عصمت پیامبران در کلام اسلامی: تفاوت میان نسخهها
جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۵، قسمت دوم
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
## [[توبه]] [[آدم]] به معنای [[رجوع]] از [[نهی]] ارشادی خداست، چراکه او به سرعت متوجۀ خطایش شد و به سمت [[خداوند]] [[رجوع]] کرد. علاوه بر این [[پیامبران]]، کوچکترین ترک اولایی را [[گناه]] میشمردند گرچه آن فعل از ارتکاب [[ضرر]] [[دنیوی]] حکایت کند<ref>ر. ک: خسروپناه، عبدالحسین، کلام نوین اسلامی، ص ۲۱۴. </ref>. | ## [[توبه]] [[آدم]] به معنای [[رجوع]] از [[نهی]] ارشادی خداست، چراکه او به سرعت متوجۀ خطایش شد و به سمت [[خداوند]] [[رجوع]] کرد. علاوه بر این [[پیامبران]]، کوچکترین ترک اولایی را [[گناه]] میشمردند گرچه آن فعل از ارتکاب [[ضرر]] [[دنیوی]] حکایت کند<ref>ر. ک: خسروپناه، عبدالحسین، کلام نوین اسلامی، ص ۲۱۴. </ref>. | ||
# [[شبهه]] [[عصمت]] [[حضرت ابراهیم]]: سه نوع [[شبهه]] به [[عصمت]] [[حضرت ابراهیم]] وارد شده است. | # [[شبهه]] [[عصمت]] [[حضرت ابراهیم]]: سه نوع [[شبهه]] به [[عصمت]] [[حضرت ابراهیم]] وارد شده است. | ||
## [[حضرت ابراهیم]] در جایی به ظاهر اظهار [[بتپرستی]] و خورشیدپرستی کرده است، اما روایتی از [[امام صادق]] {{ع}} پاسخگوی این [[شبهه]] است چراکه ایشان فرمودند: «[[حضرت ابراهیم]]، جمله {{متن قرآن|هَذَا رَبِّي}}<ref>«این پروردگار من است» سوره انعام، آیه ۷۶.</ref> را در [[مقام]] جستوجوی پروردگارش گفته، لذا موجب [[شرک]] او نمیشود»<ref>آدرس | ## [[حضرت ابراهیم]] در جایی به ظاهر اظهار [[بتپرستی]] و خورشیدپرستی کرده است، اما روایتی از [[امام صادق]] {{ع}} پاسخگوی این [[شبهه]] است چراکه ایشان فرمودند: «[[حضرت ابراهیم]]، جمله {{متن قرآن|هَذَا رَبِّي}}<ref>«این پروردگار من است» سوره انعام، آیه ۷۶.</ref> را در [[مقام]] جستوجوی پروردگارش گفته، لذا موجب [[شرک]] او نمیشود»<ref>آدرس روایت؟؟ ؟ </ref>.<ref>ر. ک: خسروپناه، عبدالحسین، کلام نوین اسلامی، ص ۲۱۶ ـ ۲۱۷. </ref> | ||
## [[حضرت ابراهیم]] عامل [[شکستن بتها]] را [[بت]] بزرگ معرفی کرد. به این [[شبهه]] چهار جواب داده شده است: | ## [[حضرت ابراهیم]] عامل [[شکستن بتها]] را [[بت]] بزرگ معرفی کرد. به این [[شبهه]] چهار جواب داده شده است: | ||
### [[حضرت ابراهیم]] با این عمل میخواستند عجز و [[ناتوانی]] [[بتها]] را به [[مردم]] [[شهر]] نشان دهند که در این امر موفق هم بودند. | ### [[حضرت ابراهیم]] با این عمل میخواستند عجز و [[ناتوانی]] [[بتها]] را به [[مردم]] [[شهر]] نشان دهند که در این امر موفق هم بودند. |