تلعکبری: تفاوت میان نسخه‌ها

چنان که گفته شد، تلعکبری نزد شیعه [[جایگاه علمی]] و [[حدیثی]] والایی دارد؛ اما برخی از [[اهل سنّت]] در صدد [[تضعیف]] او برآمده و با [[رافضی]] خواندن هارون، روایاتش را منکر شده و راویان از وی را اندک شمرده‌اند. <ref>میزان الاعتدال، ج ۴، ص۲۸۷؛ لسان المیزان، ج ۶، ص۱۸۲.</ref> این [[داوری]] درباره او، غیر منصفانه و متعصبانه است. به این دلیل که افزون بر انبوه [[اخبار]] و [[روایات]] نقل شده از او در [[منابع شیعه]]، به گفته [[شیخ طوسی]]، تلعکبری [[راوی]] همه اصول و تصنیفات [[دانشمندان شیعه]] است<ref>رجال (الطوسی)، ص۵۱۶.</ref> و [[نجاشی]] تصریح دارد که وی [[ثقه]] و مورد [[اعتماد]] است و هیچ طعنی بر او وارد نیست. <ref>رجال (النجاشی)، ج ۲، ص۴۰۸.</ref> ابومحمد تلعکبری بر اساس همان آثار [[شیعه]]، کتاب‌هایی نوشته بود که تنها از کتاب [[المجموع فی علوم الدین]] یاد شده است. <ref>رجال (النجاشی)، ج ۲، ص۴۰۸.</ref> [[مجلسی]] در یادکرد از مصادر خود، از برخی قراین احتمال داده یکی از اصول مورد استفاده او تألیف [[هارون بن موسی]] باشد. <ref> بحارالانوار، ج ۱، ص۷.</ref> اگر همچنین باشد، نمی‌توان آن را کتابی جدا از المجموع پنداشت. برخی به [[اشتباه]] کتاب مجموع الدعوات را نیز به وی نسبت داده‌اند. <ref>مستدرک الوسائل، ج ۶، ص۸۶.</ref> اما این اثر از آن پسر وی [[ابوالحسین محمد بن هارون تلعکبری]] است که او نیز از [[دانشمندان]] برجسته شیعه بود. مجلسی این کتاب را داشته و بارها از آن استفاده کرده است.<ref>بحارالانوار، ج ۱، ص۳۳، ج ۷۷، ص۱۹۶ و ج ۸۰، ص۱۴۹.</ref>

== منابع ==