سیره قضایی امام مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها

حضرت مهدی {{ع}} مأموریتی ویژه در [[اقامه عدل]] و احقاق [[حق مظلومان]] بر دوش دارد، از این رو، بر اساس [[روایات]] داوری‌های آن حضرت نیز دو گونه است؛ هم بر اساس [[ظواهر]] و بینه و [[شاهد]] که [[سیره]] اجداد طاهرینش می‌باشد [[حکم]] می‌کند و هم در مواردی که لازم بداند بر اساس [[علم]] خود بدون بینه و شاهد حکم می‌کند، همانند [[پیامبر اکرم]] {{صل}} که فرمود: "من تنها بر اساس [[سوگندها]] و اقامه شواهد و [[گواهی]] در میان شما به [[داوری]] می‌پردازم و چون در [[مقام]] دلیل آوردن، بعضی از شما زیرک‌تر از برخی دیگر است، پس اگر در مواردی من بر اساس [[بیّنه]] و [[سوگند]]، برای فردی از [[مال]] برادرش چیزی مقرّر کردم و در واقع این گونه نبود، تکه‌ای از [[آتش]] را برایش مقرّر کرده‌ام"<ref>{{متن حدیث|‌إِنَّمَا أَقْضِي بَيْنَكُمْ بِالْبَيِّنَاتِ وَ الْأَيْمَانِ وَ بَعْضُكُمْ أَلْحَنُ بِحُجَّتِهِ مِنْ بَعْضٍ فَأَيُّمَا رَجُلٍ قَطَعْتُ لَهُ مِنْ مَالِ أَخِيهِ شَيْئاً فَإِنَّمَا قَطَعْتُ لَهُ بِهِ قِطْعَةً مِنَ النَّارِ}}؛ الکافی، ج۷، ص۴۱۴.</ref>.

=== قضاوت به [[باطن]] (علم) ===

امّا در عصر [[ظهور امام مهدی]] {{ع}} با توجه به [[تحول]] ژرف، عمیق و همه جانبه‌ای که به [[یمن]] وجود [[حضرت]] پدید می‌آید، زمینه اجرای این [[حکم اوّلی]] [[اسلام]]، یعنی حکم به واقع پدید می‌آید و دو مانعی که این حکم بر سر راه دارد، برداشته می‌شود. از این رو، با شرایطی که در [[زمان ظهور]] پدید می‌آید زمینه حکم به واقع فراهم می‌گردد و حضرت در زمان ظهور طبق واقع حکم می‌کند و بیّنه و [[شاهد]] نمی‌طلبد. بنابراین، جواز داوری به واقع در صورتی که [[قاضی]] مانند [[امام]] [[معصوم]] از واقع با خبر باشد هیچ ایرادی ندارد و اگر قضاوت طبق واقع صورت نمی‌گیرد به دلیل عدم تحمّل مردم و عدم علم قاضی به واقع است.

== جستارهای وابسته ==

{{منابع}}

# [[پرونده:1414.jpg|22px]] [[فرهنگ شیعه (کتاب)|'''فرهنگ شیعه''']]

{{پایان منابع}}