سیره امام مهدی در حدیث: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - 'تجدید' به 'تجدید'
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
جز (جایگزینی متن - 'تجدید' به 'تجدید') |
||
خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
در این [[روایات]]، به [[فلسفه]] و [[حکمت]] این تفاوتها به خوبی اشاره شده و [[امام]] {{ع}} کاملاً توضیح میدهد که چرا [[رفتار]] و [[سیره امام]] [[قائم]] {{ع}} با [[سیره پیامبر اکرم]] {{صل}} و [[حضرت امیر]] {{ع}} تفاوت میکند. [[امام]] روشن میکند که شرایط [[تغییر]] کرده و شرایط [[زمان امام زمان]] {{ع}} با [[زمان پیامبر اکرم]] {{صل}} و [[امام علی]] {{ع}} یکسان نیست؛ در نتیجه در رفتار او تغییر و تحولی دیده میشود. با [[تأمل]] و دقت در این [[روایات]] روشن میشود که امام کاملاً [[حقیقت]] را بازگو کرده و توضیح داده است. | در این [[روایات]]، به [[فلسفه]] و [[حکمت]] این تفاوتها به خوبی اشاره شده و [[امام]] {{ع}} کاملاً توضیح میدهد که چرا [[رفتار]] و [[سیره امام]] [[قائم]] {{ع}} با [[سیره پیامبر اکرم]] {{صل}} و [[حضرت امیر]] {{ع}} تفاوت میکند. [[امام]] روشن میکند که شرایط [[تغییر]] کرده و شرایط [[زمان امام زمان]] {{ع}} با [[زمان پیامبر اکرم]] {{صل}} و [[امام علی]] {{ع}} یکسان نیست؛ در نتیجه در رفتار او تغییر و تحولی دیده میشود. با [[تأمل]] و دقت در این [[روایات]] روشن میشود که امام کاملاً [[حقیقت]] را بازگو کرده و توضیح داده است. | ||
بنابراین، تحلیل محتوایی این گونه روایات نیز نشان میدهد که این تفاوتها در شیوههای اجرایی [[احکام دین]] در شرایط مختلف، تا حدی طبیعی نیز هست؛ چراکه با طولانی شدن [[زمان غیبت]] و عدم دسترسی [[مردم]] به منبع [[معصوم]]، عوامل مختلف [[جهل]] و هواخواهی مردم سبب ایجاد بدعتهایی در [[دین]] میشود و احکامی از [[قرآن]] و [[اسلام]] بر طبق میل مردم [[تاویل]] و [[تفسیر]] میشود؛ بسیاری از حدود و [[احکام]] چنان فراموش میگردد به گونهای که گویا اصلاً از اسلام نبوده است؛ لذا وقتی [[حضرت مهدی]] {{ع}} [[ظهور]] میکند، [[بدعتها]] را ابطال میکند و [[احکام خدا]] را به همان شکل که صادر شده ظاهر مینماید. [[حدود اسلامی]] را بدون [[سهل]] انگاری [[اجرا]] میکند و چون در طول [[تاریخ]]، [[زمامداران]] نالایق و متظاهر به اسلام، پیرایههایی به اسلام بستهاند و بدعتها و [[تحریفات]] زیادی ایجاد میکنند؛ لذا اگر امام {{ع}} حقیقت را آشکار کند مردم [[خیال]] میکنند [[مکتب]] جدید، روش جدید و [[قضاوت]] جدیدی غیر از اسلام آمده است. از این رو تازگی این برنامهها و روشها نه به خاطر آن است که [[مذهب]] جدیدی با خود میآورد بلکه آن چنان اسلام را از میان انبوه [[خرافات]] و [[تحریفها]] و [[تفسیرهای نادرست]] و تلقیهای غلط بیرون میآورد که بنایی کاملاً نو و جدید جلوه میکند. و یکی از رسالتهای آن حضرت پیرایش اسلام از این وصلهها و پیرایهها و به تعبیر دیگر