شعر و امام علی: تفاوت میان نسخه‌ها

{{عربی|فإن كُنت بِالشُّوري مَلَكتَ أُمورَهُم *** فَكَيفَ بهذا و المشيرونَ غُيَّبُ }}

:::{{عربی|وَ إِنْ كُنْتَ بِالْقُرْبَى حَجَجْتَ خَصِيْمَهُم *** فَغَيْرُكَ أَوْلَى بِالنَّبِيِّ وَأَقْرَبُ}}<ref>اگر با شورا کار آنان را به‌دست گرفتی، چه شورایی بود که رأی دهندگان در آن‌جا نبودند؛ و اگر از راه خویشاوندی بر مدّعیان حجّت آوردی، دیگران از تو به پیامبر نزدیک‌تر و سزاوارتر بودند.</ref><ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص 502-503.</ref>.

# [[داوری]] درباره [[شعر]] دیگران؛ [[نقل]] است که از ایشان درباره اشعرِ شعرای [[عرب]] نظر خواستند و [[امام]] پاسخ داد: شعرا همه در یک میدان از عرصه‌های [[شعر]] و [[ادب]] نتاخته‌اند تا برنده و سرآمد آنها معلوم شود، بلکه هر یک در یک نوع از [[شعر]] استاد بوده‌اند، یکی فخریه خوب سروده و دیگری در توصیف بیابان و شتر ماهر بوده و.... ولی اگر به ناچار بخواهیم یکی را [[انتخاب]] کنیم، ملک ضلّیل خواهد بود و مراد از "ملک ضلّیل" امرؤالقیس است. از [[داوری]] [[حضرت]] جند نکته قابل تأمل است: نخست آن‌که [[حضرت]] به یک نکته مهم ادبی اشاره می‌کند و آن تخصصی بودن [[شعر]] است. این بدان معناست که اظهارنظر کلی درباره شعرا که هر یک به نوعی از [[شعر]] علاقه‌مندند و سبکی خاص دارند، کاری [[علمی]] به‌شمار نمی‌رود و باید در هر شاخه و نوع و سبکی، شاعر [[برتر]] و بهتر را جست‌وجو کرد. نکته دیگر در نقد و [[داوری]]، نادیده گرفتن پیشینه‌های ذهنی و پیش‌داوری است که مانع از [[قضاوت]] عادلانه می‌شود. [[حضرت]] با توجه به اشرافی که به اوضاع و احوال امرؤالقیس داشته او را اشعر شعرای [[عرب]] خوانده است و این، نشان از آن دارد که در نزد [[حضرت]] پیشینه و شخصیت شاعر، ملاک [[داوری]] نیست و تنها به جنبه‌های شعری و هنری شاعر توجه کرده است<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص 504.</ref>.

== منابع ==