امکان وجود آن را از نظر [[عقل]] و [[علم]] پذیرفت. در [[روایات اسلامی]] نیز تعبیرات مختلفی دیده می‌شود که وجود چنین امری را [[تأیید]] می‌کند. در [[حدیثی]] می‌خوانیم که [[اسماء بنت عمیس]] [[خدمت]] [[پیامبر]] {{صل}} عرض کرد: گاه به [[فرزندان]] [[جعفر]] چشم می‌زنند، آیا تعویذی برای آنها بگیرم؟ پیامبر {{صل}} فرمود: آری مانعی ندارد، اگر چیزی می‌توانست بر [[قضا و قدر]] پیشی گیرد، [[چشم]] زدن بود. در [[حدیث]] دیگری آمده است که [[امیرمؤمنان]] {{ع}} فرمود: "پیامبر برای [[حسن]] و [[حسین]] [[تعویذ]] گرفت و این [[دعا]] را خواند: {{متن حدیث|أُعِيذُكُمَا بِكَلِمَاتِ اللَّهِ التَّامَّاتِ وَ أَسْمَائِهِ الْحُسْنَى كُلِّهَا عَامَّةً مِنْ‏ شَرِّ السَّامَّةِ وَ الْهَامَّةِ}}؛ شما را به تمام کلمات و [[اسماء]] حسنای [[خداوند]] از [[شر]] [[مرگ]] و حیوانات موذی و هر چشم بد و [[حسود]] آنگاه که [[حسد]] ورزد میسپارم؛ سپس پیامبر نگاهی به ما کرد و فرمود: این چنین [[حضرت ابراهیم]] برای [[اسماعیل]] و [[اسحاق]] تعویذ نمود.