نوسازی و | بنابراین، تحلیل محتوایی این گونه روایات نیز نشان میدهد که این تفاوتها در شیوههای اجرایی [[احکام دین]] در شرایط مختلف، تا حدی طبیعی نیز هست؛ چراکه با طولانی شدن [[زمان غیبت]] و عدم دسترسی [[مردم]] به منبع [[معصوم]]، عوامل مختلف [[جهل]] و هواخواهی مردم سبب ایجاد بدعتهایی در [[دین]] میشود و احکامی از [[قرآن]] و [[اسلام]] بر طبق میل مردم [[تاویل]] و [[تفسیر]] میشود؛ بسیاری از حدود و [[احکام]] چنان فراموش میگردد به گونهای که گویا اصلاً از اسلام نبوده است؛ لذا وقتی [[حضرت مهدی]] {{ع}} [[ظهور]] میکند، [[بدعتها]] را ابطال میکند و [[احکام خدا]] را به همان شکل که صادر شده ظاهر مینماید. [[حدود اسلامی]] را بدون [[سهل]] انگاری [[اجرا]] میکند و چون در طول [[تاریخ]]، [[زمامداران]] نالایق و متظاهر به اسلام، پیرایههایی به اسلام بستهاند و بدعتها و [[تحریفات]] زیادی ایجاد میکنند؛ لذا اگر امام {{ع}} حقیقت را آشکار کند مردم [[خیال]] میکنند [[مکتب]] جدید، روش جدید و [[قضاوت]] جدیدی غیر از اسلام آمده است. از این رو تازگی این برنامهها و روشها نه به خاطر آن است که [[مذهب]] جدیدی با خود میآورد بلکه آن چنان اسلام را از میان انبوه [[خرافات]] و [[تحریفها]] و [[تفسیرهای نادرست]] و تلقیهای غلط بیرون میآورد که بنایی کاملاً نو و جدید جلوه میکند. و یکی از رسالتهای آن حضرت پیرایش اسلام از این وصلهها و پیرایهها و به تعبیر دیگر نوسازی و تجدید بنای شکوهمند آن است که مجموعه این نوسازی در عرصههای مختلف [[اعتقادی]]، [[اخلاقی]]، [[اجتماعی]]، [[فرهنگی]] و [[سیاسی]] آن چنان زیاد و دگرگون کننده است که در [[روایات]] از آن به «[[دین جدید]]» یا «روش جدید» تعبیر شده است. | ||
در سخنی که [[امام صادق]] {{ع}} به [[ابو عبیده]] فرموده است نیز به این همگونی [[سیرت]] [[ائمه]] {{عم}} اشاره شده است: "ای اباعبیده کسی از ما چشم از [[جهان]] فرونمی بندد مگر این که پس از خود کسی را قرار میدهد که مانند او عمل میکند و به روش او [[رفتار]] مینماید و به آن چه او میخوانده فرامی خواند"<ref>{{متن حدیث|يَا أَبَا عُبَيْدَةَ إِنَّهُ لَا يَمُوتُ مِنَّا مَيِّتٌ حَتَّى يُخَلِّفَ مِنْ بَعْدِهِ مَنْ يَعْمَلُ بِمِثْلِ عَمَلِهِ وَ يَسِيرُ بِسِيرَتِهِ وَ يَدْعُو إِلَى مَا دَعَا إِلَيْهِ}}؛ الکافی، ج۲، ص۳۲۲.</ref>. | در سخنی که [[امام صادق]] {{ع}} به [[ابو عبیده]] فرموده است نیز به این همگونی [[سیرت]] [[ائمه]] {{عم}} اشاره شده است: "ای اباعبیده کسی از ما چشم از [[جهان]] فرونمی بندد مگر این که پس از خود کسی را قرار میدهد که مانند او عمل میکند و به روش او [[رفتار]] مینماید و به آن چه او میخوانده فرامی خواند"<ref>{{متن حدیث|يَا أَبَا عُبَيْدَةَ إِنَّهُ لَا يَمُوتُ مِنَّا مَيِّتٌ حَتَّى يُخَلِّفَ مِنْ بَعْدِهِ مَنْ يَعْمَلُ بِمِثْلِ عَمَلِهِ وَ يَسِيرُ بِسِيرَتِهِ وَ يَدْعُو إِلَى مَا دَعَا إِلَيْهِ}}؛ الکافی، ج۲، ص۳۲۲.</ref>. |