حدیث تشبیه: تفاوت میان نسخه‌ها

'''حدیث تشبیه''': به آن حدیث اشباه هم گفته می‌شود. در این حدیث، [[پیامبر خاتم|پیامبر خدا]]{{صل}} [[امام علی|امیر مؤمنان]]{{ع}} را در صفات و ویژگی‌های مختلف به انبیای الهی تشبیه کرده و فضایل آنان را در وجود آن حضرت تجسّم نموده است. مضمون حدیث این است که هرکس بخواهد به [[حضرت آدم|آدم]] در علمش، به [[حضرت نوح|نوح]] در فهمش، به [[حضرت ابراهیم|ابراهیم]] در خلقش، به [[حضرت موسی|موسی]] در مناجاتش، به [[حضرت عیسی|عیسی]] در سنّتش، به [[پیامبر|محمّد]] در تمامیّت و کمالش بنگرد، به این مردی بنگرد که می‌آید. همه گردن کشیدند تا ببینند کیست می‌آید؟ دیدند [[امام علی|علی بن ابی طالب]]{{ع}} می‌آید<ref>{{عربی|اندازه=155%|من أراد أن ینظر إلی آدم فی علمه و إلی نوح فی فهمه و إلی إبراهیم فی خلقه، و إلی موسی فی مناجاته، و إلی عیسی فی سنّته و إلی محمّد فی تمامه و کماله فلینظر إلی هذا الرّجل المقبل، فتطاول النّاس فإذا هم بعلیّ بن ابی طالب کأنّما ینقلع من صبب و ینحطّ من جبل}}الغدیر، ج ۳ ص ۳۳۵. (بحار الأنوار، ج ۳۹ ص ۳۵ به بعد، احادیث آن با عنوان خصال انبیاء آمده است)</ref> حدیث به عبارت‌های مختلف نقل شده است. در احادیث مفصل‌تری وجوه شباهت بیشتری نقل شده است. علامۀ امینی متن دیگری را که نقل کرده، در آن ده شباهت به آدم، هشت شباهت به نوح، هشت شباهت به ابراهیم، هشت شباهت به یوسف صدیق، هشت شباهت به موسای کلیم، هشت شباهت به عیسای مسیح، هشت شباهت به سلیمان، هشت شباهت به ایّوب، هشت شباهت به یحیی بن زکریّا و هشت شباهت به عیسی ذکر شده است.<ref> الغدیر، ج ۳ص ۳۵۶</ref> (...) تشبیه و تنظیر آن حضرت به انبیای الهی اشاره به جامعیت شخصیت اوست. "آنچه خوبان همه دارند، تو تنها داری". ذکر این فضایل از زبان [[پیامبر خاتم|حضرت رسول]]، اشاره به شایستگی او برای [[امامت]] و [[خلافت]] است، چراکه رهبری امّت براساس شایسته سالاری است و [[امام علی]]{{ع}} همۀ شایستگی‌های لازم را دارد و آنکه به جای [[پیامبر]] می‌نشیند و خلیفه به شمار می‌رود، باید در اوصاف هرچه بیشتر شبیه [[پیامبر خاتم|پیامبر خدا]] باشد.<ref>در کتاب الاسرار العلویّه محمّد فاضل المسعودی مباحث سودمندی دربارۀ شباهتهای وی به انبیا و مفهوم و مدلول اینگونه روایات آمده است (ص۱۷۷ تا ۳۳۰)، ناشر: المؤسسة الاسلامیه العامه للتبلیغ و الارشاد، قم)</ref>.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص:۲۰۶.</ref>